SQUARED: “Strange Affairs”

ALBUM

Ήταν μια φορά ένας Γάλλος και ένας Σουηδός, και το αστείο τελειώνει εκεί. Δεν αφήνει τέτοια περιθώρια η ενστικτώδης έλξη που γεννά το πρώτο άκουσμα. Ναι, οι Squared είναι ουσιαστικά ένα ντουέτο που αποτελείται από τον Γάλλο κιθαρίστα Arthur Vere και τον Σουηδό τραγουδιστή Jack L. Stroem, με κοινό πάθος τη νοσταλγία για την AOR σκηνή των 80s.

Αντλώντας λοιπόν έμπνευση από εκείνη την εποχή, τα πλάνα να ακολουθήσουν την ανάλογη δημιουργική ιεροτελεστία για το πρώτο τους δισκογραφικό έργο ναυάγησαν μπροστά στις μακροχρόνιες απαγορεύσεις και υγειονομικούς κανόνες της πανδημίας. Ατομικές ηχογραφήσεις σε Γαλλία και Σουηδία και συνεχείς ανταλλαγές αρχείων  ψαλίδισαν αρκετά το αρχικό όραμα της επιστροφής σε old school μέρες. Παρέμεινε όμως η χρήση των vintage μηχανημάτων, τα ολοζώντανα τύμπανα και η επιστράτευση των φίλων του Jack, ντράμερ Robin Risander και μπασίστα Kammo Olayvar, να προσεγγίσουν το ιδεατό αποτέλεσμα: φυσικά, δεν γίνεται καν λόγος για χρήση autotune στα φωνητικά.

Και έτσι μας προέκυψε το “Strange Affairs”, ένα μπουκέτο με εννέα μουσικές ιστορίες, με μια αναχρονιστικά λιτή γοητεία για τον χώρο σήμερα. Το ακούς και κάνεις μια προσομοίωση μιας πανέμορφης γυναίκας  που περιφέρεται με ξεπερασμένα ρούχα σε λάθος εποχή, αλλά για έναν περίεργο λόγο, αποπνέει κάτι που δεν σε αφήνει να την αγνοήσεις. Μετά απλά ανακαλύπτεις πως έχεις να κάνεις με μια ανεξάρτητη παραγωγή… Ανακούφιση στα αυτιά να αποφεύγεις τόσες προκάτ αναλογίες που συνήθως ψαλιδίζουν σεβαστές αποφύσεις προσωπικότητας ακόμα και σε δουλειές έμπειρων ονομάτων, στις γνωστές εταιρείες αυτού του ήχου.

Το “Strange Affairs” είναι ένα μυστικό κουτί από singles που θα ακουστούν πιθανά από ελάχιστους, εκτός αν ο θεός του AOR αποφασίσει να κάνει το θαύμα του. Η ιδιαιτερότητά του είναι πως ακούγεται εύπλαστο, τρισδιάστατο, αυθεντικά αφελές με εκείνο τον αρχέγονο τρόπο που σε σκλάβωνε. Μέσα στη λιγούρα από όλα αυτά τα ηχητικά εδέσματα, πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται για την πρώτη επιλογή που θα πρότεινε να δελεάσει κάποιον φίλο, και με δυσκολία και συμβιβασμό, θα απαντούσα το “One Thousand Years”.

Αν και όλες οι συνθέσεις πραγματικά αναδύουν ιδιαίτερη ζωή και συναισθηματισμό, και έχουν αυτή την διαχρονική αμεσότητα του κλασικού, τα πιο ρυθμικά και δυνατά τους τραγούδια θα σάρωναν εύκολα στις χρυσές μέρες της ραδιοφωνικής ευδαιμονίας του είδους. Άλλο ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και η επιλογή του βίντεο, το πανέμορφο “Clutching At Straws”, ενώ στο “Personal Matter” ψάχνεις στα παλαιοπωλεία της Γηραιάς ηπείρου, να αποκτήσεις το ανάλογο outfit.

Μην παραμελήσεις όμως για κανένα λόγο τις πιο ευαίσθητες φέτες του δίσκου. Ο ντελικάτος mid tempo διάδρομος του “Darkest Fantasies” είναι μια από τις πιο πανούργες ερωτικές ικεσίες που άκουσες τα τελευταία χρόνια, το “Love Can Be Lonely” ξύνει, αλλά αποφεύγει γλυκά να προκαλέσει τη μοίρα και να κόψει, πράγμα που μάλλον κάνει με το γάντι , με μια αξιοπρεπή ηρεμία στο “Love Affair”.

Όσο και αν επιστρέφω, και πίστεψέ με είναι τόσο εύκολο να γυρίσεις ξανά και ξανά, δεν βρίσκω δευτερόλεπτο να περισσεύει. Οι δυο συνεργάτες είναι βγαλμένοι από τα ωραία όνειρα της AOR δυναστείας, ο Arthur, ένας οικονομικός, εύστοχος, ταλαντούχος κιθαρίστας και ο Jack, ευρύς, πολύχρωμος με την απαιτούμενη αφέλεια που τόσο λατρεύουμε, με μια επιθυμητή δόση και αντήχηση του Ted Poley και των ασύγκριτων ημερών των Danger Danger.

Προβάλλοντας τόσο φανερά και άμεσα την DIY αισθητική, την τίμια πρόθεση, και το αβίαστο ταλέντο, το άλμπουμ αυτό θα σε κλειδώσει μέσα του και θα μεταφέρει μια προσέγγιση που σπανίζει σήμερα, στο πολυβασανισμένο βασίλειο του μελωδικού hard rock.

Είδος: Melodic Hard Rock/AOR
Εταιρεία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 13 Μαΐου 2022

Facebook: https://www.facebook.com/SquaredSweden/

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1142 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.