GGGOLDDD: “This Shame Should Not Be Mine”

ALBUM

I wish I was a wild thing with a simple heart, but that is not the case

Και κάπως έτσι, ξεκινά ένας από τους σημαντικότερους δίσκους της χρονιάς. Για πολλούς λόγους. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Οι GGGOLDDD κλείνουν φέτος δέκα χρόνια στην δισκογραφία. Ο ήχος τους ήταν πάντα ιδιαίτερος, πάντα εναλλακτικός, πάντα εξελισσόμενος – και για όλα αυτά, είναι υπεύθυνη η συνθέτρια, στιχουργός και τραγουδίστρια της μπάντας, Milena Eva.

Η Milena, μόλις στα 19 της, υπέστη σεξουαλική επίθεση. Μετά από χρόνια και συγκεκριμένα το 2020, με την έναρξη της πανδημίας και των lockdowns που μας έφεραν όλους λίγο πολύ ενώπιον των εαυτών μας,  ένιωσε την ανάγκη να μοιραστεί όσα καταπίεζε βαθιά μέσα της, να τα εξωτερικεύσει και να τα εξορκίσει μέσα από την τέχνη της, μέσα από την μπάντα της, μέσα από την μουσική των GGGOLDDD. Αρχικά, αυτό συνέβη ζωντανά στην σκηνή χωρίς ακροατήριο (λόγω Covid), στο Roadburn Redux 2021 Festival. Αυτό ακριβώς το concept πραγματεύεται το νέο τους album με τίτλο “This Shame Should Not Be Mine”.

“I wanted to be loved like everybody else, I wanted to be beautiful, I wanted to be loved looking for affection, I wanted to be appreciated – and you lured me in…you lured me in”

Η Milena κατά την διάρκεια του concept album, ανοίγεται με ειλικρίνεια και τιμιότητα απέναντι στις αναμνήσεις και τα συναισθήματά της, αλλά και όλους εμάς που την διαβάζουμε και την ακούμε να μας μιλάει, τραγουδάει, ουρλιάζει, ψιθυρίζει. Και αυτό που κάνει δεν είναι καθόλου εύκολο, ούτε για την ίδια αλλά ούτε και για εμάς.

Το “This Shame Should Not Be Mine” δεν είναι ένα εύκολο album. Αντιθέτως, είναι πολύ βαρύ, ειδικά από την στιγμή που μαθαίνεις την ιστορία του και διαβάζεις τους στίχους του ταυτόχρονα με το soundtrack αυτού του τόσο ψυχοφθόρου ταξιδιού από την στιγμή που η κόλαση του 19χρονου κοριτσιού δεν έχει αρχίσει ακόμα, μέχρι την άβυσσο που βιώνει και τα έγκατα που εγκλωβίζεται, αλλά και όλη τη ψυχική διαδικασία της μέχρι να βρει την δύναμη να συγχωρέσει (κυρίως τον εαυτό της) και να προχωρήσει. Αυτό ακριβώς αποτυπώνει πολύ εύστοχα το cover art, που παρουσιάζει την Milena να φοράει μια βαριά μεσαιωνική πανοπλία σε κατάμαυρο φόντο, χωρίς το logo του group, τον τίτλο ή αλλες πληροφορίες, θυμίζοντας πίνακα της Αναγέννησης.

“How do I make sure I don’t go through this again? Do I even know the way? I need space so I can make mistakes, confidence will be my best revenge so I can start to live again”

Μουσικά, οι GGGOLDDD μας προσφέρουν το magnum opus τους δίχως αμφιβολία. Ο εναλλακτικός, σχεδόν post-rock αλλά πάντα σκοτεινός ήχος τους, έχει εμπλουτιστεί με στοιχεία που ακούω για πρώτη φορά στην δισκογραφία τους: trip-hop, dark electronica, post-metal, κινηματογραφική ατμόσφαιρα, μέχρι και depressive black metal περάσματα, όλα τέλεια δεμένα και αρμονικά δοσμένα για να περιγράψουν άρτια την ιστορία της Milena.

Η ίδια φυσικά, είναι πρωταγωνίστρια – όχι μόνο στην τραγική της ιστορία, αλλά και με την υπέροχη, στοιχειωμένη, υπνωτιστική, τόσο ιδιαίτερη φωνή της, μια φωνή που η εκφραστικότητά της, μου έφερε έντονα στο νου την Beth Gibbons, αυτή την ιέρεια της μελαγχολίας που με την εκφραστικότατη ερμηνεία της δημιουργούσε και γκρέμιζε κόσμους κατά βούληση στους Portishead. Αυτή ακριβώς η συγκλονιστική ερμηνεία, χτίζει ύμνους απόγνωσης που όμως καταλήγουν τρόπον τινά στην λύτρωση: “Spring”, “Invisible”, “I Won’t Let You Down”, “Notes On How To Trust”, “This Shame Should Not Be Mine”, αν και κανένα μέρος αυτού του concept δεν υστερεί μουσικά και έτσι, δεν με αφήνει να ξεχωρίσω αγαπημένες μελωδίες – εκτός του “Like Magic”, το οποίο είναι κυριολεκτικά ένας σκοτεινός ύμνος που παγώνει το αίμα, ξανά και ξανά σε κάθε ακρόαση και μάλιστα, βρίσκεται σε θέση κορύφωσης μέσα στο album.

“My mind keeps my head above the water, my mind is my body – it was given to me to use as a tool, it’s not here for you it is mine and although piece by piece you take it all, I’m the one keeping me alive”

Η μουσική είναι η ύψιστη μορφή έκφρασης. Στο “This Shame Should Not Be Mine”, η Milena και η παρέα της από την Ολλανδία είναι η ζωντανή απόδειξη αυτού του αξιώματος. Η ιστορία μέσα από τους στίχους της, η έμπνευση του ήχου των GGGOLDDD, η ερμηνεία της, όλα, τα πάντα με κέρδισαν σε αυτό το album, στο οποίο έχω παραδοθεί αμαχητί. Όσοι ακροατές καταφέρουν να το ζήσουν όσο και οι καλλιτέχνες που το δημιούργησαν, είναι ήδη πιο πλούσιοι ψυχικά και ας μην το ξέρουν ακόμα. Εγώ σίγουρα νιώθω έτσι.

It’s time for some healing now, I will give myself a break – I need it, I want it, I take it now

Είδος: Avant-Garde / Alternative / Indie-Rock / Post-Rock
Δισκογραφική: Artoffact Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 1 Απριλίου 2022

GGGOLDDD official website: https://gggolddd.com/
GGGOLDDD official Bandcamp page: https://gggolddd.bandcamp.com/

Avatar photo
About Σπύρος Χονδρογιάννης 59 Articles
Γεννημένος στην Αθήνα την χρονιά που οι Rush κυκλοφόρησαν δύο albums, αλλά και που ο Alice Cooper μας καλωσόρισε στον εφιάλτη του, δεν πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να λατρέψει τους Sabbath του Dio και του Tony Martin, τους Fates Warning και τους Sanctuary, τους Candlemass και τους Crimson Glory. 15 χρόνια μετά, τον συνεπήρε η ποίηση των The Mission, Fields Of The Nephilim, And Also The Trees και Nosferatu, ενώ ο απόλυτος συνδυασμός μελωδίας και μαυρίλας του συστήθηκε με φρέσκους, τότε, ήχους των Paradise Lost, My Dying Bride, Anathema, Elend και Katatonia. Ολοκληρώθηκε μόλις ανακάλυψε την μαγεία του David Bowie, του Scott Walker, του Neil Hannon και του Jarvis Cocker αλλά και του J-Rock/Visual Kei πολύχρωμου κόσμου πριν πατήσει τα πρώτα -άντα του. ‘Οταν δεν ασχολείται με τα εξαναγκαστικά βιοποριστικά που ποσώς τον ενδιαφέρουν, κρατάει τα drum sticks του και νιώθει λίγο σαν τους ήρωες του, Neil Peart και Mark Zonder, ενώ ο υπόλοιπος ελεύθερος χρόνος του είναι και πάλι μουσική, μουσική, μουσική - και κινηματογράφος, καθώς τον σπούδασε, όπως και videogaming, γιατί το ιδανικό μέρος να ζει κανείς είναι ξεκάθαρα το Silent Hill, όλοι το ξέρουν αυτό.