THE HOUSE OF USHER

INTERVIEWS

Οι The House Of Usher φέρνουν το “Ecosphere” στη σκηνή του Death Disco. Στις 15 Μαρτίου 2023 οι θρυλικοί old shooll goth rockers, The House Of Usher, κυκλοφόρησαν το δωδέκατο album τους “Ecosphere”. Συνεχώς ενεργοί από το 1990, δεν αρκέστηκαν στο να αντιγράψουν τα μουσικά τους είδωλα ή ακόμα και τους εαυτούς τους, και έτσι το “Ecosphere” ακούγεται αρκετά οικείο, αλλά περιέχει και εκπληκτικά νέα στοιχεία.

Με έναν όρο όπως το “Ecosphere” ο Jörg Kleudgen περιγράφει μια αόρατη, στο μέγεθός της απροσδιόριστη σφαίρα, με την οποία ο άνθρωπος βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση. Οι σκέψεις και οι πράξεις του καθορίζουν το πώς αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του. Ταυτόχρονα, η αντίληψή του τον διαμορφώνει. Η πραγματικότητα και η φαντασία συγχωνεύονται, και αυτό που προηγουμένως θεωρούνταν βέβαιη γνώση γίνεται αποκύημα της φαντασίας και το αντίστροφο.

Το “Ecosphere” συνοδεύεται από μια ιστορία, ή ακόμη και από δύο ιστορίες, εκ των οποίων η μία γράφτηκε σε συνεργασία με τον συγγραφέα Uwe Voehl (“Professor Zamorra”, “John Sinclair”). Το “Ecosphere” είναι διαθέσιμο σε ψηφιακή (διαθέσιμο από τον Απρίλιο), κανονική (CD + Poster) και πολυτελή έκδοση. Η “Deluxe Edition”, περιορισμένη σε 100 αντίτυπα, περιέχει το CD και την αφίσα, ένα σύνολο 4 καρτ-ποστάλ με παραλλαγές του εξωφύλλου και σύντομα κείμενα των συγγραφέων K.R. Sanders, Christopher Müller και Tobias Bachmann, ένα αυτοκόλλητο, την κορδέλα του φεστιβάλ με το κεντημένο γράμμα “Ecosphere” που αναφέρεται στην ιστορία του άλμπουμ και το σημαντικότερο, ένα σκληρόδετο φυλλάδιο με την πραγματική ιστορία του άλμπουμ σε πλούσια εικονογραφημένη μορφή, με πρωτότυπη εκτύπωση από λινέλαιο της Linda Kröninger.

Είχαμε τη χαρά να συζητήσουμε με τους The House Of Usher, λίγες μέρες πριν την πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση στην Αθήνα, μαζί με τους Cold Remembrance! Μιλήσαμε για τη μουσική τους, την ιστορία και το νέο άλμπουμ “Ecosphere”.

Ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή της πρόσκλησης και για αυτή τη συνομιλία. Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι από τους αναγνώστες μας γνωρίζουν αρκετά γύρω από τους The House Of Usher, αλλά θα ήθελα να ξεκινήσω με μια εισαγωγή. Τι συμβαίνει στο “The House Of Usher” στις μέρες μας; Μπορείτε να μας πείτε μερικά πράγματα για το συγκρότημα;

Jörg: Θα έλεγα ότι το “The House Of Usher” μόλις ανακαινίστηκε και είναι πιο σταθερό από ποτέ. Έχουμε γερές βάσεις και οι πόρτες κλείνουν καλά. Δεν υπάρχουν ρωγμές στους τοίχους. Έτσι μπορεί να συνεχιστεί με το επόμενο άλμπουμ!

Georg: Λοιπόν, η μεγαλύτερη και κύρια αλλαγή στο συγκρότημα είναι η άφιξη του Thomas ως τρίτος κιθαρίστας. Η συναυλία μας στην Αθήνα θα γίνει χωρίς τον Markus, γιατί παίρνει κάποιου είδους σαββατική άδεια. Ανεβαίνουμε λοιπόν στη σκηνή με δύο κιθαρίστες. Το συγκρότημα εξακολουθεί να είναι μοιρασμένο σε όλη τη Γερμανία. και αυτό είναι μερικές φορές πρόβλημα για να βρίσκεις ημερομηνίες για πρόβες. Η παραγωγή νέων άλμπουμ και τραγουδιών γίνεται διαδικτυακά σήμερα. Ο Markus παρουσιάζει μια ιδέα, ο Jörg τελειοποιεί αυτήν την ιδέα, κάθε άλλο μέλος βάζει τη συνεισφορά του σε αυτό και στο τέλος ο Jörg μιξάρει όλα τα κομμάτια που του έχουμε στείλει.

Πηγαίνω στο “Ecosphere”, το νέο ολοκληρωμένο άλμπουμ. Το 12ο κεφάλαιο στην ιστορία των The House Of Usher. Μπορείτε να μας πείτε κάποια πράγματα για το “Ecosphere”;

Jörg: Το “Ecosphere” είναι μια χωρικά απροσδιόριστη σφαίρα στην οποία ο άνθρωπος κινείται βρισκόμενος σε αλληλεπίδραση και η οποία καθορίζει τις ενέργειές του. Κατάλαβα ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας άνθρωποι από διαφορετικές «φυσαλίδες φίλτρου» αξιολογούν τα ίδια πράγματα πολύ διαφορετικά. Λόγω των δηλώσεών τους, πολύ γρήγορα τους ανατέθηκαν αποφασιστικά κόμματα, τα οποία με τη σειρά τους ενίσχυσαν ορισμένες εντυπώσεις ή και έσβησαν. Η προθυμία για αμοιβαία ανταλλαγή ήταν μόλις διαθέσιμη. Αυτές οι ηχόσφαιρες δεν ήταν απαραίτητα μικρότερες αλλά λιγότερο διαπερατές. Το άλμπουμ μας πραγματεύεται το ζήτημα του πόσο εμπιστευόμαστε την αντίληψή μας, αλλά όχι σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα, αλλά μάλλον παγκόσμια.

Έχουμε δει ότι υπήρξαν αρκετές αλλαγές στη σύνθεση κατά τη διάρκεια των ετών. Ποιος «ζει» στο The House Of Usher αυτή τη στιγμή; Ενώ το “Holyghost, το προηγούμενο album, που κυκλοφόρησε το 2021, ακουγόταν πιο προσωποκεντρικό και ίσως πιο σκοτεινό, το Echosphere, υπάρχει η αίσθηση ότι, βασίστηκε στην αλληλεπίδραση και τις ανθρώπινες σχέσεις. Ποιες είναι οι βασικές διαφορές στα δύο άλμπουμ, στιχουργικά και θεματικά; Σε αυτά τα 11 κομμάτια μπορεί κάποιος να ακούσει τον παλιό σχολικό goth, σκοτεινό ήχο των The House Of Usher ενώ υπάρχουν πολλές στιγμές που περιλαμβάνονται νέα στοιχεία κάνοντας το Echosphere ένα πολύπλευρο ηχητικό τοπίο. Σε τι διαφέρει αυτό το άλμπουμ από τα προηγούμενα άλμπουμ των The House Of Usher, όσον αφορά τον ήχο; Ποια είναι τα νέα στοιχεία που προστέθηκαν και από πού εμπνευστήκατε;

Jörg: Έτσι, ενώ το “Holyghost” ήταν περισσότερο ένα είδος φωτογραφικού άλμπουμ με παλιούς φίλους όπως ο Bari-Bari από τους Mephisto Walz, ο Boris Brosowski από τους Cream VIII, ο Ingo Klemens από τους The Escape και άλλοι, το “Echosphere” είναι περισσότερο ένας κλειστός χώρος, γύρω από το συγκρότημα. Με τον Thomas Walther, φέραμε έναν μακροχρόνιο θαυμαστή στο συγκρότημα ως ενίσχυση, ο οποίος φέρνει μαζί του πολλή εμπειρία και το σωστό πνεύμα. Έχει τον δικό του τρόπο να παίζει κιθάρα που διευρύνει και εμπλουτίζει το φάσμα μας. Ο ήχος δεν είναι τόσο ζοφερός όσο ήταν τις πρώτες μέρες, αλλά πολύ ελπιδοφόρος, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στους στίχους. Απλώς τα πάω πολύ καλά αυτή τη στιγμή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν απευθύνομαι και σε μελαγχολικές διαθέσεις. Πολλοί στίχοι και στα δύο άλμπουμ περιστρέφονται γύρω από την προσωπική απώλεια, την ασθένεια (“Summer Rain”) και το πεπερασμένο του καθενός. Αλλά αυτό είναι φυσιολογικό όταν γερνάς και παρατηρείς πώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι της ίδιας ηλικίας πεθαίνουν γύρω σου.

Το Echosphere αποτελείται από 11 κομμάτια, το καθένα με τη δική του μοναδική ιστορία. Ποια είναι τα κομμάτια που θα λέγατε ότι είναι πιο συναρπαστικά ή συναισθηματικά για εσάς;

Georg: Λοιπόν, εγώ δεν μπορώ να ξεφύγω από τη μαγεία του “Dreaming of you”. Είναι ένα εντελώς happy-pop νούμερο που πηγαίνει κατευθείαν στο πόδι και σηματοδοτεί τη μεγαλύτερη αντίθεση στο άλμπουμ. Μου αρέσει να παίζω το τραγούδι ζωντανά.

Jörg: Με απασχόλησε πολύ η αμφιθυμία του τραγουδιού “Walk With Strangers”. Νομίζω ότι είναι το κομμάτι που αντιπροσωπεύει καλύτερα το νέο άλμπουμ και είναι πολύ προσωπικός στίχος για τον πειρασμό.

Το Echosphere κυκλοφορεί ήδη σε ψηφιακή μορφή. Διατίθεται και σε φυσική μορφή; Κάποια ειδική έκδοση;

Georg: Ακριβώς όπως το “Holyghost”, το προηγούμενο άλμπουμ μας, το “Echosphere” έρχεται σε διαφορετικές εκδόσεις. Μπορείτε να αγοράσετε το άλμπουμ ψηφιακά στο bandcamp. Στη συνέχεια, υπάρχει η «κανονική έκδοση», η οποία αποτελείται από ένα CD συν μια αφίσα με την ιστορία που γράφει ο Jörg για κάθε άλμπουμ. Τρίτον, υπάρχει η “deluxe edition” που αποτελείται από ένα CD, μια αφίσα, ένα αυτοκόλλητο, 5 καρτ-ποστάλ, έναν wristband με γράμματα ηχοσφαιρών και ένα πολυτελώς σχεδιασμένο βιβλίο στο οποίο η ιστορία του Jörg συνοδεύεται από πολλές εικονογραφήσεις. Ωστόσο, η deluxe έκδοση περιορίζεται στα 100 αντίτυπα και μέχρι στιγμής κάποια από αυτά έχουν ήδη «φύγει».

Υπάρχουν προγραμματισμένες ζωντανές εμφανίσεις μετά την κυκλοφορία του Echosphere. Ένας από τους σταθμούς σας είναι η Αθήνα, στις 6 Μαΐου. Η πρώτη φορά στην Ελλάδα. Πως νιώθετε για αυτό; Τί να περιμένουν οι Έλληνες goth fans από τους The House Of Usher στη σκηνή;

Jörg: Η Ελλάδα είναι το λίκνο του ευρωπαϊκού μας πολιτισμού και είναι υπέροχο να μπορούμε να «επιστρέψουμε εδώ» (σ.σ.: “to basics”). Και εγώ προσωπικά περιμένω πολλά από αυτό.

Georg: Οι θαυμαστές μας μπορούν να περιμένουν ένα ώριμο συγκρότημα που εξακολουθεί να διασκεδάζει παίζοντας τα τραγούδια τους και ακόμη περισσότερο να τα ερμηνεύει με μεγάλο πάθος, σαν να είδαν μόλις το φως της δημοσιότητας.

Όντας ενεργοί από το 1990 έχετε παίξει ζωντανά σε πολλές σκηνές και πόλεις; Έχετε κάποια αγαπημένη στιγμή από μια συναυλία που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

Jörg: Παίξαμε αξέχαστες συναυλίες στο Λίβανο, στο Leeds, στο Derby, στη Lorient, στη Valencia, στο Ελσίνκι, αρκετές εμφανίσεις στο Wave-Gotik-Treffen στη Λειψία…. Σίγουρα δεν θα ξεχάσουμε σύντομα τη συναυλία μας κοντά στη Μπριζ το περασμένο Σαββατοκύριακο. Δεν είναι πάντα οι μεγάλες σκηνές όπως η M’ERA LUNA, οι παραστάσεις μπροστά σε ένα μεγάλο κοινό… μερικές φορές είναι τα μικρά κλαμπ με την καλύτερη ατμόσφαιρα που έχετε στο μυαλό σας.

Κοιτάζοντας πίσω στα πρώτα χρόνια, ποια θα λέγατε ότι ήταν τα γεγονότα που σας τράβηξαν στις πιο «σκοτεινές» πλευρές της μουσικής; Ποιες ήταν οι επιρροές σας τότε;

Jörg: Πριν μπω στην goth σκηνή, άκουγα τους U2 και τους Simple Minds, αλλά όταν ο Markus μου δάνεισε ένα single The Sisters of Mercy, έκλεισε τις πόρτες. Είχα βρει επιτέλους το μουσικό μου σπίτι και απορροφούσα ό,τι μπορούσα να πάρω: Fields of the Nephilim, Killing Joke, The Cult, The Mission, Red Lorry Yellow Lorry, Joy Division…

Markus: Το 1985 άκουσα το “No Time to Cry” από The Sisters of Mercy στην τηλεόραση. Η μουσική τους, τα ρούχα τους συνοψίζαν τα συναισθήματά μου εκείνη την εποχή. Λίγο αργότερα, ανακάλυψα το Wall of Voodoo. Αυτά τα δύο συγκροτήματα με έφεραν πίσω παίζοντας κιθάρα και σύντομα γνώρισα τον Jörg σε μια συναυλία των Cure στην Κολωνία… Δεν ήξερα ακόμα ότι ένα μακρύ όνειρο ξυπνούσε…

Νομίζω ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να μιλάμε για εσάς και τη μουσική για ώρες, αλλά θα προτιμούσα να το συνεχίσουμε όσο θα είστε στην Ελλάδα. Θα θέλατε να πείτε κάτι περισσότερο στους αναγνώστες ή στους θαυμαστές σας;

Georg: Ναι! Ελάτε στη συναυλία μας και απολαύστε μια παράσταση με έντονη ατμόσφαιρα!

Ευχαριστώ πολύ. Ανυπομονώ να σας δούμε στη σκηνή.

Jörg: Η χαρά είναι δική μας!

Facebook: https://www.facebook.com/thehouseofusher
Official: http://www.the-house-of-usher.de
Bandcamp: https://thehouseofusher1.bandcamp.com/
YouTube: https://www.youtube.com/@TheHouseOfUsherTV

Avatar photo
About Αχιλλέας Χαρίτος 49 Articles
Από μικρός είχα πολλές μουσικές ανησυχίες. Το "πρόβλημα" φάνηκε από την αρχή αφού ξεκίνησα με ψυχεδέλεια. Αλλά δεν έμεινα μόνο εκεί. Γεννημένος την ίδια χρονιά με το punk και το ντεμπούτο του big three, The Clash, The Damned και Sex Pistols, ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι η καρδιά μου θα πήγαινε προς τα εκεί. Την ίδια χρονιά το γιγάντιο γουρούνι των Pink Floyd πετάει πάνω από τον Τάμεση και το Battersea Power Station για το εξώφυλο του "Animals". Άρα καταλαβαίνεις ότι η ψυχή μου είναι pink.. Και μετά από πολλά ακούσματα (μπορώ να σου μιλάω για πολλή ώρα για αγαπημένους indie, alternative, grunge κλπ καλλιτέχνες και αλμπουμ) έριξα άγκυρα στον κόσμο που έφτιαξαν στο κεφάλι μου οι Cure, οι Sisters Of Mercy, οι Fields of the Nephilim, οι Skinny Puppy, οι Frontline Asembly, οι Dead Can Dance και άλλοι... Αγαπημένο moto και life guide, "Life has meaning only in the struggle. Triumph or defeat is in the hands of the Gods… So let us celebrate the struggle!"