IRONWRATH: “Master Storyteller”

ALBUM

Από το Riverside της California μας έρχονται οι Ironwrath, και ενώ δεν μας είχαν απασχολήσει μέχρι σήμερα δισκογραφικά, η μουσική τους ζωή υπήρξε “περιπετειώδης”. Και λέω “περιπετειώδης”, καθώς σχηματίστηκαν το μακρινό 1988 και σταμάτησαν το 1990, ενώθηκαν πάλι το 1993 και σταμάτησαν το 1995, ακόμη ένα reunion το 2008 για ένα album που δεν ήρθε ποτέ και τέλος, μόλις πέρυσι, πήραν την απόφαση να ξαναενωθούν και να κυκλοφορήσουν τελικά το πολυπόθητο ντεμπούτο τους. Το “Master Storyteller” όπως τιτλοφορείται, είναι μία καλοστημένη “ιστορία” μιας “πολύπλοκης” θα έλεγα μουσικής ιδέας, που είχε όμως τον χρόνο να αναπτυχθεί και να πάρει την σημερινή της μορφή. Οι Ironwrath φαίνεται ότι δεν έμειναν σε ασφαλή “νερά”, προτιμώντας μάλλον κάτι ιδιαίτερο ηχητικά, που θα μπορούσε να κάνει τον απαραίτητο “θόρυβο”.

Αυτό που αντιλαμβάνεσαι με την πρώτη ακρόαση του “Master Storyteller”, είναι ότι η μπάντα είχε να διεργαστεί μία πολυετή heavy metal ηχητική “πορεία” και έπρεπε να βρει μία χρυσή “τομή”, που θα αναδείκνυε και τον old school και τον μοντέρνο “χαρακτήρα” του ήχου. Μπορεί να “μεγάλωσαν” μέσα στα ‘80s και ‘90s, όμως δεν έβαλαν στην άκρη τον μοντέρνο heavy metal ήχο, αφού φαίνεται ότι στα δικά του χρονικά “λημέρια” ξεκινούν την καριέρα τους. Οι Ironwrath λοιπόν, επεξεργάστηκαν έναν μοναδικό ηχητικό συνδυασμό του ‘80s και ‘90s heavy metal ήχου, με τον πιο μοντέρνο “διάδοχο” του, χωρίς να “πηδούν” τις ενδιάμεσες μορφές του. Ακούγοντας προσεκτικά το “Master Storyteller”, θα βρεις αρκετά κοινά με το ‘80s heavy metal, με την ‘90s εξέλιξη του progressive metal, το πειραματικό heavy metal των ‘00s, την έξαρση του nu metal και αργότερα το groove-άτο μοτίβο των ‘10s και το πιο επιθετικό των ‘20s. Οι Αμερικανοί metallers δεν φοβήθηκαν να “αναμείξουν” όλους αυτούς τους εκρηκτικούς ήχους, δημιουργώντας ένα album που να μπορεί να απλώσει τα “δίχτυα” του σε ένα πιο ευρύ κοινό, σε οπαδούς που έχουν μεγαλώσει και “εξελιχθεί” μουσικά σε βάθος 40 και χρόνων. Πραγματικά το ντεμπούτο των Ironwrath, μοιάζει τόσο φρέσκο και παράλληλα τόσο “παλιό”, τουλάχιστον ηχητικά, αφού υπάρχουν στιγμές που οι nu metal και groove πινελιές το “μοντερνίζουν” (αν υπάρχει τέτοιος όρος), ενώ κάποιες άλλες φορές τα heavy riff και τα καλοπαιγμένα solo σου θυμίζουν old school εποχές. Χωρίς πολλά πολλά, νομίζω ότι το “Master Storyteller” είναι η εξέλιξη και οι “φάσεις” που έχει περάσει ο heavy metal ήχος, μέσα στα σχεδόν 40 χρόνια από τα ‘80s.

Έχοντας να ασχοληθούν με μία τόσο μεγάλη γκάμα ήχων, θα έλεγες ότι οι Αμερικανοί metallers έχουν να “στραγγίξουν” μια τεράστια συνθετική “δεξαμενή” ιδεών. Αυτό όμως μπορεί να αποδειχθεί και μια μεγάλη “παγίδα”, καθώς θα πρέπει να ταιριάξεις την κατάλληλη σύνθεση στον κατάλληλο ήχο. Αυτό που χαρακτηρίζει το “Master Storyteller”, είναι ότι οι Ironwrath δεν κινήθηκαν σε “εξεζητημένες” συνθέσεις, αλλά σε πιο προσιτές και συνάμα πιο ταιριαστές στην “πολυκοσμία” ήχων τους. Δημιούργησαν φρέσκα κομμάτια, με αρκετή “ζωντάνια” και με ρυθμό και ύφος κοντά στους ήχους που ακούμπησαν, με αποτέλεσμα το ντεμπούτο τους να ακούγεται απολαυστικό. Το “Master Storyteller” έχει το πειραματικό ύφος των Judas Priest στο “Demolition” στο εναρκτήριο “One”, αγγίζει το ιδιότροπο nu metal του Marilyn Manson στο ομώνυμο “Master Storyteller”, ακουμπάει την progressive τελειότητα των Queensryche των ‘90s με το “Thy Shall Return”, “φωνάζει” για την alternative/nu metal “φύση” του στα χνάρια των Linkin Park και Limp Bizkit στα “I’m Alive” και “The Best Part Of Me” αντίστοιχα, ακούγεται σαν southern rock-ιά εποχής “Blaze Of Glory” των Bon Jovi στο “God’s Gonna Cut You Down”, φέρει horror rock πινελιές αλά Alice Cooper στο “Bed Of Lies” και έχει ψήγματα gothic metal εποχής “Host” των Paradise Lost στα “Imagine A World” και “Death March”. Το ντεμπούτο των Ironwrath, μοιάζει τελικά με το συνθετικό “αποκούμπι” ενός ευρύ φάσματος οπαδών του σκληρού ήχου. Το “Master Storyteller”, ξεχωρίζει ωστόσο και για τα ευφυέστατα ‘80s heavy riff, που οδηγούν σε ανάλογης ομορφιάς ξεσηκωτικά solo, τα οποία δείχνουν βγαλμένα από την καλύτερη περίοδο του heavy metal. Σε κάθε κομμάτι του album, νοιώθεις ότι την παράσταση κλέβει πότε το εκρηκτικό riff και πότε το καταιγιστικό solo, πέρα από τα όποια ηχητικά μοτίβα. Οι Αμερικανοί heavy metallers δεν επαφίωνται σε μονότονα riff, αλλά καταφέρνουν να έχουν μία εκπληκτική ποικιλία, που βοηθά στην καλύτερη κατανόηση της βασικής μουσικής ιδέας τους. Πραγματικά το “Master Storyteller”, είναι ένα δελεαστικό ντεμπούτο, για το σημερινό νεανικό heavy metal κοινό και όχι μόνο.

Εάν οι Ironwrath είχαν κάπου στην άκρη του μυαλού τους να κάνουν κάτι τόσο “ψαγμένο” ηχητικά, τότε στο “χορτάρι” του “Master Storyteller” κατάφεραν να ξετυλίξουν ένα μεγάλο μέρος του ταλέντου τους. Από την άλλη, εάν κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα τόσο ελκυστικό ντεμπούτο album, τότε σίγουρα “τρομάζεις” θετικά με την δισκογραφική συνέχεια τους. Είναι από τους δίσκους που κερδίζουν οπαδούς, ενώ δεν κλείνουν την “πόρτα” σε κανένα οπαδικό κίνημα. Οι Ironwrath φαίνεται ότι διάβασαν πολύ καλά το “μάθημα” τους και μάλλον παίρνουν άριστα στις “εξετάσεις” τους. Είναι εξαιρετικός ο τρόπος, που οι Αμερικανοί καταφέρνουν να συνδυάσουν τόσο διαφορετικούς ήχους μεταξύ τους και να μην ξενίζουν τον ακροατή. Το “Master Storyteller” μοιάζει με ένα ηχητικό “ταξίδι” στο heavy metal, 40 και βάλε ετών. Δεν γίνεται να αρέσει σε όλους, όμως με τέτοιο “χαρακτήρα” δεν το απορρίπτεις έτσι απλά. Εδώ να δείς κότσια που χρειάζονται, για να κατανοήσεις την heavy metal ιδέα του δημιουργού.

Είδος: Heavy Metal
Δισκογραφική: Mystic Water Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 16 Ιουνίου 2023

Facebook: https://www.facebook.com/ironwrath
Official Page: https://www.ironwrath.net/?fbclid=IwAR1TZewk5Bf08e2GJZ4y5iQHOrAjugP_1prql3OMpvQz1JbpwPqkgUaKdfE

Avatar photo
About Άγγελος Χόντζιας 757 Articles
Γεννημένος τη χρυσή δεκαετία του heavy metal, δεν θα μπορούσε να μην τον συγκινήσει ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας. Ξεκινώντας από το ελληνικό ροκ σε μικρή ηλικία, έφτασε να ακολουθήσει οτιδήποτε κλασικό από το rock, hard rock, το heavy metal, το power metal, το epic, το progressive και το doom metal. Τα χόμπι του είναι η μουσική και το ποδόσφαιρο, ενώ τα τελευταία χρόνια υπηρετεί τη μουσική και από τη θέση του αρθρογράφου.