FM: “Old Habits Die Hard”

ALBUM

Ο χρόνος διαχρονικά αποτελούσε έναν δυσκολοκατάβλητο αντίπαλο. Στο μουσικό στερέωμα, ενδεχομένως να είναι πιο συχνά έως πλείστα τα αντίθετα, ως προς τη συνθήκη αυτή, παραδείγματα, με υποσημείωση όμως και την συνύπαρξη υψηλής ποιότητας, πάντα, αξιωματικά, να αποτελεί φίλτρο περαιτέρω απομείωσης των «εξεχόντως εκλεκτών» μελών, μιας τέτοιας κατηγορίας.

Οι Άγγλοι, FM, είναι (ή θα έπρεπε να είναι) γνωστό ότι δικαιωματικά αποτελούν ένα εξέχον μέλος αυτού του «κλειστού» club. Με την πυξίδα τους και τη «χρονοκάψουλα» να τους εμφανίζει αισίως στο 14ο βήμα της σχεδόν σαραντάχρονης πορείας τους, με την κυκλοφορία του “Old Habits Die Hard”, δεν παραμένουν απλά εδώ, αλλά συνεχίζουν να εκπλήσσουν ευχάριστα οπαδούς και ακροατές.

Το συγκεκριμένο πόνημα, εδραζόμενο σε «στέρεες» βάσεις από όποια οπτική και να το εξετάσεις, δεν είναι ένας ακόμα δίσκος. Είναι αποκύημα ουσιώδους και ξεχειλίζουσας ποιότητα, εμπειρίας της μπάντας, με μία, θαρρείς, εξαιρετικά και μεγαλειωδώς «παραγόμενη», πηγαία αξία και ικανότητα. Όσο όμως και δυνατότητα λυρισμού και «αποθεμάτων» παραγωγής συναισθημάτων μέσω της μουσικής τους.

Το μεγαλείο συχνά αποκρύπτεται στην απλότητα και οι FM έρχονται πανηγυρικά να το επιβεβαιώσουν ακόμα μία φορά. Σε ένα «δοκίμιο» για το πώς οφείλει να είναι ένας αξιοπρεπής (στην συγκεκριμένη περίπτωση, πολύ καλός) δίσκος, με βασικές συνιστώσες AOR και μελωδικά στοιχεία, αλλά και εκπληκτικά «βαθιά» φωνητικά, σαγηνευτικές μελωδίες και όμορφα και ελκυστικά «ηχοτοπία».

Συναισθάνθηκα πως μία «απλοϊκή» προσπάθεια που «βγήκε» άνετα, μα συνάμα και μια ιδιοφυής ικανότητα, «σμίλεψαν» το “Old Habits Die Hard”, που κυλάει σαν το χέρι πάνω σε «μετάξι». Έτσι, όπως και η φωνή του Steve Overland (τί να πω εγώ, όταν έχει επιλέξει και «κάνει τρανταχτή δήλωση», ουσιαστικά, ο σπουδαίος Jim), αλλά και η απόδοση όλης της παρέας, που σε συντροφεύουν από την πρώτη έως την τελευταία νότα, σε ένα ιδανικό soundtrack για μία αξέχαστη πορεία στη Route 66, πάνω σε μία HD.

Οι FM έχουν προσθέσει ένα ακόμα «όπλο» στη «φαρέτρα» τους και ενισχύουν την προσμονή και την βεβαιότητα, ότι το Σάββατο 2 Νοεμβρίου, στο Piraeus Club Academy, θα μνημονεύεται για καιρό.

“Old Habits Die Hard” tracklist:
Out of the Blue
Don’t Need Another Heartache
No Easy Way Out
Lost
Whatever It Takes
Black Water
Cut Me Loose
Leap of Faith
California
Another Day In My World
Blue Sky Mind

Είδος: AOR / Melodic Rock
Δισκογραφική Εταιρεία: Frontiers Music
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 3 Μαΐου 2024

Οι FM στο διαδίκτυο:
Official Page
Facebook
Instagram
YouTube Channel
X

Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 574 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».