KERRY KING: Νέο επίσημο video για το τραγούδι “Toxic”

NEWS

Σήμερα, ο Kerry King κυκλοφορεί επιτέλους το σόλο ντεμπούτο του άλμπουμ, “From Hell I Rise”, από την Reigning Phoenix Music, και αποκαλύπτει το ολοκαίνουργιο video του τραγουδιού “Toxic”, το οποίο έχουν συν-σκηνοθετήσει ο Jim Louvau με το συνεργάτη του Tony Aguilera.

Παρόμοια με το αναγνωρισμένο βίντεο “Residue” του King, το οποίο κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα, το “Toxic” γυρίστηκε σε ένα στούντιο στο κέντρο του Phoenix και περιλαμβάνει μια καυτή, υψηλής ενέργειας, βαριά επίθεση από το νέο συγκρότημα του Kerry: Mark Osegueda (φωνητικά), Phil Demmel (κιθάρα), Kyle Sanders (μπάσο) και ντράμερ, Paul Bostaph.

Δείτε το video:

Ο Jim Louvau δήλωσε: “Βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου η πολιτική κούραση έχει δημιουργηθεί και έχει γίνει ζήτημα για τους περισσότερους ανθρώπους που ζουν στη χώρα μας, ανεξάρτητα από την πλευρά του νομίσματος που προσγειώνονται. Οι στίχοι και η ενέργεια του τραγουδιού αναδεικνύουν αυτό το συναίσθημα, γι’ αυτό ήθελα να δημιουργήσω κάτι οπτικά που μοιάζει σχεδόν με ένα τρέιλερ για αυτό που πρόκειται να ζήσουμε. Ήθελα επίσης να αναφερθώ και στη διαταραχή του μετατραυματικού στρες για άτομα που έχουν υπηρετήσει στο στρατό και πώς το αυξημένο πολιτικό τοπίο επηρεάζει την ψυχική τους υγεία, το οποίο συχνά περνά απαρατήρητο”.

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1112 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.