POETS OF THE FALL: “Ghostlight”

ALBUM

“There are those who have become lost in the darkness and found hope, those who have surrendered to the fires of tribulation and been reborn, those who can illuminate the history of our time to come – we call them Ghostlights”

Αν υπάρχει μια μπάντα που τιμά την έννοια “εναλλακτικό” στο rock της, τότε αυτοί σίγουρα είναι οι Poets Of The Fall. Σε κάθε δίσκο, ο χαρακτηριστικός ήχος τους επιφυλάσσει εκπλήξεις, αφού δεν έχουν διστάσει να χρησιμοποιήσουν την pop, την electronica, μεταλλικά solos, ακόμα και progressive ή συμφωνικά στοιχεία στον καμβά τους.

Μπορεί οι Φινλανδοί να ήταν τυχεροί στην αρχή της καριέρας τους το 2003, γράφοντας ένα τραγούδι για το video game “Max Payne 2” της Remedy/Rockstar που τους έκανε γνωστούς σε αρκετά μεγαλύτερο κοινό από αυτό της χώρας τους με το πρώτο τους single “Late Goodbye” (τι κομματούκλα, θεοί), αλλά οι POTF δεν στηρίχτηκαν ποτέ στην τύχη – αντιθέτως, η σκληρή δουλειά  και η συνέπεια, το αχτύπητο δίδυμο Olli Tukiainen στις κιθάρες και Marko Saaresto στα φωνητικά (και οι δύο κύριοι συνθέτες της μπάντας), το “Carnival Of Rust” του 2006 (τι εννοείς δεν το έχεις ακούσει ποτέ; ΓΙΑΤΙ δεν το έχεις ακούσει ποτέ;) η αισθητική και το όραμα έχουν φέρει το rock σεξτέτο στην κορυφή των rock groups που γεννήθηκαν στα ‘00s.

To “Ghostlight” είναι αισίως το ένατο album των POTF και αποτελεί το τρίτο και τελευταίο μέρος της άτυπης τριλογίας τους (που ξεκίνησε το 2016 με το “Clearview” και συνεχίστηκε το 2018 με το “Ultraviolet”), μια που τα albums τους πάντα είχα έναν χαλαρό concept χαρακτήρα στην θεματολογία τους. Σύμφωνα με την μπάντα, το “Ghostlight” επιφέρει ολοκλήρωση, αποδοχή, ψυχική ηρεμά και θρίαμβο απέναντι στις κακουχίες και τις πληγές.

Μουσικά το “Ghostlight”, ξεκινά πολύ έξυπνα με το “Firedancer” το οποίο έχει αρκετά από τα electro-pop στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα δύο προηγούμενα albums και είναι ένα από τα ελάχιστα “up-tempo” τραγούδια του δίσκου. Το πανέμορφο, catchy single “Requiem For My Harlequin”, που κινείται σαφέστατα σε πιο συμφωνικό hard rock ήχο, συνοδεύεται από ένα video της γνωστής αισθητικής των Poets, με αρλεκίνους, κλόουν και λοιπά μέλη γκροτέσκου τσίρκου, αυτή τη φορά όμως δίνοντας την αίσθηση του τέλους του show, του κρεμάσματος της στολής και της αποδοχής αυτών.

Το δυνατότερο όμως στοιχείο των Ποιητών, είναι η μελαγχολία και αυτό το έχουν αποδείξει περίτρανα όλα αυτά τα χρόνια. Η χαρακτηριστική, γεμάτη εκφραστικότητα και εικόνες, βελούδινη χροιά της φωνάρας του Marko ταιριάζει γάντι στους γλυκόπικρους ύμνους που μας έχουν χαρίσει μέχρι σήμερα και αυτό συνεχίζουν να κάνουν και στο “Ghostlight”: μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια της καριέρας τους βρίσκονται εδώ, όπως τα “Heroes And Villains”, “Lust For Life”, “Weaver Of Dreams” και “Hello Cabaret”, στα οποία δεν μπορείς παρά να παραδοθείς άνευ όρων και να χαθείς στα σκουρόχρωμα συναισθήματα που προσφέρουν με τιμιότητα.

Ιδιαιτέρως θα ξεχωρίσω το κλείσιμο του album, το “Beyond The Horizon”, το οποίο πρέπει να έχω βάλει στο repeat σε τριψήφιο αριθμό αυτές τις εβδομάδες που απολαμβάνω το “Ghostlight” και έχω πλέον βεβαιωθεί πως όχι μόνο είναι ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια των POTF μαζί με το “Carnival Of Rust” αλλά και μια από τις ομορφότερες μπαλάντες που έχω ακούσει ποτέ μου, φέρνοντας ασυναίσθητα δίπλα σε “Empty Rooms” (ε, δύσκολο να μην, αφού το ηλεκτρικό ριφ του Tukiainen στο chorus θυμίζει αυτόματα Gary Moore), “Show Must Go On” και “Out Of Love” σε ένα εκστατικό, εγκεφαλικό mixtape.

Το “Ghostlight” δεν είναι δεκάρι, όπως κανένα album των Ποιητών δεν ήταν μέχρι σήμερα, όμως περιέχει μερικούς από τους πιο γλυκόπικρους, σκοτεινούς ύμνους τους μαζεμένους, κάτι που το κατατάσσει ψηλά στην δισκογραφία τους μαζί με τα “Carnival Of Rust”, “Twilight Theater” και “Temple Of Thought” και σε ένα από τα απολαυστικότερα albums της χρονιάς, με μερικά ακόμα διαμάντια που θα μείνουν χαραγμένα για πάντα στο DNA.

“Beyond the horizon, I’ll follow where love has gone”

Είδος: Alternative Rock
Δισκογραφική: Insomniac
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 28 Απριλίου 2022

Official website: https://www.poetsofthefall.com
Official Facebook page: https://www.facebook.com/poetsofthefall

Avatar photo
About Σπύρος Χονδρογιάννης 59 Articles
Γεννημένος στην Αθήνα την χρονιά που οι Rush κυκλοφόρησαν δύο albums, αλλά και που ο Alice Cooper μας καλωσόρισε στον εφιάλτη του, δεν πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να λατρέψει τους Sabbath του Dio και του Tony Martin, τους Fates Warning και τους Sanctuary, τους Candlemass και τους Crimson Glory. 15 χρόνια μετά, τον συνεπήρε η ποίηση των The Mission, Fields Of The Nephilim, And Also The Trees και Nosferatu, ενώ ο απόλυτος συνδυασμός μελωδίας και μαυρίλας του συστήθηκε με φρέσκους, τότε, ήχους των Paradise Lost, My Dying Bride, Anathema, Elend και Katatonia. Ολοκληρώθηκε μόλις ανακάλυψε την μαγεία του David Bowie, του Scott Walker, του Neil Hannon και του Jarvis Cocker αλλά και του J-Rock/Visual Kei πολύχρωμου κόσμου πριν πατήσει τα πρώτα -άντα του. ‘Οταν δεν ασχολείται με τα εξαναγκαστικά βιοποριστικά που ποσώς τον ενδιαφέρουν, κρατάει τα drum sticks του και νιώθει λίγο σαν τους ήρωες του, Neil Peart και Mark Zonder, ενώ ο υπόλοιπος ελεύθερος χρόνος του είναι και πάλι μουσική, μουσική, μουσική - και κινηματογράφος, καθώς τον σπούδασε, όπως και videogaming, γιατί το ιδανικό μέρος να ζει κανείς είναι ξεκάθαρα το Silent Hill, όλοι το ξέρουν αυτό.