Είναι Λονδρέζοι, ανοιχτόμυαλοι, ταλαντούχοι και δεν φοβούνται τις αλλαγές. Για περισσότερο από μια δεκαετία μας είχαν καλομάθει με όλες αυτές τις όμορφες οργανικές τους περιπέτειες, που ανέδυαν τη μαεστρία να αφηγηθεί κανείς ιστορίες χωρίς λόγια. Μετά από πέντε χρόνια μακριάς αναμονής, επιστρέφουν με το νέο τους άλμπουμ, έχοντας προσθέσει και φωνητικά στην αποθήκη των πυρομαχικών τους. Με μια δουλειά που μας άρπαξε υπέροχα από την πρώτη ακρόαση, δεν βρίσκουμε ιδανικότερη συγκυρία για να συνομιλήσουμε με τον μπασίστα, συνθέτη, παραγωγό και τώρα πια και τραγουδιστή Kevin Feazey, για να τους μάθουμε καλύτερα.
Όταν δημιουργήσατε αρχικά το συγκρότημα το 2010, ποιο ήταν το είδος μουσικής που θέλατε να παίξετε;
Ειλικρινά δεν ήμασταν ποτέ σίγουροι. Η ιδέα ήταν να αρχίσουμε να παίζουμε και να δούμε τι θα βγει. Δεν υπήρχε σχέδιο! Είχαμε παίξει όλοι μαζί για τόσο καιρό όλα αυτά τα χρόνια που ήταν αμέσως εύκολο, και μπορούσαμε να γράψουμε στην πράξη όπως ήταν, οπότε όλα ήταν πολύ ρευστά. Σε εκείνο το σημείο, τις πρώτες ηχογραφήσεις, ήμασταν λίγο εξαντλημένοι από τα μεγάλα riff και έτσι οι καθαρές κιθάρες ήταν το επίκεντρο. Αναπόφευκτα –σαν rock συγκρότημα που έπαιζε ορχηστρική μουσική – υπήρχε μια post rock ατμόσφαιρα αλλά αυτό δεν ήταν ποτέ προγραμματισμένο. Μας άρεσε να παίζουμε με τη δυναμική των κομματιών, αλλά είχαμε τις ρυθμικές ιδέες πάνω από τις σαρωτικές μελωδίες της κιθάρας.
Ενώ εξελίσσεστε με τα χρόνια, πώς θα περιγράφατε τις αλλαγές που πραγματοποιείτε στον τρόπο που εκφράζεστε συνθέτοντας μουσική;
Υποθέτω ότι είμαστε λίγο σαν σκυλιά που κυνηγούν αυτοκίνητα – αποσπάται εύκολα η προσοχή! Θα αρχίσουμε να γράφουμε κάτι και φαίνεται να πηγαίνει προς μια κατεύθυνση, τότε θα ακούσουμε κάτι ή θα δούμε κάτι που μας επηρεάζει να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό. Μερικά από τα πιο βαριά riff μας έχουν καταλήξει σαν τα πιο ήρεμα τραγούδια και το αντίστροφο. Είναι υπέροχο να τους πετάμε ιδέες και να βλέπουμε τι συμβαίνει.
Είναι προφανές ότι υπάρχει ένα πλήθος από διάφορες επιρροές στη μουσική σας. Μπορείς να αποκαλύψεις τις βασικές που κατά κάποιο τρόπο ακούς κάπου στη μουσική σας;
Όλοι μεγαλώσαμε ακούγοντας metal και punk και “εναλλακτική” μουσική, οπότε νομίζω ότι αυτό είναι σίγουρα το θεμέλιο. Post rock σε κάποιο βαθμό επίσης. Το post rock σημαίνει κάτι διαφορετικό τώρα, αλλά μας αρέσουν πραγματικά οι μπάντες όπως οι Tortoise και οι Stereo Lab.
Ανήκετε γεωγραφικά σε ένα ιδιαίτερο μέρος όπου, πέρα από τα πολλαπλά είδη και τους ήχους, υπήρχε πάντα ένας σοβαρός δεσμός μεταξύ των δημοσιογράφων και της μουσικής μόδας. Πώς ήταν η αντιμετώπισή σας μέχρι τώρα από αυτό το κομμάτι της δουλειάς;
Είχαμε μερικούς δημοσιογράφους που πολέμησαν πραγματικά από τη δική μας γωνία, και έχουν υπερβεί την υποστήριξή τους. Κανείς δεν ήταν αρνητικός, αλλά σίγουρα υπάρχουν μέρη του Τύπου που δεν γράφουν για εμάς, καθώς δεν βρισκόμαστε στο πεδίο που καλύπτουν. Συχνά ακούμε ότι είμαστε πάρα πολύ από κάτι ή πολύ λίγο από το ίδιο. Πολύ βαρύ ή όχι αρκετά βαρύ!
Πώς πήρατε την απόφαση να προσθέσετε φωνητικά στο νέο σας άλμπουμ; Σκεφτήκατε να προσθέσετε κάποιον άλλο ξεχωριστό τραγουδιστή, προτού το κάνεις εσύ με έναν πραγματικά υπέροχο τρόπο;
Αρχικά συζητήσαμε να φέρουμε καλεσμένους τραγουδιστές – δεν σκεφτήκαμε ποτέ να πάρουμε νέο μέλος. Έχω τραγουδήσει σε συγκροτήματα στο παρελθόν και ήμουν πρόθυμος να το δοκιμάσω στο συγκρότημα και να δω αν θα δουλέψει. Μας αρέσει να συνεχίζουμε να δοκιμάζουμε διαφορετικά πράγματα για να μην βαριόμαστε και η προσθήκη φωνητικών ήταν απλά κάτι που πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να δοκιμάσουμε.
Όταν προσθέτεις φωνητικά και δίνεις σε ένα τραγούδι ένα συγκεκριμένο νόημα, όλα αλλάζουν. Προσεγγίσατε διαφορετικά τα οργανικά μέρη των νέων σας τραγουδιών εξαιτίας αυτού;
Τα τραγούδια γράφτηκαν και ενορχηστρώθηκαν χωρίς φωνητικά, τα οποία προστέθηκαν αργότερα. Μετά την τοποθέτηση των φωνητικών, οι ρυθμίσεις άλλαξαν ανάλογα. Δεν είμαι σίγουρος αν έτσι θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε, αλλά σίγουρα απομάκρυνε λίγη από την πίεση να οδηγήσουμε τα τραγούδια με φωνητικά. Θεωρήθηκαν περισσότερο σαν ένα πρόσθετο όργανο παρά σαν κάτι που θα οδηγήσει μπροστά.
Η προφανής ερώτηση για το νέο άλμπουμ είναι από πού βρήκες έμπνευση για τα στιχουργικά θέματα. Μπορείς να αναφερθείς σε κάποια ιδιαίτερα τραγούδια και την ιστορία πίσω από αυτά;
Το να γράφεις στίχους κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. Προφανώς κατεύθυνε μέρος της εστίασης αλλά με μη συγκεκριμένο τρόπο. Ο κόσμος άλλαξε και ο τρόπος που αλληλεπιδρούσαν οι άνθρωποι άλλαξε και η τεχνολογία ενσωματώθηκε ακόμη περισσότερο στη ζωή μας. Δεν μπορώ να το κρίνω αυτό, αλλά με συναρπάζει το πώς πράγματα όπως το σύγχρονο Διαδίκτυο έχουν επηρεάσει ζητήματα όπως η νοσταλγία. Πώς βλέπουμε το παρελθόν ακόμα κι όταν δεν το έχουμε ζήσει οι ίδιοι – αυτό είναι ενδιαφέρον για μένα, και το τραγούδι “Nostalgia Now” είναι για το πώς εκδηλώθηκε αυτό.
Ποια είναι τα σχέδια σου για την προώθηση του άλμπουμ στη σκηνή στο άμεσο μέλλον;
Έχουμε κάποιες ημερομηνίες στο Ηνωμένο Βασίλειο που θα ανακοινώσουμε σύντομα καθώς και μερικά φεστιβάλ. Το να παίζουμε στην Ευρώπη είναι κάτι που αγαπάμε και πραγματικά ελπίζουμε να μπορέσουμε να φύγουμε και σε άλλες χώρες σύντομα. Είμαστε ανοιχτοί σε προσφορές!
Το να είσαι ένα συγκρότημα με μεγάλη γκάμα ήχων και διαθέσεων κάνει πολλούς να σε περιγράφουν σαν prog rock συγκρότημα. Πώς αντιλαμβάνεστε την progressive μουσική και πώς φαντάζεστε την εξέλιξη της μπάντας από αυτό το σημείο σήμερα;
Ποτέ δεν περιγράψαμε τους εαυτούς μας σαν prog – απλώς κάνουμε αυτό που μας φαίνεται σωστό. Αλλά χαιρόμαστε που οι άνθρωποι μας αποκαλούν όπως τους αρέσει, αν βοηθάει να συνεννοηθούμε. Έχουμε πολλούς φίλους μουσικούς που θα τους περιέγραφα σαν progressive – αλλά αυτό μπορεί να σημαίνει ένα pop τραγούδι διάρκειας 3 λεπτών με νέες ενδιαφέρουσες ιδέες όσο και ένα 15λεπτο έπος. Μας αρέσει να ακούμε ήχους που δεν έχουμε ξανακούσει ή να αναπαράγουμε ιδέες.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή και ανάμνηση που έχεις από αυτό το ταξίδι μέχρι τώρα και τι σου δίνει δύναμη να προχωρήσεις;
Κατά τη διάρκεια αυτού του άλμπουμ, ο κιθαρίστας μας Matt διαγνώστηκε με καρκίνο – βρισκόταν σε θεραπεία ενώ γράφαμε τα τραγούδια. Είναι εντελώς καθαρός τώρα, αλλά αυτό πραγματικά μας έκανε να σκεφτούμε τι κάναμε και γιατί το κάναμε. Φυσικά η πανδημία ήταν επίσης σε πλήρη εξέλιξη, ένα άλλο τεράστιο γεγονός που έπρεπε να ξεπεραστεί. Μας κατέστησε σαφές ότι αυτό το συγκρότημα και αυτή η μουσική ήταν πιο σημαντικά από ό,τι πιστεύαμε – κάτι που είχαμε θεωρήσει δεδομένο στο παρελθόν. Συνεχίζουμε γιατί το θέλουμε, μας αρέσει να το κάνουμε και μας κρατάει λογικούς!
