SENSES: “Out of Line”

ALBUM

Θα μπορούσα να ξεκινήσω διαφορετικά το συγκεκριμένο δισκοσχολιασμό. Συνειδητά επιλέγω, με το «αντιτουριστικό» συμπέρασμα. Με την διαπίστωση ότι το ντεμπούτο των συμπατριωτών μας, υπό το όνομα Senses, δύσκολα θα μπορούσε (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) να μην βρίσκεται στην κλασική και παραδοσιακή εικοσάδα, της προσωπικής μου λίστας, σε αυτό που κάθε χρόνο ονομάζουμε 20 καλύτεροι δίσκοι του έτους, που μόλις τελειώνει. Και να «ξεκαθαριζόμαστε» εξαρχής. Πιστεύω, ότι το «μαγικό χέρι» του Bob Katsionis στην παραγωγή (και φαντάζομαι όχι μόνο), «μανούλα» ιδιαίτερα στο ιδίωμα που αποφάσισαν να «οικειοποιηθούν» οι Senses, ήταν καταλυτική και εξαιρετικά στρατηγική κίνηση.

Κι αν και δεν είναι παράταιρο, για τα δικά μου δεδομένα, να συμπεριλαμβάνω ετερόκλητους ήχους μα κυρίως και «εγχώριους» τέτοιους, εν είδει και πρότασης για τον αναγνώστη που θα μπει στον κόπο να ξοδέψει λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του για να ανατρέξει σε αυτήν την ετήσια «δοκιμασία», παράλληλα, σημαντικότερο λόγο παίζει και το γεγονός ότι στα χρόνια ενασχόλησής μου με διαφορετικούς ήχους, μέσω αυτού του περιοδικού και όχι μόνο, συνεχώς διαπιστώνω, έτι περαιτέρω, και αναγνωρίζω ότι οι προσπάθειες, το ταλέντο και τα αποτελέσματα «των δικών μας» μουσικών, είναι εφάμιλλες και πολλές φορές καλύτερες, αναλογικά και με τις ευκολίες μιας μπάντας στο εξωτερικό, από τις αντίστοιχες εκείνες.

Τα στοιχεία που οριοθετούν και δικαιολογούν όσα παραπάνω υποστήριξα, εδράζονται και αιτιολογούνται και στη «σπανιότητα» και «ρισκοβόρα εκδοχή», κατά την προσωπική άποψη, του εγχειρήματος στην συγκεκριμένη περίπτωση. Η «αφομοίωση» και μεταφορά αγαπημένων, «χρυσών» εποχών, ιδιαίτερα αντίστοιχων ήχων, εκτιμώ εγκυμονούν συχνά κινδύνους στην, ευκολότερη και μοιραία σύγκριση, μα και στην πιθανή «λοξοδρόμηση». Τίποτα από αυτά, ωστόσο δεν ίσχυσαν εδώ, για μένα.…

Όλα τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο “Out of Line”, ξεχωριστά μα και συνολικά, προσθέτουν το δικό τους μερίδιο ή συγκεράζονται τέλεια, στη συνολική, επιτυχημένη, προαναφερθείσα μεταφορά στο….χρόνο. Εκκινώντας από το arcade-ικό εξώφυλλο, τα χαρακτηριστικά και ενδιαφέροντα, εξαιρετικά φωνητικά, τη δουλειά στις κιθάρες και την συνολική ατμόσφαιρα, όλα μαζί αποτελούν έναν δίσκο που εύκολα, επιτυχημένα και με συναισθηματική στόχευση, με μετέφεραν σε «χρυσές» δεκαετίες, μαθητικών ετών, με έκαναν να αναπολήσω και να αναζητήσω, εκ νέου, συγκροτήματα όπως οι αγαπημένοι Raw Silk, χωρίς όμως, να υπάρχει άμεση σύνδεση με αυτούς. Και νοητά, να πραγματοποιήσω νοσταλγικό ταξίδι στο χρόνο, ένα ταξίδι του νου εξόχως ευχάριστο, εγκαθιδρύοντας μια τέτοια ανάγκη και επιθυμία, υποσυνείδητα. Μια υποσυνείδητη εντολή να επιστρέψω εκ νέου στους ήχους που δημιούργησαν τη συνολική αυτή ατμόσφαιρα και την έκαναν δεσπόζουσα εκείνα τα χρόνια.

Με προσωπικό γνώμονα και ορίζοντα κατά την ακρόαση και τον δισκοσχολιασμό, του συνόλου των σύγχρονων δημιουργιών, το διάχυτο συναίσθημα ως αξίωμα, πλέον, στην άτυπη ιεράρχηση όσων φτάνουν στους ηχητικούς μου αισθητήρες, μαζί με τα «τοπία» και τις «εικόνες» που δημιουργούν οι εκάστοτε μουσικοί, υπό αυτό το πρίσμα και στον υψηλό βαθμό που όλα αυτά εμπεριέχονται στο “Out of Line”, επανερχόμενος στην εισαγωγή αυτού του κειμένου μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι το εν λόγω εγχείρημα των Senses, εύκολα στοχεύει στους 20 προσωπικούς δίσκους της χρονιάς που διανύουμε.

Είδος: AOR/Glam Rock/Metal
Δισκογραφική Εταιρεία: Ανεξάρτητη Κυκλοφορία
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 27 Ιουλίου 2024

Οι Senses στο διαδίκτυο:
Facebook
Instagram
Bandcamp
YouTube Channel
Spotify


Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 574 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».