YES: “Mirror to the Sky”

ALBUM

Κύριε Howe μας κακομαθαίνετε! Μου φαίνεται πως ακούω τους φίλους των Yes σε ολόκληρο τον πλανήτη να μονολογούν χαρούμενοι, και με μια έκδηλη απορία. Το 23ο άλμπουμ των βετεράνων του progressive rock κυκλοφορεί σε λιγότερο από δυο χρόνια μετά την κυκλοφορία του προκατόχου του, “The Quest” του 2021. Χωρίς να είμαι απόλυτα σίγουρος αν αυτή η πυκνότητα προσφοράς έχει να κάνει με την πανδημία και τους κανόνες της, η ουσία είναι πως το “Mirror to the Sky”, μοιάζει να βρίσκει το γκρουπ σε μια διαδικασία ολοκλήρωσης όλων αυτών των ενθαρρυντικών δημιουργικών σημαδιών που μας μετέφερε με το “The Quest”.

Όπως οφείλουμε να κάνουμε πάντα με αυτά τα αιώνια γκρουπ, και έχοντας ξεπεράσει τη διαδρομή 50 χρόνων με δυο μικρές ανάπαυλες, είναι χρήσιμο να τοποθετήσουμε τη μπάντα του σήμερα σε σχέση με τα πρόσωπα του παρελθόντος του. Σταθερός ρυθμιστικός παράγοντας των πάντων εδώ και πολλά χρόνια, παραμένει ο κιθαρίστας Steve Howe, ο οποίος από το 1970, όταν προσχώρησε στη μπάντα αντικαθιστώντας τον εκ των ιδρυτών Peter Banks, είναι ο κύριος παράγοντας που θα καθορίσει ποιοι είναι οι Yes. Κοντά του ο Geoff Downes, στα keyboards του γκρουπ από το 1980, συμπληρώνει το δίδυμο της παλιάς φρουράς. Ο Bill Sherwood που κρατά το μπάσο τους σήμερα, έχει μια σεβαστή διαδρομή από το 1994, αρχικά σαν βοηθητικό μέλος στις περιοδείες και αμέσως μετά σαν κημπορντίστας, κιθαρίστας και τραγουδιστής, μοιάζοντας να έχει κάνει μάλλον τα πάντα πια. Στο μικρόφωνο παραμένει ο Jon Davison, παρών στις τάξεις τους από το 2012 με πληθωρική προσφορά, ενώ η τελευταία προσθήκη είναι αυτή του ντράμερ Jay Schellen, που περιόδευε μαζί τους από το 2016, και αντικατέστησε οριστικά τον Alan White που έφυγε από τη ζωή το 2022. Το γεγονός αυτό ουσιαστικά σφράγισε μια ολόκληρη εποχή, και το άλμπουμ αυτό είναι αφιερωμένο στη μνήμη του.

Ο Howe έχει αναλάβει και πάλι την παραγωγή, όπως και στο προηγούμενο άλμπουμ με εξαιρετικά αποτελέσματα, ενώ η Flames Orchestra συνδράμει σε κάποια τραγούδια με ενορχηστρώσεις από τον Paul K. Joyce. Η εξοικείωση της ηχογράφησης από απόσταση είναι πιθανά και ένας από τους λόγους που κάνουν τη μπάντα να ακούγεται ακόμα πιο συμπαγής και σίγουρη για τον εαυτό της. Βέβαια, αυτό που αναμφισβήτητα ανυψώνει το αποτέλεσμα είναι ο συνθετικός οίστρος που μοιάζει να περισσεύει. Από το εναρκτήριο “Cut from the Stars” , που είναι μια σύνθεση των Davison και Sherwood, υπάρχει μια ευπρόσδεκτη ενέργεια που αναδεικνύει όλα τα υπόλοιπα Yes χαρίσματα με έναν φρέσκο και σφιχτό τρόπο, και λειτουργεί ιδανικά με την μέση διάρκεια του τραγουδιού.

Στο “All Connected” η διαδρομή απλώνεται στα εννέα λεπτά, με φυσική συνέπεια να ζητά μεγαλύτερη προσοχή και επιμονή από τον ακροατή, για να αναδείξει τις πολλές ισχυρές στιγμές του, με τη συνδρομή του Sherwood στα φωνητικά. Το “Luminosity” είναι  μάλλον εύκολα το αγαπημένο μου τραγούδι από το άλμπουμ, ένα πραγματικά αιθέριο κομψοτέχνημα, με τα ψήγματα της pop αισθητικής του να του προσδίνουν μια πολυτελή αμεσότητα. Από την άλλη, το “Living Out Their Dreams” προκύπτει σαν μια ισχυρή υπενθύμιση της πρώιμης φάσης του γκρουπ, χωρίς να μπορώ να γνωρίζω αν υπήρχε σκοπιμότητα.

Το 14λεπτο “Mirror To The Sky” είναι χωρίς δεύτερη σκέψη το κύριο πιάτο του άλμπουμ, και ακούγεται να διαθέτει κάθε παράμετρο που θα κερδίσει όχι μόνο τον τυπικό οπαδό των Yes, αλλά και οποιονδήποτε του ευρύτερου progressive rock ακροατηρίου. Περιπετειώδες, με ομαλές μεταβάσεις, περίτεχνες παραστάσεις από όλους, εκπληκτική δουλειά από τον Howe που αληθινά λάμπει στο συγκεκριμένο track, σπουδαίες μελωδίες με μεγάλη γκάμα διαθέσεων και περιγραφών, και ένα ρεσιτάλ φωνητικών, αναδεικνύει ένα πολλά υποσχόμενο πεδίο δράσης της τωρινής σύνθεσης. Το λυρικό “Circles of Time” κλείνει τον επίσημο κύκλο του άλμπουμ, με τη συγκινητική ερμηνεία του Davison να χρωματίζει υπέροχα τον ακουστικό χαρακτήρα του. Από τα τρία bonus τραγούδια, το 8λεπτο “Unknown Place” έχει αρκετές ενδιαφέρουσες στιγμές, με τα “One Second Is Enough” και “Magic Potion” να αποτελούν πιο συμβατικές στιγμές που δεν προσθέτουν κάτι παραπάνω.

Με τη δεδομένη, πολύ συχνά ενοχλητική εμμονική σύγκριση με το παρελθόν τους, οι Yes ακούγονται απρόσμενα εμπνευσμένοι και ουσιαστικοί, και σίγουρα ανεβασμένοι συγκριτικά με το πρόσφατο παρελθόν τους. Η λαγνεία για εποχές που δεν επιστρέφουν μας στερεί συχνά ανέλπιστες απολαύσεις, για αυτό κάθε ακροατής που συνδέεται με τον ήχο και το ύφος της μπάντας, μπορεί να δοκιμάσει τα κότσια των σύγχρονων Yes, πριν γυρίσει με επιπόλαιο σνομπισμό στην παλιά του δισκοθήκη.

Είδος: Progressive Rocκ
Εταιρεία: Inside Out Music/Sony
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 19 Μάϊου 2023

Website: https://www.yesworld.com/
Facebook: https://www.facebook.com/yestheband

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1108 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.