A MONKEY SHINE

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Οι A Monkey Shine είναι μία μπάντα με «ρίζες» και δεσμούς στη Νέα Ορλεάνη, με εμφανές αντίκτυπο της εκεί διάσημης και «διάχυτης» μουσικής κουλτούρας, στο πρώτο της πόνημα, “Altered State”, το οποίο συνολικά αλλά και εξαιτίας των ανωτέρω με κέρδισε και ξεχώρισε στις προτιμήσεις μου για το τρέχον έτος. Αναγνωρίστηκε ιδιαίτερα δε στο εξωτερικό, ήδη, αφού η Air Canada, συμπεριέλαβε το κομμάτι “Deep in the Mud”, εμπνευσμένο από τις καταστροφές του τυφώνα Κατρίνα, στο alternative music section του συστήματος ψυχαγωγίας της. Σημαντική μνεία για ελληνική μπάντα. Εν όψει της επικείμενης εμφάνισής τους και παρουσίασης του “Altered State” στο πλαίσιο του Poltergeist Festival II, συνομιλήσαμε με τον ιδρυτή, στιχουργό και μπασίστα της μπάντας, Γιώργο Τόλια.

Καλώς ήρθατε στο διαδικτυακό περιοδικό μας, Soundcheck! Χαρά μας να σας έχουμε μαζί μας, εν όψει του Poltergeist Festival II. Ας αρχίσουμε από ένα σύντομο ιστορικό, του πώς δημιουργήθηκε η παρέα των A Monkey Shine.
Την ιδέα για το project την ξεκίνησα στην Νέα Ορλεάνη, όπου είχα εγκατασταθεί από το 2015 με την σύντροφό μου, Κάρεν και την γάτα μας και ήμουν βοηθός ηχολήπτη στο στούντιο μουσικής παραγωγής, “The Marigny Recording Studio”, του φίλου μου και μουσικού Rick Nelson (The Afghan Whigs, The Twilight Singers). Εκεί γνώρισα και άκουσα πολλούς επαγγελματίες μουσικούς της jazz, blues και rock και κάτι πυροδότησε μέσα μου να αρχίσω να γράφω κάτι στο ηλεκτρικό μπάσο για την πόλη και τις ιστορίες που άκουγα για τον τυφώνα Κατρίνα και τις καταστροφές που έφερε η πλημμύρα σε πολλές γειτονιές της.

Όταν γυρίσαμε Ελλάδα, λίγο πριν την πανδημία, ξεκίνησα με την βοήθεια του φίλου και πιανίστα, Νικόλα Σπηλιωτόπουλου και του κιθαρίστα Άκη Γιαννικόπουλου, να γράφουμε 2 αρχικές μου ιδέες και παράλληλα αρχίσαμε να ψάχνουμε άλλους μουσικούς για να στήσουμε ένα σχήμα. Η χρονοβόρα προσπάθεια να στήσουμε μια μπάντα, δεν ευδοκίμησε τελικά για πολλούς λόγους και λόγω της πανδημίας επίσης. Τότε αποφάσισα να συνεχίσω την διαδικασία μόνος μου, με την βοήθεια, μόνο, του πιανίστα Νικόλα Σπηλιωτόπουλου. Πάντα μου άρεσε το πιάνο και το είχα φανταστεί σε 3 κομμάτια μας, σαν βασικό όργανο.

Όταν τελικά συνθέσαμε τα 3 πρώτα κομμάτια, ψάξαμε στούντιο και session μουσικούς για να ξεκινήσουμε ηχογράφηση και το ένα έφερε το άλλο. Σιγά σιγά με υπομονή και επιμονή, ξεκινήσαμε την δημιουργία του πρώτου δίσκου μας. Παράλληλα με την παραγωγή του δίσκου, υπό την καθοδήγηση και εποπτεία του ηχολήπτη Jim Katsarou στο στούντιό του, το Underground Μusic Studios στην Αθήνα, έψαχνα μουσικούς να ενταχθούν στην μπάντα σαν μόνιμοι.

Μετά από πολύ καιρό, καταφέραμε να κλειδώσουμε στο τελικό σχήμα, με σύνολο 6 μέλη, το οποίο ονόμασα, A Monkey Shine, λόγω ενός αγαπημένου μου βιβλίου και ταινίας βασισμένης στο βιβλίο, του George Romero, με τίτλο, “Monkey Shines”.

Πρώτη δουλειά σας το “Altered State”, το οποίο παρουσιάσαμε εδώ στο Soundcheck. Αρχικά θα ήθελα να μου πεις πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Jimmy Κατσαρό (The Silent Wedding).
Μου τον πρότεινε ένας φίλος μου, session drummer, που τον ήξερε από παλιότερα και ευτυχώς που έγινε αυτό, γιατί ο Δημήτρης Κατσαρός αγάπησε, πίστεψε και δούλεψε πολύ πάνω στην παραγωγή του άλμπουμ και τον ευχαριστούμε θερμά από την καρδιά μας. Σα να μπήκε στο μυαλό μας.

Το “Altered State”, κατά την προσωπική μου άποψη, εδράζεται έντονα σε κάποια συγκεκριμένα, βασικά στοιχεία και ένα από αυτά είναι και η αισθητική και η ατμόσφαιρα, που δημιουργεί ιδιαίτερα η κιθαριστική δουλειά. Έχει αυτό να κάνει με την ανωτέρω συνεργασία, μιας και ο Δημήτρης είναι κιθαρίστας ή υπήρξε, καθαρά, δικιά σας επιλογή;
Ο Δημήτρης εκτός από παραγωγός του άλμπουμ, έπαιξε τις κιθάρες στο “Audiotrip” (featuring Duke Garwood) και λίγο στο “Get to the Point”. Γενικά ναι, ήταν δικιά μας επιλογή, αλλά όλο το άλμπουμ γράφτηκε αρχικά στο μπάσο και στο πιάνο, ενώ οι κιθάρες ακολούθησαν. Όλη η μουσική και οι στίχοι γράφτηκαν από εμένα (σ.σ.: Γιώργο Τόλια), σε συνεργασία με τον Νικόλα Σπηλιωτόπουλο, τον πιανίστα μας, σε 3 κομμάτια. Μπορούμε να πούμε ότι συνθετικά το άλμπουμ γράφτηκε με λίγο ανορθόδοξο τρόπο, αλλά αποτελεσματικό δε.

Έτερο κυρίαρχο στοιχείο θα έλεγα, είναι και η άκρως συναισθηματική προσέγγιση, ένεκα και των προσωπικών εμπειριών που στοιχειοθετούν μέρος του album. Μνήμες προσφιλών προσώπων, καταστροφές όπως στη Νέα Ορλεάνη, όπου υπάρχουν «ρίζες», όπως ανέφερες, των A Monkey Shine. Ήταν κάτι που βγήκε αυθόρμητα ή ήταν συνολικά αρχικός σκοπός κατά τη δημιουργία, τέτοια θέματα;
Ήταν αρχικός σκοπός ναι, σύμφωνα με το όλο concept του άλμπουμ. Όλη η πληροφορία βρίσκεται μέσα στους στίχους, οι οποίοι θα υπάρχουν μέσα στο inner sleeve booklet του βινυλίου, που θα κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο από την δισκογραφική εταιρεία Walnut Records.

Πρέπει να αποτελεί αυτοσκοπό, κάποιες φορές, η απόδοση προσωπικών εμπειριών του μουσικού, ώστε ο ακροατής να γίνεται βαθιά κοινωνός αυτών των συναισθημάτων σε σχέση και με όμοια δικά του;
Αυτό εξαρτάται από την κάθε μπάντα ξεχωριστά και του τι θέλει να επικοινωνήσει με το κάθε άλμπουμ ή τραγούδι που κυκλοφορεί. Στο ντεμπούτο άλμπουμ τους, οι A Monkey Shine βασίστηκαν στις προσωπικές εμπειρίες και μνήμες μου, καθότι ήμουν και ο στιχουργός, εκτός από μπασίστας της μπάντας. Όσους περισσότερους ακροατές αγγίξεις με τον στίχο σου, ο οποίος ξεπερνάει το αισθητικό επίπεδο που δίνει η μουσική και μπαίνει στο νοητικό επίπεδο διεργασίας ενός μουσικού έργου, τόσο καλύτερα. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω, που ταυτίζονται με κοινές εμπειρίες ζωής και προβληματίζονται με ίδιες σκέψεις όπως του δημιουργού. Αυτή είναι η μαγεία της μουσικής.

Καταφέρνετε να συγκεράσετε επιτυχημένα, ετερόκλητα ενδεχομένως, μουσικά είδη, όπως grunge, blues, alternative, ακόμα και κάποια «ψήγματα», doom (ένεκα μάλλον και της θεματολογίας) ή stoner. Από πού πήγασε η ανάγκη ή επιθυμία να γίνει αυτό στο συγκεκριμένο πόνημα;
Στο στοιχείο doom ή stoner που λέτε, εμείς θα του βάζαμε το όνομα dark swamp rock, αν μας ρωτάγατε, αλλά δεν έχει σημασία η ταμπέλα. Ό,τι αναφέρατε στην ερώτηση σαν genre επιρροές, είναι κάποιες από τις μουσικές που ακούμε σαν ακροατές πολλά χρόνια τώρα και θέλαμε να τις συνδυάσουμε όσο καλύτερα μπορούμε, βγάζοντας ένα ενδιαφέρον μείγμα με κάποιο χαρακτήρα. Φαίνεται ότι κάτι καλό βγήκε από αυτό το πόνημα, όπως λέτε. Είμαστε και όλοι πάνω από 40 χρονιών (γέλια).

Poltergeist Festival II, εν όψει, μαζί με αρκετές άλλες μπάντες, σε ένα (όπως προβλέπεται) «χορταστικό» διήμερο, καλής μουσικής. Θα θέλατε να μας πείτε κάποιες σκέψεις για το event;
Ευχαριστούμε τον Μιχάλη Πούγουνα για την πρόσκληση και μπράβο στην προσπάθειά του να δώσει την ευκαιρία και σε αγγλόφωνα συγκροτήματα στην Ελλάδα να ακουστούν καλοκαίρι και χειμώνα, σε ένα όμορφα διοργανωμένο εναλλακτικό φεστιβάλ, με αγάπη για την μουσική. 6 μπάντες σε 2 ημέρες, λογικά θα είναι ένα μουσικά, «χορταστικό» σαββατοκύριακο. Ελπίζουμε να έχει μακρά διάρκεια ζωής και να είναι πάντα καλά ο Μιχάλης.

Θα είναι σίγουρα για τους A Monkey Shine, το “Altered State”, μία βασική συνισταμένη του setlist σας. Πρόκειται να σταθείτε αποκλειστικά σε αυτό ή θα υπάρξουν και κάποιες εκπλήξεις για όσους παραβρεθούν εκεί;
Θα παρουσιάσουμε το άλμπουμ και μια διασκευή από αγαπημένη μας μπάντα. Δουλεύουμε πάνω σε νέο υλικό, αλλά είναι στις πολύ αρχές ακόμα για να το παίξουμε live. No surprises for now! Έκπληξη είναι το ίδιο το άλμπουμ, που όπως λέει και ο τίτλος του, θα είναι μια “altering state” μουσική εμπειρία, για το κοινό που θα έρθει….

Τα τελευταία λόγια, προς τους αναγνώστες μας, δικά σας……
Σας περιμένουμε στο φεστιβάλ. Ακούστε τις δουλειές όλων των μπαντών που θα συμμετέχουν, για να έχετε μια ιδέα του τι θα ακούσετε και ελπίζουμε να σας δούμε από κοντά. Θα είναι κάπως νωρίς η έναρξη, αλλά αυτό μην σας κάνει να διστάσετε να έρθετε. Θα είναι μια “Twilight Zone Poltergeist” βραδιά, με όμορφες μουσικές, σε ένα όμορφο χώρο.

Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας και κάθε επιτυχία στην εμφάνισή σας!

Μπορείτε να ακούστε το “Altered State” εδώ

Οι A Monkey Shine είναι:
Konstantinos Tziavos – Vocals
Akis Giannikopoulos – Guitar
Vasilis Dimitrakopoulos – Guitar
Nikolas Spiliotopoulos – Piano/Keys
George Tolias – Bass
Konstantinos Athanasatos – Drums

Οι A Monkey Shine στο διαδίκτυο:
Facebook
Bandcamp

Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 574 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».