TEMIC: Κυκλοφορούν νέο βίντεο από το ντεμπούτο τους

NEWS

Οι πολυεθνικοί progressive metallers Temic μόλις κυκλοφόρησαν ένα ακόμα βίντεο για την προώθηση του πρώτου τους άλμπουμ “Terror Management Theory”, που κυκλοφόρησε στις 17 Νοεμβρίου από την Season of Mist, λάμβάνοντας εντυπωσιακές κριτικές.

Το γκρουπ δημιουργήθηκε από τη σύμπραξη του πρώην κημπορντίστα των Haken, Diego Tejaida με τον σπουδαίο κιθαρίστα Eric Gillette (Mike Portnoy’s Shattered Fortress, The Neal Morse Band). Στο πλήρωμα προστέθηκαν ο ντράμερ Simen Sandnes (Shining, Arketype), και ο τραγουδιστής Fredrik Bergersen (Maraton, 22). Μπάσο σε ολόκληρο το άλμπουμ παίζει ο Jacob Umansky των Καναδών Intervals.

Οι ίδιοι έγραψαν για το σχετικό βίντεο: “Το “Through The Sands of Time” είναι το εναρκτήριο κομμάτι του ντεμπούτου άλμπουμ μας, “Terror Management Theory”. Το ρεφρέν ενθαρρύνει τον ακροατή να αφήσει το παρελθόν του, να τα ξεχάσει όλα για να “πετάξει ψηλά” και “να αναπνεύσει ζωή”. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη μελαγχολική φύση των στίχων, που στοχάζονται στο παρελθόν και αμφισβητούν το παρόν: “Τι είναι αληθινό;”

Μερικές φορές, ξοδεύουμε τόσο πολύ χρόνο μετανιώνοντας και επαναξιολογώντας, και ξεχνάμε τη ζωή μας, και ότι η κλεψύδρα τρέχει συνεχώς. Ο ντράμερ μας, Simen Sandnes, δημιούργησε αυτό το μουσικό βίντεο στην Ισλανδία, επιδιώκοντας μια οπτικά αισθητική ερμηνεία αυτού του τραγουδιού”.

Δείτε το βίντεο:

Website: https://temicband.com/
Facebook: https://www.facebook.com/TEMICBAND

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 934 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.