Σχεδόν τρία χρόνια έχουν περάσει από την τραγική απώλεια του Μάκη Τσαμκόσογλου. Τρία χρόνια πένθους, επαναπροσδιορισμού και επανασύστασης, στάδια που φέρνουν σήμερα τους Mother Of Millions και πάλι σε επαφή με τον κόσμο τους, μέσω ενός νέου ΕΡ και μιας σειράς συναυλιών. Ας αφήσουμε καλύτερα όμως τον κιθαρίστα Κώστα Κωνσταντινίδη να μας πει για την νέα τροχιά (“Orbit”) και τα σχέδια της progressive μπάντας.
Καλώς όρισες στο Soundcheck, Κώστα! Πως νιώθεις που αυτές τις μέρες θα μοιραστείς και πάλι όλα σου τα συναισθήματα, μέσω της κιθάρας σου και επί σκηνής, με τον κόσμο που ακολουθεί τους MoM και κυρίως, ζωντανά;
Γειά σου Σπύρο, καλώς σε βρίσκω! Είχε λείψει σε όλους μας το live η αλήθεια είναι, αλλά και τα όσα συνεπάγονται μια ζωντανή εμφάνιση. Οι προετοιμασίες πάντα μας ζεσταίνουν και μας βάζουν σε ράγες, πριν πατήσουμε το πόδι μας στη σκηνή. Είμαστε χαρούμενοι και ανυπόμονοι όλοι.
Τα δύο χρόνια χωρίς την επαφή του live ήταν για όλους μια τεράστια απώλεια – εσύ και οι MoM όμως, βιώσατε την πεμπτουσία της απώλειας σχεδόν ένα χρόνο πριν την πανδημία, χάνοντας ένα μέλος της μουσικής σας (και όχι μόνο) οικογένειας, τον Μάκη. Τα δύο χρόνια του Covid τα έκαναν όλα ακόμα πιο δύσκολα για την ψυχολογία σας ή λειτούργησαν κατά μια έννοια, θεραπευτικά;
Από μόνα τους, δεν θα το έλεγα. Χρειάζεται φροντίδα. Σε προσωπικό επίπεδο το διαχειρίστηκε ο καθένας με τον τρόπο του, και σε συλλογικό χρειάστηκε να ξανανακαλύψουμε τους Mother χωρίς το Μάκη, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Είχαμε κι έχουμε τις δύσκολες μέρες μας, αλλά το ξαναβρήκαμε μεταξύ μας κι αυτό ήταν μια αρχή.
Νιώθεις πως οι MoM είναι πλέον και πάλι σε τροχιά (“Orbit”);
Νιώθω πως είμαστε συνδεδεμένοι σε πρώτη φάση, και πως διαμορφώνονται κοινοί στόχοι, οπότε την βρίσκουμε την τροχιά μας.
Πιστεύεις πως το νέο σας EP με τίτλο “Orbit” είναι ένα reboot, μια επανασύσταση, κυρίως στους εαυτούς σας αλλά και στον κόσμο;
Αυτό ακριβώς είναι νομίζω, μια επανασύσταση, που περνάει μέσα από μια ανάγκη έκφρασης του πένθους, και μοιράσματος των συναισθημάτων που συνοδεύουν μια απώλεια. Και ήταν ανάγκη μας να συμβεί αυτό με το μέσο που ξέρουμε να το κάνουμε καλύτερα. Την μουσική.
“We float among worlds, fluorescent, where do we go from here? Where do we go?” Η εισαγωγή του νέου EP δείχνει για μια ακόμα φορά τον τόσο ευαίσθητο χαρακτήρα της μπάντας με μια συμπαντική ερώτηση. Νιώθω πως απευθύνεται στον Μάκη (γι’αυτό άλλωστε ηχεί σαν τον Μάκη), που είναι ακόμα μαζί σας στον χώρο, στο προβάδικο, επί σκηνής, ο οποίος δείχνει τον δρόμο που επιλέξατε να χαράξετε από εδώ και στο εξής. Κάνω λάθος;
Στιχουργικά είναι όσο άμεσο περιγράφεις. Συμπλεύσαμε στην ερμηνεία που δίνεις και με τη φαντασία του Έκτορα (Τσολάκη), που ανέλαβε ξανά την παραγωγή και του οποίου ο ρόλος ήταν καθοριστικός για τον ήχο του EP. Αυτό το “σπάσιμο” στα πλήκτρα του intro, για παράδειγμα, κι εμείς το ακούσαμε για πρώτη φορά με την πρώτη μίξη. Γενικά η μουσική συνομιλία μας και με τον Έκτορα αλλά και μεταξύ των μελών της μπάντας, ήταν αρκετά διαφωτιστική για τα συναισθήματά μας, και θεραπευτική με μία έννοια, και νομίζω πως αυτός είναι και ο λόγος που βγαίνει τόσο άμεσο το EP.
“Through the crowd I was crying out and in your place there were a thousand other faces…” – γιατί αυτό το τραγούδι των Florence + The Machine (το οποίο παρεπιπτόντως, κάνατε εντελώς δικό σας, ακριβώς όπως πρέπει να είναι μια διασκευή);
Το No Light είναι κομμάτι που συζητάγαμε κάποια χρόνια ως πιθανή διασκευή. Μετά τη σύνθεση του ομότιτλου και την απόφαση να γίνει το EP, έπεσε κατευθείαν στο τραπέζι της συζήτησης. Πέρα από το πόσο μας αρέσει, το No Light μιλάει για το κενό της απώλειας, ή τουλάχιστον, αυτή η ερμηνεία έρχεται και κουμπώνει με την ιστορία που θέλουμε να πούμε με το EP.
Και μια που μιλάμε για διασκευές, θα σκάσω αν δεν ρωτήσω: θα δισκογραφηθεί ποτέ ως κάποιο b-side ή σε κάποιο επερχόμενο EP, η διασκευάρα του “Uninvited” που έχω τόσο απολαύσει στα live σας;
Δεν το έχουμε συζητήσει πρόσφατα, αλλά είναι μια καλή ιδέα!
Να περιμένουμε σύντομα μια ολοκληρωμένη δουλειά, το τέταρτο album;
Συνεχίζουμε να το δουλεύουμε. Υπάρχουν αρκετές ιδέες και προσπαθούμε να το κάνουμε χωρίς πίεση, αλλά δεν θα αργήσει ιδιαίτερα.
Εξαιρετικοί καλλιτέχνες οι Playgrounded και οι Church Of The Sea, όπως επίσης εξαιρετική η επιλογή να σας πλαισιώσουν στις ζωντανές εμφανίσεις αυτών των ημερών. Ήταν δική σας η επιλογή;
Με τους Playgrounded γνωριζόμαστε κι έχουμε κάνει πράγματα μαζί, οπότε υπήρξε μια αμοιβαία πρόταση, να ανέβουμε μαζί στη Θεσσαλονίκη, να παρουσιάσουμε παρέα το νέο υλικό. Τους Church of the Sea τους έχουμε δει ζωντανά, μας αρέσει πολύ ο ήχος τους και η αισθητική τους πρόταση, οπότε και τους προτείναμε να είναι guests στην παρουσίαση του Orbit στην Αθήνα.
Τι ακούς αυτό τον καιρό; Πρότεινέ μου δύο-τρία albums που έχεις λιώσει αυτή την περίοδο.
Στο repeat σε ανησυχητικό βαθμό έχω το “Invisible Cities” των A Winged Victory For The Sullen, το live “Tripping With Nils Frahm” και το live του RY X στο Royal Albert Hall. Εξαιρετικός, σχετικά πρόσφατος δίσκος που τον ακούς μόνο ολόκληρο, είναι το “Sinner Get Ready” από Lingua Ignota. Τελευταία μου ανακάλυψη είναι τα “Blind Emperor” από The Allegorist , “Oscillate” των pg.lost και “Krüller” από Author & Punisher.
Κώστα, σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου αλλά κυρίως για την μουσική σας! Θα τα πούμε στις 13 του μήνα στο Gagarin 205 Live Music Space από κοντά, τα τελευταία λόγια είναι δικά σου προς τους MoM fans και τους αναγνώστες του Soundcheck.
Ευχαριστώ εγώ για τη φιλοξενία! Νομίζω πως έχουμε ετοιμάσει ένα αρκετά χορταστικό setlist, οπότε τα υπόλοιπα από κοντά την Παρασκευή στο Gagarin205!
Official website: https://www.motherofmillionsband.com/
Official Facebook page: https://www.facebook.com/motherofmillionsband
