Το Rocka Rolla είναι το ντεμπούτο στούντιο άλμπουμ του μυθικού heavy metal συγκροτήματος Judas Priest, που κυκλοφόρησε στις 6 Σεπτεμβρίου 1974 από την Gull Records. Η παραγωγή του έγινε από τον Rodger Bain, ο οποίος είχε κάνει όνομα σαν παραγωγός των τριών πρώτων άλμπουμ των Black Sabbath. Είναι το μόνο άλμπουμ στο οποίο συμμετέχει ο ντράμερ John Hinch.
Σύμφωνα με το συγκρότημα, το άλμπουμ παίχτηκε εξ ολοκλήρου ζωντανά, στο στούντιο.
Με βάση τη δική τους μαρτυρία, υπήρξαν τεχνικά προβλήματα στο στούντιο, με αποτέλεσμα την κακή ποιότητα ήχου και ένα σφύριγμα στο άλμπουμ. Ο κιθαρίστας Glenn Tipton είχε μόλις ενταχθεί όταν ξεκίνησε η ηχογράφηση του “Rocka Rolla” και δεν συνέβαλε στη σύνθεση τραγουδιών εκτός από το ομότιτλο κομμάτι και το “Run of the Mill”. Έγραψε επίσης τότε και τα τραγούδια “Tyrant”, “Epitaph” και “Ripper”, αλλά ο Bain θεώρησε ότι δεν ήταν αρκετά εμπορικά και τα απέρριψε. Ο Bain απέρριψε επίσης και το “Whiskey Woman”, το οποίο αργότερα, με τις προσθήκες του Tipton, μετατράπηκε στο “Victim of Changes”. Αυτά τα τραγούδια τελικά συμπεριλήφθηκαν όλα στο επόμενο άλμπουμ τους, “Sad Wings of Destiny”. Επιπλέον, τα “Winter”, “Deep Freeze” και “Winter Retreat” αποτελούν μια σουίτα, αλλά αναφέρονται σαν ξεχωριστά κομμάτια και έτσι διαχωρίζονται σε ορισμένες εκδόσεις της κυκλοφορίας του CD.
Αρκετά από τα τραγούδια του άλμπουμ περιλαμβάνουν ιδέες από τον προηγούμενο frontman του συγκροτήματος Al Atkins και ήταν βασικό μέρος των ζωντανών εμφανίσεών τους στο Manchester, όπου το συγκρότημα είχε αποκτήσει πιστούς οπαδούς τα προηγούμενα χρόνια. Το κομμάτι “Caviar and Meths” ήταν αρχικά μια προσπάθεια 14 λεπτών που γράφτηκε από τους Atkins, Downing και Hill, αλλά λόγω χρονικών περιορισμών ηχογραφήθηκε μόνο η εισαγωγή για το άλμπουμ. Μια μεγαλύτερη έκδοση του τραγουδιού εμφανίζεται στο άλμπουμ του Atkins του 1998, “Victim of Changes”. Αν και δεν είναι η πλήρης έκδοση, είναι σημαντικά μεγαλύτερη στα επτά λεπτά. Αυτό το άλμπουμ περιέχει επίσης διασκευές των “Winter” και “Never Satisfied”.
Σε αυτό το σημείο της καριέρας του συγκροτήματος, δεν είχαν ακόμη καθιερώσει την χαρακτηριστική τους εμφάνιση με δέρμα και καρφιά. Είχαν εμφανιστεί σε ένα βρετανικό τηλεοπτικό πρόγραμμα με τίτλο “The Old Grey Whistle Test” το 1975, ερμηνεύοντας τα “Rocka Rolla” και “Dreamer Deceiver”, και η γκαρνταρόμπα τους ήταν πολύ χίπικη, όπως είπε ο δημοσιογράφος Malcolm Dome. Αυτό το υλικό συμπεριλήφθηκε στο DVD του “Electric Eye”. Επιπλέον, το άλμπουμ είναι πιο προσανατολισμένο στο blues/hard rock από τις μεταγενέστερες κυκλοφορίες τους, και έχει επίσης κάποιες ελαφρές επιρροές progressive rock που θα συνεχίσουν μέχρι το “Stained Class”, αλλά σε μικρότερο βαθμό, για να εγκαταλειφθεί σε μελλοντικές κυκλοφορίες. Αυτό κάνει το στυλ του άλμπουμ ουσιαστικά αγνώριστο σε σύγκριση με μεταγενέστερα άλμπουμ των Priest, αν και το “Rocka Rolla” διαθέτει διπλές κιθάρες και το “Run of the Mill” είναι το πρώτο τραγούδι που γράφτηκε ξεκάθαρα για το φωνητικό εύρος του Halford και όχι του Atkins. Ο ντράμερ John Hinch απολύθηκε το 1975 πριν ηχογραφηθεί ο επόμενος δίσκος. Ο Tipton θα τον ανέφερε αργότερα σαν “μουσικά ανεπαρκή” για τα μελλοντικά σχέδια του συγκροτήματος.
1943– Γεννιέται ο Roger Waters, Άγγλος μουσικός και ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Pink Floyd. Έμεινε με το συγκρότημα από το 1965 έως το 1985 έχοντας καταλυτική παρουσία. Έπαιζε μπάσο και τραγουδούσε (μαζί με τον Gilmour). Ήταν επίσης υπεύθυνος για τους περισσότερους στίχους και τον επικό σχεδιασμό των συναυλιών τους.
Η επιτυχία και εμπορικότητα των Floyd είχε αρχίσει να βαραίνει τους ώμους του πρώτα και κύρια καλλιτέχνη Waters. Μετά τις τεράστιες συναυλίες για το άλμπουμ “The Wall” και την πολύ μεγάλη επιτυχία των τραγουδιών άρχισε να έχει προβλήματα με τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ. Το άλμπουμ “The Final Cut”, που ακολούθησε, ήταν φτιαγμένο σχεδόν εξολοκλήρου από τον Waters, με τα υπόλοιπα μέλη να έχουν περιθωριακό ρόλο και να μην είναι ικανοποιημένα.
Η κατάσταση οδήγησε σε πολλές συγκρούσεις και έτσι το 1985 ο Waters αποχώρησε από τους Floyd κάνοντας και μια απόπειρα να αποκτήσει τα εμπορικά δικαιώματα του ονόματος, που όμως απέτυχε γρήγορα. Μετά το 1985 άρχισε σόλο καριέρα με όχι πολύ θεαματικά εμπορικά αποτελέσματα, αλλά με συνήθως καλές υποδοχές από τον μουσικό τύπο.
1985– Το “Artificial Intelligence” είναι το δέκατο σόλο στούντιο άλμπουμ του Ουαλού rock μουσικού John Cale, που κυκλοφόρησε από την Beggars Banquet, και είχε αρχικά τον τίτλο “Black Rose”. Ο τίτλος και κάποιες αλλαγές στα κομμάτια καθυστέρησαν την κυκλοφορία του άλμπουμ για πέντε εβδομάδες.
Έχοντας την παραγωγή του σόλο άλμπουμ της Nico, “Camera Obscura”, ο Cale ηχογράφησε αυτό το άλμπουμ σε τρεις εβδομάδες στα Strongroom Studios με τους Faction, μαζί με μερικούς επιπλέον μουσικούς. Το ντουέτο των Gill O’Donovan και Susie O’List που ερμήνευσαν τα δεύτερα φωνητικά σε αυτό το άλμπουμ είχε προηγουμένως κάνει δεύτερα φωνητικά σε περιοδείες με τους Eurythmics.
Μετά τη χαοτική περίοδο κατά την οποία ηχογραφήθηκε το άλμπουμ (και τα δύο προηγούμενα), γεννήθηκε η κόρη του John και της Rise Irushalmi Cale, η Eden, η γέννηση της οποίας έκανε αμέσως τον Cale να εγκαταλείψει τον εθισμό του στο αλκοόλ και την κοκαΐνη και να εγκαταλείψει προσωρινά την ηχογράφηση άλμπουμ στούντιο και τις ζωντανές εμφανίσεις.
1994– Το Born Dead είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού crossover thrash συγκροτήματος Body Count. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε από την Virgin. Το περιεχόμενο των στίχων περιλαμβάνει τον πόλεμο (“Shallow Graves”), τα ναρκωτικά (“Street Lobotomy”), τον θάνατο (“Surviving the Game”), τον φόνο (“Last Breath”) και το mosh pit (“Killin’ Floor”).
Μεταξύ άλλων κομματιών, το άλμπουμ περιλαμβάνει μια διασκευή του “Hey Joe” του Billy Roberts, που ερμηνεύεται στο στυλ της ηχογράφησης του Jimi Hendrix, όπως αρχικά εμφανιζόταν στο άλμπουμ “Are You Experienced”. Η διασκευή αυτή του τραγουδιού των Body Count εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο άλμπουμ αφιέρωμα “Hendrix Stone Free: A Tribute to Jimi Hendrix”.
Στις γραμμές του δίσκου, ο Ice-T αφιερώνει το άλμπουμ “σε όλους τους έγχρωμους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο: Ασιάτες, Λατίνους, ιθαγενείς Αμερικανούς, Χαβάης, Ιταλούς, Ινδούς, Πέρσες, Αφρικανούς, Αβορίγινες και οποιαδήποτε άλλη εθνικότητα που θα αγαπούσαν οι λευκοί υπέρμαχοι. να δουν να γεννιούνται νεκροί”.
