Ήταν 19 Ιουλίου 2018 και ο Biff Byford και η παρέα του, θα αποδείκνυαν στο κοινό που βρισκόταν στη Μαλακάσα, ότι για μια τεράστια μπάντα όπως οι Saxon, η ηλικία δεν παίζει κανέναν ρόλο. Η καρδιά και η ψυχή των «γερόλυκων», θα ήταν ικανή ώστε να «βάλουν γυαλιά» σε πολλούς από τους νεότερους που αποτελούσαν το roster εκείνου του συναυλιακού διημέρου, όπως ομοίως είχαν κάνει τότε οι Iron Maiden, αλλά και οι Accept.
Τέσσερα χρόνια και μία καρδιακή προσβολή (για τον 71άρη Byfford) μετά, ήρθαν με τον τελευταίο τους δίσκο “Carpe Diem”, να βροντοφωνάξουν χωρίς αναμονή ή άγχος «απάντησης», ότι πολλές φορές (κατά την κλισέ έκφραση) «ο παλιός είναι αλλιώς».
Δεν υπάρχει άλλη ερμηνεία του “Carpe Diem”, εκτός αν κάποιος περιμένει από μπάντα ηγέτιδα και πρωτοπόρο του NWOBHM, να πειραματιστεί, οπότε και αρκετοί ψυχαναλυτές ενδεχομένως, θα μπορούσαν να γίνουν λίγο πλουσιότεροι προσφέροντας βοήθεια σε τέτοιες περιπτώσεις, ειδικά σε εποχές σαν την τρέχουσα.
Συνεπώς, ο ακροατής του τελευταίου πονήματος των Βρετανών, θα μπορέσει να απολαύσει μερικά από τα στοιχεία που τους κατέταξαν υψηλά στην «ιεραρχία» του ήχου τους, και με αυτά, αλλά και πολλές άλλες αρετές τους, τους κρατούν ακόμα εκεί.
Δε θα βρει πειραματισμούς ή «τερτίπια» μουσικά, αλλά δε θα μείνει και με «άδεια χέρια» όσον αφορά στην απόλαυση ενός ακόμα (επιεικέστατα), τουλάχιστον αξιοπρεπούς δίσκου (παρότι είναι πραγματικά πολύ περισσότερα από αυτό). Κι αν π.χ. το “Pilgrimage”, ίσως οδηγήσει κάποιον να βιαστεί (λογικό), να το συγκρίνει σε μεγάλο βαθμό με το “Crusader”, το οποίο θυμίζει αρκετά, υπάρχουν τόσα άλλα στοιχεία του “Carpe Diem”, που δε θα βοηθήσουν στην «κατεύθυνση της απόρριψής του».
Η «αυτόφωτη», πηγαία, «αχαλίνωτη» και εξωπραγματική ενέργεια που εισπράττει ο ακροατής, από την αρχή του “Carpe Diem” μέχρι και το τέλος του “Living on the Limit”, κάνει την Ελληνική γλώσσα «φτωχή», αν αναλογιστείς τα δεδομένα. Solos όπως του “Dambusters”, του “Black is the Night” και του “Super Nova”, θα σε ταξιδέψουν νοσταλγικά στο παρελθόν, την ίδια ώρα που η παραγωγή και το τελικό αποτέλεσμα, θα σου επιβάλλουν ότι αυτοί οι τύποι απλά είναι οι Saxon και δεν υπάρχει λόγος ιδιαίτερης συζήτησης.
“They came, they saw, they conquered”. Ακόμα μία φορά. Απλά και απέριττα….
Μετά από μία πορεία 40 και πλέον ετών, εκλείπει η έννοια, η ανάγκη και σπουδαιότητα του να παράγουν έναν ακόμα αριστουργηματικό δίσκο (έστω κι αν το “Carpe Diem” είναι πραγματικά πολύ καλό-όπως άλλωστε ήταν και ο δίσκος διασκευών “Imaginations” του 2021). Το μεγαλύτερο παράσημό τους, όπως και σε καθεμία τέτοια περίπτωση, παραμένει η υποδειγματική αξιοπρέπεια, η αγέρωχη στάση και η επιβληθείσα, στον ακροατή, «μουσική εντολή», να αποτίσει τον προσήκοντα σεβασμό.
Είδος: Heavy Metal
Δισκογραφική Εταιρεία: Silver Lining Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 4 Φεβρουαρίου 2022
Οι Saxon είναι:
Biff Byford, Vocals
Paul Quinn, Guitars
Doug Scarratt, Guitars
Nibbs Carter, Bass
Nigel Glockler, Drums
“Carpe Diem” tracklist:
Carpe Diem (Seize the Day)
Age of Steam
The Pilgrimage
Dambusters
Remember the Fallen
Super Nova
Lady in Gray
All for One
Black is the Night
Living on the Limit
Official Page
Facebook
Instagram
Twitter
YouTube Channel
