THE END MACHINE: Κυκλοφόρησαν video για το τραγούδι “Killer of the Night”

NEWS

Οι The End Machine, το supergroup στο οποίο συμμετέχουν πρώην μέλη των Dokken, ο κιθαρίστας George Lynch και ο μπασίστας Jeff Pilson, μοιράστηκε ένα νέο single, το “Killer Of The Night”. Το κομμάτι προέρχεται από το νέο άλμπουμ τους, που έχει τον τίτλο “The Quantum Phase”, και θα κυκλοφορήσει στις 8 Μαρτίου μέσω της Frontiers Music Srl.

Ο Pilson σχολιάζει: “Το “Killer Of The Night” είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του μελωδικού αλλά βαρύ ήχου που θέλουμε να έχουμε στους The End Machine. Βαριά grooves με αξέχαστες, πιασάρικες μελωδίες, απόκοσμο παίξιμο κιθάρας και πάντα εκπληκτικά φωνητικά! Είναι το δυνατό μας σημείο Ανυπομονώ να το ακούσουν όλοι!!!!”

Δείτε παρακάτω το βίντεο:

Το “The Quantum Phase” σηματοδοτεί μια αξιοσημείωτη αλλαγή στη σύνθεση. Ο τραγουδιστής Robert Mason χώρισε επίσημα με το γκρουπ, ανοίγοντας το δρόμο για τον Girish Pradhan, τον ανερχόμενο τραγουδιστή σούπερ σταρ που είναι γνωστός για τη δουλειά του με τους Girish And The Chronicles και, πιο πρόσφατα, με τους Joel Hoekstra’s 13 και Firstborne. Η προσθήκη του Pradhan στο συγκρότημα είναι απόδειξη της έντονης ικανότητας του Serafino Perugino, προέδρου και ιδρυτή της Frontiers Music Srl. Ο Perugino, ο οποίος υπηρετεί σαν εκτελεστικός παραγωγός για τους The End Machine, αναγνώρισε το απίστευτο ταλέντο και τις δυνατότητες του Pradhan και τον έφερε στο περισκόπιο του συγκροτήματος.

“The Quantum Phase” tracklist:

01. Black Hole Extinction

02. Silent Winter

03. Killer Of The Night

04. Hell Or High Water

05. Stand Up

06. Burning Man

07. Shattered Glass Heart

08. Time

09. Hunted

10. Stranger In The Mirror

11. Into The Blazing Sun

Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 903 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.