CACTUS: “Temple of Blues – Influences & Friends”

ALBUM

Η είδηση ότι οι Cactus επανεκτελούν και επανακυκλοφορούν τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους από την, πρότερη βραχύβια αλλά πολύ σημαντική καριέρα τους, είναι από μόνο του ένα σπουδαίο νέο. Από την άλλη, ότι ο πολύ σπουδαίος drummer Carmine Appice, μαζεύει ένα τσούρμο από εκλεκτούς μουσικούς για να το επιτύχει, κάνει την είδηση ακόμα πιο δυνατή. Σημειώστε λοιπόν: Joe Bonamassa, Billy Sheehan, Ron “Bumblefoot” Thal, Pat Travers, Dee Snider, Mark Stein και εξέχοντα μέλη από τους King’s X, Living Colour, Vixen, Quiet Riot και πολλούς άλλους. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με την αφρόκρεμα της heavy rock – glam σκηνής από το 80 κι έπειτα να αποδίδει φόρο τιμής, με τον καλύτερο τρόπο, σ’ αυτή τη σπουδαία μπάντα.

Οι 15 υπέρ – απολαυστικές επανεκτελέσεις του “Temple of Blues – Influences & Friends” (στα όρια των διασκευών σ’ ορισμένες περιπτώσεις), δεν είναι μονάχα ένα ταξίδι στο χρόνο και την ιστορία του blues – heavy rock, αλλά μια ολόφρεσκη γνωριμία, μια αναζωπύρωση της ορμητικότητας των 70s στο σήμερα, ιδωμένη από τα μάτια όσων οι Cactus επηρέασαν και παραμένουν κατά ένα περίεργο τρόπο, τόσο ενεργοί και ενθουσιώδεις, όσο δε φτάνει ο νους. Συνθέσεις και μουσικοί που νικούν το χρόνο και παραδίδουν στις επόμενες γενιές το αυθεντικό και το ρηξικέλευθο, στην πραγματική του διάσταση.

Αν πολλοί τους χαρακτήρισαν – τους σταμπάρισαν ως την αμερικάνικη απάντηση στους Led Zeppelin, ο χρόνος έρχεται ως μέγας κριτής για να αναδείξει το κακό μάρκετινγκ που στήθηκε στις πλάτες τους, αλλά και τη μοναδικότητα / αυθεντικότητα μιας μπάντας που είχε μέγιστη συνεισφορά σ’ αυτό που ονομάζουμε heavy rock ή blues rock τη σήμερον. Η συλλογή αυτή έρχεται ως ένα απάνθισμα των έργων της αρχικής σύντομης πορείας τους στα 70s (1970-1973), μέσα από τα 3 εκπληκτικά studio album αυτής της περιόδου “Cactus” (1970), “One Way… Or Another” (1971) και “Restrictions” (1971), εξαιρουμένου του “’Ot ‘N’ Sweaty” του 1972 μιας και τα περισσότερα μέλη του αρχικού line up είχαν αποχωρήσει.

Η αγάπη του Carmine Appice για το σχήμα αυτό ήταν και είναι δεδομένη κι απεριόριστη, θεωρώντας το, ως το μεγαλύτερο επίτευγμά της τεράστιας καριέρας του, κυκλοφορώντας εξαιρετικές δουλειές κάτω από αυτή τη μαρκίζα ακόμα και στις μέρες μας (Black Dawn – 2016 και Tightrope 2021, αλλά και την αναβίωσή τους από το 2006). Εν έτη 2024, το “Temple of Blues – Influences & Friends”, συγκεντρώνει και παντρεύει τα μέλη των Cactus μ’ ένα σούπερ σύνολο guest καλλιτεχνών, οι οποίοι έχουν αναφέρει το συγκρότημα ως μία από τις μεγαλύτερες επιρροές τους. «Το επίπεδο, η ποιότητα και η συνέπεια της μουσικής δεξιοτεχνίας της μπάντας είναι τόσο ισχυρά όσο ποτέ» δηλώνουν οι ίδιοι και μας καλύπτουν απόλυτα, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο αυτής της δουλειάς.

Από το “Parchman Farm” με της αστείρευτης έμπνευσης κιθάρες του Joe Bonamassa να προσδίδουν ένα πιο glam χαρακτήρα, το θρυλικό “Evil” (του Willie Dixon, που δισκοφραφήθηκε για πρώτη φορά από τον Howlin’ Wolf το 1954) ν΄ απογειώνεται με τη φωνάρα του μεγάλου Dee Snider, μέχρι τα εκπληκτικά boogie “Alaska” και “Big Mama Boogie” ή αργόσυρτα whisky blues όπως το “No Need To Worry”, το album βρίθει από επικές blues rock και hard rock συνθέσεις.

Επανεκτελέσεις που αναδεικνύουν μια ισχυρή δυναμική, κρατώντας ψηλά τη σημαία του rock και των blues, διανοίγοντας ατραπούς και προοπτικές για τις νέες γενιές, που θα αντιληφθούν τους Cactus όχι μόνο ως σημείο αναφοράς κι αναμνησιακών καταστάσεων, αλλά ως εφαλτήριο για νέες μουσικές κατακτήσεις. Οι θιασώτες του είδους θα το λατρέψουν, οι απανταχού φίλοι της μουσικής θα το τοποθετήσουν πολύ ψηλά στις προτιμήσεις τους.

Είδος: Blues Rock, Rock, Hard rock
Δισκογραφική: Cleopatra Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 7 Ιουνίου 2024

Facebook
YouTube Channel
Official web-site
Bandcamp

Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 80 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70 και μεγάλωσε στα Δυτικά της Αθήνας, γαλουχημένος με ρεμπέτικα και λαϊκά από το σπίτι, κλασική / λόγια μουσική στα ωδεία, τον σκληρό ήχο μιας οργισμένης κι επαναστατημένης εφηβείας, τα blues σε μια περίοδο ανώριμης εξέλιξης και από progressive metal ηχοτοπία σε φάση περισυλλογής. Προσπαθεί να ισορροπήσει σ’ ένα αντεστραμμένο κόσμο, απαλλαγμένος από τη δικτατορία των πεποιθήσεων των άλλων. Δε θα ερμηνεύσει την τέχνη στους δημιουργούς της, αλλά θα μοιραστεί τις εντυπώσεις που αποκόμισε μ’ ένα ευρύτερο κοινό.