Ο Joey Belladonna (με το πραγματικό όνομα αυτού Joseph Bellardini), γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1960 και είναι Αμερικανός τραγουδιστής, περισσότερο γνωστός σαν ο τραγουδιστής του thrash metal συγκροτήματος Anthrax. Είναι επίσης ο τραγουδιστής και ο ντράμερ της μπάντας διασκευών, Chief Big Way. Ο Belladonna έχει έξι υποψηφιότητες για βραβεία Grammy και είναι γνωστός για την έντονη, ενεργητική σκηνική του παρουσία και το φωνητικό του εύρος.
Ο Belladonna γεννήθηκε στο Oswego της Νέας Υόρκης. Είναι Ιταλοαμερικανός από την καταγωγή του πατέρα του και ιθαγενής Αμερικανός από την καταγωγή της μητέρας του. Στα νιάτα του, ο Belladonna ενδιαφέρθηκε πολύ για συγκροτήματα όπως οι Beatles, οι Led Zeppelin, οι Kansas και οι Rush, οι μπάντες που όπως έλεγε χαρακτηριστικά, δημιούργησαν “πράγματα που ήταν πολύ περίπλοκα, αλλά όμως πιασάρικα και εθιστικά, με υπέροχα φωνητικά.”
Το 1983, ο Belladonna, χρησιμοποιώντας ακόμα το γενέθλιο του όνομα Joey Bellardini εκείνη την εποχή, έγινε ο τραγουδιστής για το συγκρότημα Bible Black, που ιδρύθηκε από τα πρώην μέλη των Elf και Rainbow, Craig Gruber και Gary Driscoll, και τον μελλοντικό κιθαρίστα των Blue Cheer Andrew “Duck” MacDonald. Οι προκάτοχοι του Belladonna στο συγκρότημα ήταν ο Jeff Fenholt, ο οποίος αργότερα είχε σύντομες θητείες με τους Black Sabbath και τους Joshua, και ο Louis Marullo, γνωστός και ως Eric Adams, ο οποίος έφυγε για να ενταχθεί στους Manowar. Ο Belladonna ηχογράφησε τα τραγούδια “Deceiver” και “Midnight Dance” με τους Bible Black. Το συγκρότημα δεν κυκλοφόρησε ποτέ επίσημα άλμπουμ.
Προσχώρησε στις τάξεις των Anthrax από το 1984 έως το 1992 και θεωρήθηκε μέρος της κλασικής σύνθεσης (συμμετέχουν επίσης οι Dan Spitz, Scott Ian, Frank Bello και Charlie Benante). Η πρώτη φορά που ήταν σε αεροπλάνο ήταν η πτήση Plattsburgh-Ithaca, για την οντισιόν του για το συγκρότημα. Αφού αντικαταστάθηκε από τον John Bush, πέρασε την επόμενη δεκαετία περιοδεύοντας με μίνι βαν και κάνοντας περίεργες δουλειές.
Ο Belladonna επέστρεψε στο συγκρότημα όταν η “κλασική” σύνθεση επανενώθηκε και περιόδευσε το 2005 και το 2006. Ανακάλυψε στο διαδίκτυο ότι είχε αντικατασταθεί ξανά από τον Dan Nelson.
Η φωνή του έχει συμπεριληφθεί σε έξι στούντιο άλμπουμ και πολλά EP που έχουν πουλήσει συνολικά οκτώ εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Belladonna με τους Anthrax, το συγκρότημα προτάθηκε για τρία Grammy και ψηφίστηκε Νο 1 metal τραγουδιστής δύο συνεχόμενα χρόνια στο περιοδικό Metal Forces.
Στις αρχές του 2010, ο Belladonna επανήλθε επίσημα στους Anthrax εγκαίρως για τις παραστάσεις “Big Four” στο φεστιβάλ Sonisphere. Μετά από αυτές και άλλες παραστάσεις, επέστρεψε στο στούντιο με το συγκρότημα για να ηχογραφήσει νέα φωνητικά για το πολυαναμενόμενο άλμπουμ τους “Worship Music”.
Μετά την επιστροφή του, οι Anthrax έχουν προταθεί για τρία επιπλέον βραβεία Grammy.
Στο μεταξύ, μετά την αποχώρησή του από τους Anthrax το 1992, ο Belladonna συνέχισε να φτιάχνει μουσική στο “Belladonna”, ένα σόλο έργο του οποίου ήταν το μόνο σταθερό μέλος. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ της, το οποίο έγινε δεκτό θετικά τόσο από τους κριτικούς όσο και από τους θαυμαστές. Το δεύτερο άλμπουμ, “Spells of Fear”, κυκλοφόρησε το 1998 και επικρίθηκε έντονα για την κακή του παραγωγή και τη μέτρια μουσική. Οι δοκιμαστικές ηχογραφήσεις ενός τρίτου άλμπουμ, το οποίο δεν έγινε ποτέ επαγγελματικά, κυκλοφόρησαν από το συγκρότημα το 2003. Ήταν μια επιστροφή σε καλύτερες συνθέσεις και μουσική και όπως το ντεμπούτο άλμπουμ έτυχε καλής υποδοχής από τον κόσμο.
Να σημειωθεί επίσης πως ο Belladonna παίζει επίσης ντραμς και τραγουδά τα βασικά φωνητικά σε μια μπάντα διασκευών, που ονομάζεται Chief Big Way, η οποία περιλαμβάνει στο setlist της κυρίως κλασικές rock επιτυχίες από τις δεκαετίες του 1970 και του ’80. Το συγκρότημα, με έδρα τις Συρακούσες της Νέας Υόρκης, παίζει σε μικρά μπαρ της γειτονιάς.
1976– Το καναδικό τρίο των Triumph κυκλοφορεί το ομότιτλο ντεμπούτο του στην Attic. Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιούνται στα Phase One Studios στο Toronto και την παραγωγή αναλαμβάνει ο μπασίστας/κημπορντίστας του γκρουπ, Michael Levine, μαζί με τη συνδρομή του παραγωγού Doug Hill. Την κλασική ιστορική σύνθεση του γκρουπ συμπληρώνουν ο σπουδαίος κιθαρίστας/τραγουδιστής Rik Emmett και ο ντράμερ/τραγουδιστής Gil Moore.
1978– Το “If You Want Blood, You Got It” είναι το πρώτο ζωντανό άλμπουμ του αυστραλιανού hard rock θρύλου AC/DC και το μοναδικό τους ζωντανό άλμπουμ με τον Bon Scott σαν βασικό τραγουδιστή. Κυκλοφόρησε αρχικά στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη στις 13 Οκτωβρίου 1978, στις ΗΠΑ στις 21 Νοεμβρίου 1978 και στην Αυστραλία στις 27 Νοεμβρίου 1978. Το άλμπουμ επανακυκλοφόρησε το 1994 στην Atco Records και το 2003 ως μέρος της σειράς AC/DC Remasters. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε έξι μήνες μετά το προηγούμενο στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος “Powerage”. Ένα πακέτο “best-of” που ονομαζόταν “12 of the Best” ήταν στα σκαριά, αλλά το πλάνο άλλαξε με την προτίμηση ενός ζωντανού άλμπουμ. Ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια της περιοδείας “Powerage” το 1978 και περιέχει τραγούδια από τα T.N.T., Dirty Deeds Done Dirt Cheap, Let There Be Rock και Powerage. Είναι το τελευταίο άλμπουμ AC/DC της εποχής του Bon Scott με παραγωγή από τον Harry Vanda και τον George Young, οι οποίοι είχαν κάνει παραγωγή επίσης τις πέντε πρώτες κυκλοφορίες του συγκροτήματος στο στούντιο.
1982– Το “Creatures of the Night” είναι το δέκατο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού rockσυγκροτήματος Kiss, που κυκλοφόρησε το 1982. Ήταν το τελευταίο του συγκροτήματος για την Casablanca Records, τη μοναδική δισκογραφική για την οποία οι Kiss είχαν ηχογραφήσει μέχρι τότε. Το άλμπουμ ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του ιδρυτή της Casablanca και πρώιμου υποστηρικτή των Kiss Neil Bogart, που είχε πεθάνει από καρκίνο κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Είναι επίσης το τελευταίο άλμπουμ του συγκροτήματος που ηχογραφήθηκε με τον Ace Frehley να αναφέρεται σαν επίσημο μέλος και το πρώτο τους άλμπουμ με τον Vinnie Vincent, ως τον αρχικά μη αναγνωρισμένο βασικό κιθαρίστα. Ο Vincent αργότερα θα συμπεριληφθεί αλλά δεν εμφανίστηκε στο εξώφυλλο της επανέκδοσης του άλμπουμ το 1985. Ήταν επίσης το τελευταίο άλμπουμ των Kiss στο οποίο συμμετείχε το συγκρότημα με το σήμα κατατεθέν του μακιγιάζ μέχρι την κυκλοφορία τους το 1998 “Psycho Circus”.
1989– Το “The Years of Decay” είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του thrash metal συγκροτήματος Overkill, που κυκλοφόρησε μέσω της Atlantic και της Megaforce Records. Είναι το τελευταίο άλμπουμ των Overkill στο οποίο συμμετείχε ο κιθαρίστας Bobby Gustafson, ο οποίος είτε έφυγε είτε απολύθηκε από το συγκρότημα λόγω διαμάχης μεταξύ του ίδιου και των ιδρυτικών μελών, του τραγουδιστή Bobby “Blitz” Ellsworth και του μπασίστα D. D. Verni. Το “The Years of Decay” ήταν επίσης το πρώτο από τα δύο άλμπουμ των Overkill όπου έκανε παραγωγή ο Terry Date, ο οποίος ανέλαβε τον ίδιο ρόλο για το επόμενο άλμπουμ τους, το “Horrorscope” (1991).
