Ομολογώ πως έχω ένα φετίχ με τα πειραματικά albums καλλιτεχνών, αυτά που έρχονται ως έκπληξη και δεν μοιάζουν καθόλου στον ήχο με τον οποίο τους γνωρίσαμε. Πάντα θα μου κεντρίσουν το ενδιαφέρον, πόσο μάλλον όταν δεν είναι απλώς ένα διάλειμμα από την canon δισκογραφία τους αλλά μια δουλειά με άποψη και ουσία – και ας έχουν μοναδικό κοινό το όνομά και το λογότυπο με τα υπόλοιπα albums τους.
Η διαστημική παρέα από το Colorado που ακούει στο όνομα Blood Incantation, έχει προσφέρει δύο άκρως ενδιαφέροντα και απολαυστικά death metal albums κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας, έχοντας συνδυάσει υπέροχα old school θανατίλα με προοδευτικά στοιχεία και το κόλλημά τους με το διάστημα και τον απόκοσμο τρόμο του. Η θεματολογία είναι ξεκάθαρη και στο ντεμπούτο “Starspawn” του 2016 αλλά και στο επίσης δυνατό “Hidden History Of The Human Race” του 2019, όπου τα εξωγήινα πλάσματα και είδη από άλλους γαλαξίες πρωταγωνιστούν στο αιματοβαμμένο metal τους.
Αυτή τη φορά, η μπάντα εξερευνά το διάστημα που τόσο λατρεύει από ακόμα πιο κοντινή απόσταση, με το “Timewave Zero”, μια ηχητική έκπληξη που σίγουρα θα κάνει fans να της γυρίσουν την πλάτη, αλλά θα φέρει καινούργιο κόσμο κοντά της. Ο λόγος; Το “Timewave Zero” δεν είναι metal. Δεν έχει (ηλεκτρικές και σχεδόν καθόλου) κιθάρες. Δεν έχει φωνητικά. Μόνο την ψυχρή απόγνωση του διαστήματος.
Τα 40 σχεδόν λεπτά του “Timewave Zero” είναι καθαρό space ambient – και μάλιστα, πολύ καλό! Μέσα από δύο 20λεπτες συνθέσεις, την “Io” και “Ea” που η κάθε μια χωρίζεται σε τέσσερα μέρη, οι Blood Incantation ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους σε ήχους που δεν μας είχαν συνηθίσει, φέρνοντας στο μυαλό τους Tangerine Dream, The Orb, Steve Roach, William Basinski, The Future Sound Of London (“Dead Cities”/”Lifeforms” χωρίς τα beats) και video game soundtracks όπως τα “F.E.A.R.” και “Dead Space” (στο οποίο το “Timewave Zero” θα ταίριαζε γάντι, χωρίς βέβαια να έχει την κινηματογραφική υφή της μουσικής του Jason Graves).
Τα 40 λεπτά αυτού του album (οι ίδιοι το θεωρούν ΕΡ, ασχέτως αν έχει μεγαλύτερη διάρκεια από τα δύο προηγούμενα, “κανονικά” albums τους) λοιπόν, με έκαναν να χαθώ και στο διάστημα αλλά και μέσα στην κοσμική ατμόσφαιρά του. Ειδικά τη δεύτερη σουίτα “Ea” την λάτρεψα, αφού η μελαγχολική μελωδία της που στα τελευταία της μέρη συνοδεύεται και από τις μοναδικές κιθάρες του album, με στοίχειωσε και με έκανε να επαναλάβω την ακρόασή της πολλές φορές.
Χειροκροτώ τους Blood Incantation για το ρίσκο που πήραν σε τούτη την τρίτη δισκογραφική δουλειά και χαίρομαι που αποδεικνύονται αληθινοί καλλιτέχνες, χωρίς παρωπίδες και όρια στην τέχνη τους. Χαίρομαι ακόμα περισσότερο που δεν έχω ιδέα ποιο θα είναι το επόμενη βήμα τους, όμως κρίνοντας από τα δεδομένα, δύσκολα θα με απογοητεύσουν στο μέλλον. Για την ώρα, κυκλοφόρησαν το πιο αγαπημένο μου ambient album του 2022.
Είδος: Space Ambient / Dark Ambient
Δισκογραφική: Century Media Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 25 Φεβρουαρίου 2022
Official Bandcamp page: https://bloodincantation.bandcamp.com/
