SLIPKNOT: Επικρατούν το 2001 με τον θρύλο του “Iowa”

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ- 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Το “Iowa” είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού heavy metal συγκροτήματος Slipknot. Κυκλοφόρησε από την Roadrunner Records στις 28 Αυγούστου 2001, και η παραγωγή του έγινε από τους Ross Robinson και Slipknot. Ο τίτλος προέρχεται από την πολιτεία καταγωγής του συγκροτήματος, την Αϊόβα, που τα μέλη έχουν δηλώσει ότι είναι μια από τις μεγαλύτερες πηγές έμπνευσής τους. Με πολλή προσμονή για το άλμπουμ μετά την επιτυχία του ομώνυμου ντεμπούτου τους το 1999, οι πιέσεις στο συγκρότημα ήταν μεγάλες.

 Οι σχέσεις τους μεταξύ τους ήταν πολύ δύσκολες και τεταμένες και γι’ αυτό αργότερα χαρακτηρίστηκε αυτή σαν η πιο σκοτεινή περίοδος της καριέρας τους. Ήταν επίσης το πρώτο άλμπουμ στο οποίο συμμετείχε ο κιθαρίστας Jim Root αφού εμφανίστηκε μόνο σε δύο τραγούδια στο προηγούμενο άλμπουμ τους. Παρά τα προβλήματα μέσα στο συγκρότημα και μετά την κυκλοφορία του “Iowa”, οι Slipknot το προώθησαν με ζωντανές εμφανίσεις για σχεδόν ένα χρόνο.

Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε και ολοκληρώθηκε στα Sound City και Sound Image Studios στο Los Angeles της California με παραγωγό τον Ross Robinson, ο οποίος είχε κάνει και την παραγωγή του ντεμπούτου άλμπουμ τους. Ο ντράμερ Joey Jordison και ο μπασίστας Paul Gray άρχισαν να δουλεύουν μαζί για νέα τραγούδια τον Οκτώβριο του 2000, και έγραψαν υλικό για το μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα υπόλοιπα  μέλη έκαναν ένα διάλειμμα μετά την εκτεταμένη περιοδεία που είχε ακολουθήσει το ντεμπούτο τους. Στις 17 Ιανουαρίου 2001, οι Slipknot μπήκαν στο στούντιο για να ξεκινήσουν την ηχογράφηση του νέου υλικού.

“Η ηχογράφηση του “Iowa” ήταν μια γαμημένη κόλαση”, θυμάται ο Shawn Crahan. “Ήθελα να αυτοκτονήσω. Υπήρχαν ναρκωτικά, πουτάνες, rock ‘n’ roll, όλα αυτά τα σκατά. Ο κόσμος περίμενε τόσα πολλά από εμάς τότε. Το τραγούδι “People= Shit”  ήταν ο τρόπος μας να πούμε, “Γαμηθείτε και αφήστε μας ήσυχους”. “Δεν υπήρχε τίποτα χαρούμενο στο Iowa”, επιβεβαίωσε ο Taylor. “Ξαφνικά ήμασταν αυτοί οι metal stars και δεν το σχεδιάζαμε πραγματικά… Είχαμε παγιδευτεί με τον τρόπο ζωής και τα προβλήματα που συνεπάγεται αυτό. Ένα σκοτάδι έπεσε από την αρχή του Iowa,  που κανένας από μας δεν το διέκρινε”. Ο Jordison, ωστόσο, σημείωσε: “Το  Iowa, ακόμη περισσότερο από τον πρώτο δίσκο, ήταν το άλμπουμ που θέλαμε πραγματικά να κάνουμε”.

1983– Το “The Present” είναι το ενδέκατο άλμπουμ των Moody Blues, και το τελευταίο στούντιο άλμπουμ του γκρουπ που κυκλοφόρησε στην δισκογραφική τους, Threshold Records. Ο δίσκος είναι ο δεύτερος της εποχής του Patrick Moraz. Προέκυψαν τρία μικρά επιτυχημένα singles στις ΗΠΑ με τα “Blue World” (No 62), “Sitting at the Wheel” (No 27) και “Running Water”. Το άλμπουμ έχει μια ακολουθία κομματιών σχεδιασμένη να αξιοποιήσει την κληρονομιά του πιο επιτυχημένου “Long Distance Voyager”, με τα τραγούδια του Justin Hayward στην αρχή και του Ray Thomas στο τέλος.

Το εξώφυλλο είναι ένας πίνακας του Maxfield Parrish Daybreak. Το άλμπουμ προωθήθηκε με ζωντανές εμφανίσεις με την  “The Present Tour”. Τον Νοέμβριο του 2008 έγινε remaster και κυκλοφόρησε σε CD με δύο επιπλέον κομμάτια.

1995– Το “Southpaw Grammar” είναι το πέμπτο στούντιο άλμπουμ του Άγγλου τραγουδιστή alternative rock, Morrissey, που κυκλοφόρησε από τις δισκογραφικές RCA στο Ηνωμένο Βασίλειο και Reprise στις ΗΠΑ.

Η φύση του άλμπουμ είναι διαφορετική από τις προηγούμενες κυκλοφορίες του Morrissey, καθώς περιέχονται δυο τραγούδια με διάρκειες που ξεπερνούν τα δέκα λεπτά, το σχεδόν δυόμισι λεπτά σόλο ντραμς του Spencer Cobrin που ανοίγει το κομμάτι “The Operation” και το sampling από τη συμφωνία Shostakovich1. Το AllMusic το περιέγραψε ως το “art rock άλμπουμ του Morrissey, εμπλουτισμένο με έγχορδα, σόλο ντραμς και δύο δεκάλεπτα τραγούδια.”

1996– Κυκλοφορεί το “Written in the Sand”, που είναι το όγδοο στούντιο άλμπουμ που ηχογραφήθηκε από ένα ακόμα διαφορετικό lineup των M.S.G. , η πρώτη προσπάθεια του γκρουπ  μετά την εποχή McAuley- Schenker. Αναζωογονημένος από τη σύντομη επανένωση με τους UFO και την ηχογράφηση του “Walk on Water”, ο Michael Schenker συγκέντρωσε μια ακόμη ομάδα συμπαικτών, αποτελούμενη από τον Leif Sundin στα φωνητικά, τον Shane Gaalaas στα ντραμς και τον Barry Sparks στο μπάσο.

2006– Το “A Matter of Life and Death” είναι το δέκατο τέταρτο στούντιο άλμπουμ των θρύλων Iron Maiden. Κυκλοφόρησε στις 25 Αυγούστου 2006 στην Ιταλία και τη Φινλανδία και στις 28 Αυγούστου παγκοσμίως, εξαιρουμένων των ΗΠΑ, του Καναδά και της Ιαπωνίας, όπου κυκλοφόρησε  στις 5 Σεπτεμβρίου. Είναι το πρώτο άλμπουμ στην καριέρα των Iron Maiden που μπήκε στο Chart Billboard των ΗΠΑ στο top 10, σημειώνοντας σημαντική επιτυχία και σε πολλές άλλες χώρες. Αν και δεν είναι ένα concept άλμπουμ, ο πόλεμος και η θρησκεία είναι επαναλαμβανόμενα θέματα που εμφανίζονται παντού, όπως και στο εξώφυλλο.

Οι Iron Maiden άρχισαν να γράφουν νέα τραγούδια κοντά στα τέλη του 2005, ύστερα από ένα διάλειμμα μετά τις εξαιρετικά επιτυχημένες ημερομηνίες των φεστιβάλ τους στις ΗΠΑ και την Ευρώπη κατά τη διάρκεια της περιοδείας “Eddie Rips Up the World Tour”. Μετά από τις διακοπές κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, τα τραγούδια ολοκληρώθηκαν και το συγκρότημα άρχισε να ηχογραφεί στα Sarm West Studios στο Λονδίνο, με τον τακτικό τους παραγωγό, τον Kevin Shirley. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε από την 1η Μαρτίου έως τις 4 Μαΐου 2006.

Για να προσεγγίσουν έναν πιο “ζωντανό” ήχος, στο άλμπουμ δεν έγινε mastering. Ο Shirley είπε, “Μίλησα στον ‘Arry (Steve Harris) την Παρασκευή, ο οποίος αποφάσισε να μην κάνει mastering το άλμπουμ των Iron Maiden… Σημαίνει ότι θα ακούσετε το νέο άλμπουμ ακριβώς όπως ακουγόταν στο στούντιο, χωρίς προσθήκη EQ, συμπίεση, αναλογική διεύρυνση κ.λπ., και πρέπει να πω ότι είμαι αρκετά ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα.” Το υλικό χαρακτηρίστηκε από την εμφανή προσθήκη κάποιων progressive στοιχείων, που είχαν την πηγή τους, σύμφωνα με τα λόγια του Harris, στο progressive rock των 70’s.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1188 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.