Ο Δεκέμβριος μαζί με τα φώτα, τα στολίδια και τα μελομακάρονα φέρνει πάντα και τις λίστες της χρονιάς. Ένα μουσικό έθιμο σχεδόν φετίχ πια, τηρήθηκε με ευλάβεια από τη συντακτική ομάδα του Soundcheck, και έχοντας έτοιμα τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα, ξεκινάμε από το χαμηλότερο σκαλί της 20άδας των συντακτών για το 2023, ανεβαίνοντας καθημερινά προς την κορυφή.
(επιμέλεια άρθρου: Γιώργος Γεωργίου)
No 5: SLEEP TOKEN “Take me Back to Eden”
“Ready an’ Willing”
Οι Sleep Token αποτελούν έναν σύγχρονο Λονδρέζικο μύθο με κεντρικό ήρωα έναν βασανισμένο και πολυτάλαντο μουσικό. Κάποτε αυτός ονειρεύτηκε μια αρχαία θεότητα με το όνομα “Sleep”, η οποία του υποσχέθηκε δόξα και μεγαλεία, αν την ακολουθούσε. Η συνέχεια έφερε τη δημιουργία μιας κολεκτίβας ανώνυμων μουσικών με σκοπό τη μουσική λατρεία της θεότητας αυτής, που κάποτε είχε ανυπολόγιστη δύναμη, χαρίζοντας σους αρχαίους πολιτισμούς το δώρο του ονείρου και την κατάρα του εφιάλτη. Ο ήρωάς μας και εμπνευστής της κολεκτίβας με το όνομα Sleep Token, διατηρεί μυστική την πραγματική του ταυτότητα, φορά συνεχώς μάσκα, όπως και οι υπόλοιποι μουσικοί που τον πλαισιώνουν, και αποφεύγει να δίνει συνεντεύξεις: αυτή είναι η περσόνα που έγινε γνωστή με το όνομα “Vessel”.
Πριν ακόμα την κυκλοφορία του “Sundowning”, του πρώτου τους άλμπουμ το 2020, ο Vessel είχε δηλώσει ίσως στη μοναδική του συνέντευξη πως οι ταυτότητες των μουσικών είναι ουσιαστικά ασήμαντες. Η μουσική όταν σημαδεύεται από το όνομα κάποιου που βρίσκεται ή όχι σε ένα γκρουπ, πιέζεται και μεταμορφώνεται σε κάτι που δεν είναι στην πραγματικότητα. Γι’ αυτό το λόγο προτιμά ο ίδιος να επικεντρώνεται στην ίδια την αξία των μουσικών προσφορών του. Και η αλήθεια είναι πως πίσω από το παραπέτασμα των Sleep Token υπάρχει μια τολμηρή χρήση και ανάμιξη μουσικών ιδιωμάτων. Οι συνθετικές τους περιπέτειες καταλήγουν εκεί όπου το μοντέρνο, τεχνικό metal μπορούν να συμπράξει ακόμα και με το R&B, την pop, το ambient, και να τυλιχθούν από την συγκινητική, γοτθική φωνή του Vessel.
“Self Portrait”
Είναι δύσκολο να συγκρίνει κανείς τους Sleep Token με ανάλογες ιστορίες άλλων καλλιτεχνών, γιατί η μουσική που κάνουν σπρώχνει τόσο πολύ στην άκρη όλα τα υπόλοιπα. Η ισχυρότερη εντύπωση που λαμβάνει ο ακροατής είναι πως όλα αυτά είναι ένα σημαντικό μέρος της αλήθειας του Vessel, πως κάθε μυστήριο, παραπέτασμα, συμβολισμός, επίκληση είναι γάζες, παυσίπονα και επίδεσμοι βαθιών προσωπικών τραυμάτων. Είναι αλήθεια πως ολόκληρη η μουσική περιστρέφεται γύρω από τη φωνή του, και όχι άδικα. Όποιες σελίδες της και να επικαλεστεί κανείς, το μοντέρνο ασήκωτο progressive με τις djent και black ακμές, τα δραματικά, σχεδόν νεοκλασικά ambient ξέφωτα, τα τιθασευμένα R&B στοιχεία που κάθονται υπάκουα κάπου ανάμεσα σε μια πονεμένη soul και μια αθώα pop, όλα βρίσκονται εκεί για να κουβαλήσουν το μοναδικό χρώμα του. Και ο ίδιος δεν έχει ενοχές να τα κλείσει όλα μαζί σε μια ασύμβατη παρέα για να χαράξει το δρόμο ενός παράξενου τραγουδιού, που ίσως στους όψιμους ακροατές τους να φανεί αρχικά επιτηδευμένο και ασύνδετο. Αυτά όμως ισχύουν μέχρι να βουλιάξεις στο πικραμένο λιβάδι του. Η οικειότητα με όλα αυτά που περιμένουν αυτόν που θα κατοικήσει επίμονα στις σελίδες των Sleep Token θα αποκαλύψει μια θαυμαστή ικανότητα προσαρμογής των ερεθισμάτων του δημιουργού σε ένα αυτόνομο, απόμακρο, τολμηρό και ευρύχωρο μουσικό όραμα, το οποίο με έναν μαγικό τρόπο καταλήγει ελκυστικό και απασχολεί ακόμα και τις mainstream μάζες.
“The Leader of the Pack”
Σε λίγο δύσκολα δεν θα γνωρίζει κάποιος το nickname “Vessel”, ακόμα και αν οι περισσότεροι θα τον μισούν για αμέτρητους λάθος λόγους. Όλη όμως αυτή η απίθανη ιστορία με την απρόσμενη εξέλιξη, είναι ένα δικό του σύγχρονο μουσικό μυθιστόρημα με ακριβείς δόσεις μύθου και πραγματικότητας, αλήθειας και σκοπιμότητας, ομίχλης και ύλης. Είναι αναμφισβήτητα ένας πολυσχιδής μουσικός και ερμηνευτής, ένας πανέξυπνος καλλιτέχνης που μοιάζει να έχει αποκωδικοποιήσει με τόση ακρίβεια τους κανόνες της μουσικής βιομηχανίας, με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να συμφιλιώσει συγκρουόμενα μουσικά ιδιώματα μέσα σε λίγα λεπτά. Στις 16 Δεκεμβρίου, στην κορωνίδα μιας θριαμβευτικής περιοδείας, μέσα στο σπίτι τους, το Wembley Arena, προετοίμασαν μια ξεχωριστή γιορτή. Εκείνη τη μέρα ο Vessel έχασε τη φωνή του και σε ένα μέρος της παράστασης έμεινε πάνω στη σκηνή κατευθύνοντας το πλήθος να τραγουδά αντί γι’ αυτόν. Κάποια στιγμή επέστρεψε, εμφανώς πληγωμένος και με περιορισμένη έκταση, αλλά συνολικά αναποδογύρισε την κατάσταση. Οι φίλοι της μπάντας που βρέθηκαν εκεί σχολίασαν για μια μοναδική εμπειρία που είχε αφετηρία ένα σοβαρό πρόβλημα και κατέληξε σε μια ιδιαιτερότητα την οποία ο Vessel δάμασε και νίκησε, γράφοντας άλλη μια ξεχωριστή ιστορία.
“Where Eagles Dare”
Από το πρώτο τους βήμα οι Sleep Token είχαν αυτή τη σοφή πολυσυλλεκτικότητα και την ανάλογη συναισθηματική διαχείριση της έξυπνης αυτής συνταγής των προσμίξεων. Στο φετινό “Take me Back to Eden” όμως, όλες οι βλέψεις τους σε κάθε τομέα έφτασαν σε δυσθεώρητα ύψη. Από τη λεπτομέρεια στις συνθέσεις, τη σημειολογία των στίχων, τις συγκλονιστικές ερμηνείες του Vessel, μέχρι τη μυθική παραγωγή του άλμπουμ. Όμως ο πλούτος της δουλειάς αυτής στοχεύει τελικά στην καρδιά. Παρακολουθεί κανείς επίμονα τη φωνή του να χαράζει την ερημιά του πιάνου ή να παλεύει στις ηχητικές χαράδρες των black metal εκρήξεων, και ακούει την τραυματισμένη του αξιοπρέπεια ακριβώς στα όριά της. Είναι ξεκάθαρο πως και ο τελευταίος κλισέ στίχος απελευθερώνεται με μια απρόσμενη αλλά φυσική βαρύτητα, και τελικά αποκτά άλλη χρηστικότητα. Και αυτό συμβαίνει γιατί αναμφισβήτητα ο Vessel είναι πολυσχιδής, μια μέλισσα που μπορεί να κλέψει κάτι από οπουδήποτε για να το κάνει δικό του εργαλείο, αλλά το σημαντικό είναι πως ακούγεται πραγματικός. Δεν είναι στεγνός μουσικός επιστήμονας που δοκιμάζει αναλογίες ιδιωμάτων σε ηχητικούς σωλήνες, είναι μια ευαίσθητη, ευρύχωρη ταλαιπωρημένη ψυχή που μπορεί να βρίσκει ομορφιά και ανακούφιση σε διαφορετικές πηγές, και όλες αυτές να τις μοιράζεται μαζί μας.
“Looking for Today”
Ο Γιώργος Γεωργίου έγραψε στις 23 Μαΐου για το “Take me Back to Eden”:
“Το βρίσκω εντελώς ανώφελο να ξεχωρίσω στιγμές στο άλμπουμ. Όλη η διαδρομή είναι μια εξουθενωτική συναισθηματική περιπέτεια με ηχητικές και στιχουργικές μεταπτώσεις, είναι ένα οικουμενικό εγχείρημα στο οποίο η προσωπική εξομολόγηση θα ακουμπήσει χιλιάδες ψυχές. Δεν θα κρύψω ένα ίχνος ανησυχίας μπροστά στην επικείμενη γιγάντωση του ονόματος της μπάντας και όλες τις πιθανές εξελίξεις τόσο στη μουσική όσο και στο συνολικό μύθο τους. Όσο οι πρόσφατοι φίλοι τους αναρωτιούνται αν ο Vessel είναι στην πραγματικότητα ο Dan Smith των Bastille, ο James Arthur ή ο Rob Damiani των Don Broco, περιμένουμε να ανιχνεύσουμε πόσο προκλητικοί, ανατρεπτικοί αλλά ταυτόχρονα σαγηνευτικοί μπορούν να παραμείνουν μετά την ολοκλήρωση της τριλογίας τους με το άλμπουμ αυτό.
Σε έναν κόσμο που τυλίγεται αδέξια με ένα τσαλακωμένο σεντόνι πολιτικής ορθότητας, οι Sleep Token έχουν πιάσει στον συνδετήρα της δικής τους, αδιαπραγμάτευτης αλήθειας, ήχους που οι άνθρωποι ακόμα τους χωρίζουν με νοητικά συρματοπλέγματα. Πέρα από όλα αυτά τα αντίρροπα που ενώνονται να δημιουργήσουν κάτω από την εποπτεία του Vessel, αυτό που απομένει τελευταίο πάνω μου, είναι η απόκοσμη συγκλονιστική ομορφιά του πόνου που μεταφέρει αβίαστα η φωνή του. Σε μια σχεδόν διεστραμμένη, ανακλαστική δράση, με στέλνει να αναζητήσω την ασχήμια στις φωτεινές σελίδες κάθε ευημερίας και ευτυχίας.
Πώς να του αρνηθείς την κορυφή; Δεν το λες και λίγο αυτό”.
