THE 69 EYES: “Death of Darkness”

ALBUM

Να λοιπόν που τα βαμπίρ από το Helsinki έφτασαν αισίως στο 13ο άλμπουμ τους, απολαμβάνοντας μια σταδιακή καταξίωση που τους έκανε γνωστούς σε μια ποικιλία ακροατών οι οποίοι κάτι βρίσκουν μέσα σε όλα τα ελιξίρια που ρίχνουν στο χαρμάνι τους. Κάποια πράγματα στη σκληρή μουσική βιομηχανία δεν γίνονται τυχαία, και σίγουρα αυτοί εδώ οι επίμονοι gothic rockers τα κέρδισαν με το σπαθί τους.

Περνώντας λοιπόν για λίγο στην αίθουσα της μουσικής ιστορίας, έχουμε να κάνουμε με ένα κουιντέτο που δεν άλλαξε μέλος από το ξεκίνημά του. Βρήκαν την τόλμη και τη διορατικότητα να κάνουν από την αρχή τη γειτονική Σουηδία και τη Στοκχόλμη το δεύτερο σπίτι τους, βλέποντας ξεκάθαρα τις ευκαιρίες που τους δίνονταν μέσα σε μια πλούσια σκηνή με πυκνή δράση. Ήταν βέβαια και αυτοί τα καλύτερα παιδιά, έκαναν πολλούς φίλους καθώς βοήθησαν και βοηθήθηκαν, και πολλοί βόρειοι μουσικοί του χώρου, πέρα από την εκτίμηση στη μουσική τους, πίνουν νερό στο όνομά τους.

Οι Φινλανδοί κράτησαν σταθερή τη βάση της μουσικής τους όλα αυτά τα χρόνια, με έναν συνδυασμό gothic rock και glam rock & roll, εμπλουτίζοντας τον χαρακτήρα της με μικρές προσθήκες. Το ρυθμικό σκοτάδι τους που φιλοξενούσε την βαρύτονη φωνή του Jyrki, μπορούσε να επικαλεστεί pop, classic rock, hard rock ενισχύσεις, αλλά υπήρξε πάντα μια ελκυστική φόρμα ρυθμού και μελωδίας. Το στοίχημα το κέρδισαν και με την ακούραστη συναυλιακή τους δράση που τους έφερε τελικά σε σπίτια ακροατών που μπορεί να λάτρευαν τους Hanoi Rocks, τους Motley Crue, αλλά και τον Billy Idol ή τους Fields of the Nephilim.

Βλέποντας λοιπόν την έλξη τους για την California να έχει ωριμάσει γεφυρώνοντας τον βόρειο μουσικό πόλο τους με την γοητεία των ακτών του Ειρηνικού, επιστρέφουν με μια νέα συλλογή σχεδόν γεμάτη από εν δυνάμει singles, και πιθανά την καλύτερη παραγωγή που είχαν ποτέ. Με τη σωστή επιλογή του ομότιτλου να μας υποδέχεται τραβώντας την αυλαία, ένα αέρινο gothic rocker με ιδανικό ρυθμό opener, κρυστάλλινες κιθάρες και μελωδίες βδέλλες στα φωνητικά, μας περιποιείται υψώνοντας τις προσδοκίες μας.

Το εξαιρετικό “Drive” με το λάγνο ριφ, στρίβει ελαφρά το πηδάλιο προς τις ακτές του glam rock, πάντα όμως κάτω από τα πειθαρχημένα χρώματα των φωνητικών που σταθερά τιμούν την αγάπη στον Bowie και τον Billy Idol. Η επιλογή της απόδοσης του “Gotta Rock” των επίσης Φινλανδών Boycott είναι ένα εφαρμοστό κοστούμι στην γκαρνταρόμπα του άλμπουμ, με μια ερωτική , μυστηριακή αύρα ύστερων Sisters of Mercy, και σίγουρα κανείς δεν θα υποθέσει πως δεν είναι σύνθεση των Eyes. Μια ξεχωριστή στιγμή του άλμπουμ αποτελεί το “This Murder Takes Two” με τη συμμετοχή της παλιάς γνώριμης στα φωνητικά Kat Von D, μια γκρίζα country gothic μπαλάντα, με όμορφες ισορροπίες, ιδανική συνεργασία των δυο ερμηνευτών που μεταφέρει μια ανατριχιαστική, φονική ικανοποίηση στον αέρα, και άλλο ένα δυνατό ρεφρέν.

Όσο και αν το δεύτερο μέρος του άλμπουμ δεν κοιτάζει κατάματα το πρώτο, υπάρχουν πολλές ελκυστικές στιγμές που κρατούν το αυτί του ακροατή στα χωράφια των δημιουργών. Το “California” είναι άλλο ένα άμεσο single, μια αφηγηματική απόπειρα για τη συχνή μετοίκηση των βόρειων τα τελευταία χρόνια, με μια εντύπωση των The Cult της δεύτερης περιόδου, ενώ το “Call Me Snake” είναι άλλος ένας hard rock ύμνος με γοτθική χροιά και τόσο πειθήνιο ρεφρέν από τον Jyrki που σφραγίζει ιδανικά το επιθετικό ύφος του τραγουδιού. Το mid tempo και ατμοσφαιρικό “Outlaws” κλείνει σε απόλυτη ικανοποίηση τη βόλτα στα σοκάκια του “Death of Darkness”, αφήνοντας μια ευπρόσδεκτη αμφιβολία για τον οριστικό θάνατο του σκοταδιού.

Ακόμα και αν οι Eyes χρησιμοποίησαν κατά καιρούς ένα σωρό από κλισέ τρόμου και ταινιών βαμπίρ, ο αριθμός 13 του τελευταίου άλμπουμ δεν χωρά για τους ίδιους κακοτυχία ή αποτυχία. Χωρίς να είναι οι καινοτόμοι φιλόσοφοι του σκληρού ήχου, παραμένουν σταθερά σπουδαίοι διασκεδαστές ενός χώρου που τον έχουν καταφέρει να είναι ευρύχωρος, και τον υπηρετούν ξανά με μια πρώτης τάξης ανάδειξη του ρυθμού και της μελωδίας στη χώρα των σκιών.

Είδος: Goth ‘n’ Roll
Εταιρεία: Atomic Fire Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 14 Απριλίου 2023

Website: http://69eyes.com/
Facebook: https://www.facebook.com/the69eyes/

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 836 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.