Η κυρία Johanna Sadonis (ή επισήμως Johanna Platow Andersson) είχε συστηθεί στο ευρύ κοινό μέσω της μπάντας The Oath που είχε σχηματίσει με τη Σουηδή κιθαρίστρια Linnea Olsson μια δεκαετία πίσω. Εκείνο το σχήμα δεν μακροημέρευσε τελικά και μετά την αποχώρηση της Linnea, η Johanna αποφάσισε να σχηματίσει τους Lucifer. Κινούμενοι στα απόκρυφα μονοπάτια του occult rock, αισίως έρχονται φέτος να παρουσιάσουν το πέμπτο τους album.
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, αν και θιασώτης του συγκεκριμένου μουσικού παρακλαδιού, οι Lucifer ενώ κέντριζαν με τις κυκλοφορίες τους αρχικά το ενδιαφέρον μου, ποτέ δεν κατάφεραν να το διατηρήσουν αμείωτο. Το ‘V’ έρχεται να αλλάξει μερικώς αυτή την κατάσταση, σαφώς προς το καλύτερο. Το πολυεργαλείο και τυπάρας Nicke Andersson (πρώην Entombed, The Hellacopters) δίνει και πάλι τα ρέστα του, ενώ οι ερμηνείες της Johanna είναι διαβολικά σαγηνευτικές. Δύσκολα θα πετύχεις αναφορά στο συγκρότημα χωρίς να γίνεται πλέον λόγος στη Jinx Dawson των θρυλικών Coven. Πέρα από τη στενή φιλία και τα κοινά ενδιαφέροντα που συνδέουν τις δύο κυρίες, η Johanna φέρει ολίγον από την αύρα της Αμερικανίδας πρωθιέρειας. H ‘70s επιρροή αυτονόητη, ενώ τα κιθαριστικά solo στάζουν μέλι. Οι πινελιές από τους Black Sabbath, Pentagram, Blue Öyster Cult, Coven και UFO, χρωματίζουν αλλά δεν υπερκαλύπτουν το δημιουργικό τους οίστρο. Μάλιστα αυτή τη φορά το άγγιγμα των Ghost αφήνει εμφανέστερο αποτύπωμα, απότοκος της περσινής κοινής εαρινής περιοδείας.
Δυναμικό και πιασάρικο το ‘Fallen Angel’ που ανοίγει το δίσκο, με εξίσου δυνατή συνέχεια στο ‘At The Mortuary’ με τη doomy σαμπαθική εισαγωγή του. Κολλητικά και διασκεδαστικά τα ‘Riding Reaper’, ‘Maculate Heart’ και ‘A Coffin Has No Silver Lining’, μοιάζουν ιδανικά για ξέφρενους χορούς. Από την άλλη μεριά στο φάσμα του αδιάφορου το ‘The Dead Don’t Speak’, ενώ το ‘Strange Sister’ διασώζεται από το solo στην κιθάρα. Εκεί όμως που κάνουν πραγματικά τη διαφορά και αφήνουν το στίγμα τους είναι στα bluesy και βαθέως αισθαντικά ‘Slow Dance In A Crypt’ και ‘Nothing Left To Lose But My Life’. Κομματάρες και τα δύο που σε βγάζουν από το δίλλημα εάν πρέπει να δώσεις τον οβολό σου για το βινύλιο. Στέκουν ως βασικοί λόγοι για συχνές επιστροφές σ’ αυτό το δίσκο, ακόμα κι όταν πλέον θα έχει κατακάτσει η σκόνη του ενθουσιασμού. Βέβαια ο αποκρυφισμός στους στίχους τους μοιάζει να αγγίζει το φλοιό, όχι όμως και τον πυρήνα του προπατορικού μήλου.
Οι Lucifer κατάφεραν με κάθε δουλειά τους να ανεβαίνουν τις κατηγορίες των δισκογραφικών ώστε να φτάσουν σήμερα στην κραταιά Nuclear Blast, με τον αντίστοιχο ρυθμό που κέρδισα το Champions League με τη Blyth Spartans στο Football Manager 2010. Από αυτή τη θέση μπορούν να ατενίζουν με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον. Δεν πρωτοπορούν και δεν έφτιαξαν ένα δίσκο που κόβει ανάσες. Κοιτούν όμως κατάματα το ντεμπούτο τους, ενώ με το ηδονικό άρωμα του ‘V’ θα σε παρασύρουν και θα σε διασκεδάσουν. Τα υπόλοιπα από κοντά στη συναυλία τους τoν Απρίλιο στο Temple.
Είδος: Occult rock
Εταιρεία: Nuclear Blast Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 26 Ιανουαρίου 2024
