ERUPTION: “Tellurian Rupture”

ALBUM

Δεν είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πως οι Σλοβένοι, που αισίως έχουν φτάσει στο τέταρτο άλμπουμ τους, είναι ακροατές που γαλουχήθηκαν και ζυμώθηκαν μουσικά με τη thrash σκηνή της περίφημης Bay Area. Άλλωστε η ιστορία και ο απόηχος εκείνης της χρυσής εποχής του κλασικού ήχου της συνεχίζουν να στοιχειώνουν μουσικά γενιές που απέχουν χρονικά από εκείνες τις μέρες, αλλά μοιάζει να καταλαμβάνονται άμεσα από τις βιβλικές αντηχήσεις της.

Οι τοπικοί ήρωες από τη Λιουμπλιάνα, με την αφετηρία τους κάπου στο 2004, έχουν τραβήξει έναν δρόμο που σε κάθε νέα στάση τους βρίσκει να πλουτίζουν ακόμα περισσότερο τον χάρτη των επιρροών τους. Το κουιντέτο, με τον ιδρυτή και τραγουδιστή Klemen Kalin να παραμένει η μόνη σταθερή συνισταμένη όλα αυτά τα χρόνια, παρουσιάζει στο πρόσωπο του κιθαρίστα Gregor Lavtar την πιο πρόσφατη προσθήκη του.

Δέκα νέες συνθέσεις προκύπτουν από την τωρινή σύνθεση. Αν θεωρήσει κανείς το ενάμισι λεπτό του “By Ignorance Obscured” μια εισαγωγική μετάβαση, τότε μετράμε εννέα τραγούδια με κυρίαρχη βάση ένα επιθετικό αλλά καλοδουλεμένο και άρτια παιγμένο thrash metal. Ο βασικός παράγοντας που μεταβάλλει όμως αισθητά την κεντρική εντύπωση είναι τα φωνητικά του Kalin. Αν οι παράμετροι Metal Church, Iced Earth, αλλά και Flotsam & Jetsam μπαίνουν δυνατά στο παιχνίδι της περιγραφής των εντυπώσεων του άλμπουμ, είναι γιατί η φωνή του Kalin φιλτράρει με τη δική της σφραγίδα και οδηγεί το αποτέλεσμα σε κάτι ευρύτερο. Βέβαια, παράλληλα με το δικό του ύφος, η μπάντα επικαλείται και αφήνει διακριτικά να εισχωρούν και άλλα στοιχεία στη μουσική της. Δυνατές δόσεις κλασικού metal αλλά και ψήγματα καλπάζοντος power με μια ηρωική απόχρωση, τυλίγουν στροφές των τραγουδιών.

Αν θέλεις να ανιχνεύσεις το εύρος των Σλοβένων, δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από το επιβλητικό “Praise the Serpent Queen”, με τις μεταβαλλόμενες διαθέσεις. Αυτό που δεν γίνεται να αποφύγεις είναι η ανάκληση στον μεγάλο απόντα Warrel Dane, καθώς η ισχυρή σκιά του μοιάζει να σκεπάζει συχνά όχι μόνο τη φωνή του Kalin, αλλά ακόμα και τον τρόπο που αρθρώνει τις λέξεις. Και αυτή η εντύπωση είναι και από τις τελευταίες που μένει στο σύνολο των αντηχήσεων του δίσκου, όταν το ομότιτλο, μετά από ένα κρεσέντο επιθετικών τραγουδιών, επιστρέφει σε πιο μελωδικές και εναλλασσόμενες επιλογές, συναρμολογώντας μια από τις κορυφαίες στιγμές του “Tellurian Rupture”.

Η δουλειά των Σλοβένων είναι από αυτές που πρωταρχικά θα σε κερδίσει με τη φορτισμένη της δύναμη, αλλά σταδιακά μεγαλώνει με κάθε ακρόαση και σε άλλες διαστάσεις, αποκαλύπτοντας τις λεπτομέρειες που κρύβει. Όμως πέρα από όλα τα υπόλοιπα, προφανή ή αργότερα αναδυόμενα, το μεγάλο προτέρημα του δίσκου είναι πως ακούγεται με άμεση και αισθητή απόλαυση και από τον κλασικό ακροατή του σκληρού ήχου.

Είδος: Thrash/Heavy Metal
Εταιρεία: From The Vaults
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 19 Αυγούστου 2022

Facebook: https://www.facebook.com/EruptionMetal/

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1184 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.