PROJECT RENEGADE

INTERVIEW

project renegade

Η περίοδος της πανδημίας έθεσε καλλιτέχνες και μπάντες σε μία, αναλογιζομένου του αντικειμένου τους, πολύ περίεργη κατάσταση. Άπλετος χρόνος μεταξύ των lockdowns, συγγραφή νέας μουσικής και «ξεδίπλωμα» μουσικών σκέψεων και ιδεών, αλλά εξαιρετικά δυσάρεστη βίωση όσον αφορά στην ζωντανή αποτύπωση αυτής, που αποτελεί και την πεμπτουσία της υπάρξεως, κατά εκπεφρασμένη άποψη (του συνόλου, πιθανότατα) μουσικών.

Οι συμπατριώτες μας Project Renegade, δεν αποτέλεσαν εξαίρεση στα ανωτέρω και τώρα, αφήνοντας ευκταία πίσω όλα τα δυστοπικά σκηνικά του πρόσφατου παρελθόντος, επανεκκίνησαν. Μετά την εμφάνιση στο Ladies of Metal Festival Vol.4 τον περασμένο Απρίλιο, την αξιομνημόνευτη παρουσία στο πλευρό Slipknot και Sepultura στο πλαίσιο του Release Festival, ήρθε και η ώρα για να τους απολαύσουμε, την ερχόμενη Παρασκευή 11 Νοεμβρίου, στο Piraeus Club Academy, μαζί με τους Lazy Man’s Load. Ο Σταύρος Βλάχος συνομίλησε με την frontwoman του group, Μαριάννα Φλώρου, εν όψει αυτής της εμφάνισης.

Καλώς ήρθες στην παρέα του Soundcheck.Network! Συναντιόμαστε σε μία «μεταβατική» περίοδο, μετά από μία σημαντική εμφάνισή σας στο “Release Athens Festival”, και πριν από μια, ιδιαίτερα αναμενόμενη, headlining. Σε τί φάση βρίσκουμε την μπάντα;

Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση! Δουλεύουμε πυρετωδώς για το live στις 11/11 στο Piraeus Club Academy μαζί με του Lazy Man’s Load, ενώ παράλληλα προγραμματίζουμε την κυκλοφορία του νέου album μας. Στην ουσία συνεχίσαμε στους ίδιους ρυθμούς όπως και το καλοκαίρι μιας και είχαμε αρκετά live μέσα στην καλοκαιρινή σεζόν. Οπότε θεωρώ είμαστε ακόμα ζεστοί, αν και τώρα θα είναι τελείως διαφορετικό το set up, μιας και θα είναι σε κλειστό χώρο το live.

Εξαιρετικά θετική παρουσία σας, μέσα σε φοβερή ζέστη στο “Release Athens Festival”, όπως μας μετέφερε μέσω του Soundcheck ο Άγγελος Χόντζιας, σε ένα ονειρικό, τολμώ να πω, line-up. Άλλωστε, κατά πολλούς, υπήρξε η πιο «ηχηρή» βραδιά του φετινού συναυλιακού καλοκαιριού…. Μετάφερέ μας τις εντυπώσεις σας από εκείνο το βράδυ, για τον κόσμο, την απόδοσή σας, αλλά και το πώς βιώσατε τα δύο τεράστια ονόματα (παρότι δεν ήταν μία εμπειρία πρωτόγνωρη για εσάς), μοιραζόμενοι μαζί τους τη σκηνή.

Χαίρομαι που σας δώσαμε μια θετική εντύπωση! Ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία για εμάς, σίγουρα μεγάλο highlight για την μέχρι τώρα πορεία μας και μια απίστευτη ευκαιρία το να παίζεις πλάι σε ονόματα όπως οι Slipknot και οι Sepultura. Ο κόσμος ήταν φανταστικός, συμμετείχε στο 100%, ήρθε από πολύ νωρίς στον χώρο και υπήρχε φοβερή επικοινωνία. Η αλήθεια είναι πως οι συνθήκες ήταν αρκετά δύσκολες λόγω της ζέστης, αλλά το πάθος του κοινού, μας έκανε να το ξεχνάμε αυτό. Ήταν μια φανταστική βραδιά που σίγουρα έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό όλων όσων την έζησαν!

Στη μουσική σας θα βρει κανείς ετερόκλητα στοιχεία, «δεμένα» αρμονικά μεταξύ τους, όσον αφορά στο τελικό αποτέλεσμα. Είναι συνειδητή επιλογή, προς σχηματισμό του προσωπικού σας, αγαπημένου ήχου, υποσυνείδητη «υποβολή» των επιρροών σας (και αν ναι, ποιες οι βασικές) ή και τα δύο;

Μάλλον θα έλεγα και τα δύο. Από την μία πάντα είναι στόχος μας να γράφουμε χωρίς στεγανά και να μην κολλάμε σε ταμπέλες. Από την άλλη μας αρέσουν πολλά και διαφορετικά μουσικά είδη και είναι λογικό αυτό να αντανακλάται και στην μουσική που γράφουμε. Ακούμε από metal μέχρι hip-hop και κλασική μουσική. Οπότε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο στόχος επιτυγχάνεται και αποτυπώνουμε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Βαίνουμε, πιθανότατα αισίως, στην μεταβατική περίοδο ενός πρωτόγνωρου για την ανθρωπότητα διαστήματος. Πώς σας επηρέασε και, καθώς όλα τα δύσκολα στη ζωή έχουν και «θετική» πλευρά, τί θετικό σας προσέφερε σαν μπάντα και ενδεχομένως και προσωπικά;

Έναν δίσκο! Το μόνο θετικό από την όλη κατάσταση ήταν ότι μπορέσαμε να συγκεντρωθούμε στο να γράψουμε έναν ολόκληρο δίσκο, κάτι που παλαιότερα δεν είχαμε την πολύτέλεια να κάνουμε λόγω έλλειψης χρόνου. Οπότε όταν ήμασταν κλεισμένοι μέσα και δεν μπορούσαμε να παίξουμε live, καταφέραμε να γράψουμε και να ηχογραφήσουμε τον δεύτερό μας δίσκο, διανύοντας ένα τελείως διαφορετικό ταξίδι από τις προηγούμενες φορές.

Έχετε κυκλοφορήσει, από το 2014 που «ιδρυθήκατε», singles και ένα full-length, το “Order of the Minus” (2019) που, δυστυχώς, σχεδόν συνέπεσε με την περίοδο της καραντίνας. Σίγουρα ο τελευταίος παράγοντας έπαιξε το ρόλο του, αλλά με δεδομένο ότι το πρώτο πόνημά σας χρειάστηκε 5 χρόνια για να λάβει μορφή και το επόμενο «θεωρητικά» (λόγω πανδημίας) 3, θα μπορούσαμε να πούμε ότι συνειδητά «παίρνετε το χρόνο σας», κατά την δημιουργική διαδικασία;

Η αλήθεια είναι πως η πορεία της μπάντας ήταν κάπως διαφορετική από αυτό. Ναι μεν ιδρυθήκαμε το 2014, αλλά ενεργοί είμαστε από το 2017 γιατί τα πρώτα 3 χρόνια τα φάγαμε στο να ψάχνουμε μόνιμο lineup. Το 2017 κυκλοφορήσαμε το πρώτο μας EP «Cerebra», με το οποίο στην ουσία συστηθήκαμε στο κοινό. Μετά, το 2019 βγήκε το «Order of the Minus» και το επόμενο album «Ultra Terra» θα κυκλοφορήσει μεν το 2023, αλλά είναι έτοιμο από το 2021, γι᾽αυτό και έχουμε δώσει singles στο ενδιάμεσο από τον δίσκο αυτόν. Έχοντας όμως κυκλοφορήσει έναν δίσκο λίγο πριν την πανδημία, δεν θέλουμε να κυκλοφορήσουμε νέο υλικό χωρίς να είμαστε σίγουροι ότι θα μπορούμε να το υποστηρίξουμε και συναυλιακά. Και τώρα που φαίνεται ότι τα πράγματα ξαναμπαίνουν σε μια κανονικότητα, είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε όλη αυτήν τη δουλειά με τον κόσμο. Οπότε δεν μπορώ να πω ότι παίρνουμε τον χρόνο μας, απλά μερικές φορές υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες που βγαίνουν στην πορεία. Για την ακρίβεια ποτέ δεν σταματάμε να γράφουμε μουσική και αυτή τη στιγμή που μιλάμε ήδη γράφουμε καινούργιο υλικό.

Πες μας λίγα λόγια για την δημιουργική διαδικασία και υπό ποια μορφή αυτή μετατρέπεται στην παραγωγή στίχων και μουσικής.

Συνήθως όλα περιστρέφονται γύρω από μια ιδέα, είτε στην κιθάρα, είτε στο πιάνο, είτε σαν όραμα για ένα κομμάτι. Τις περισσότερες φορές γράφουμε το metal μέρος του κομματιού και στη συνέχεια το ενορχητρώνουμε με synths, ορχήστρες και κάνουμε την παραγωγή του. Τελευταία μπαίνουν τα φωνητικά, ενώ οι στίχοι γράφονται από μένα, με βάση το τί συναίσθημα μου δημιουργεί το κάθε κομμάτι. Εννοείται ότι υπάρχουν φορές που όλα γίνονται με τελείως διαφορετικό τρόπο και γενικότερα είμαστε ανοιχτοί στο να πειραματιζόμαστε με διαφορετικές προσεγγίσεις.

Τον Ιούνιο, παρουσιάστηκε και το πιο πρόσφατο single “Bloodwitch”, ιδιαίτερα όμορφο, θα έλεγα. Προφανώς ο «προθάλαμος» του νέου σας δίσκου, “Ultra Terra”. Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του τί να περιμένουμε;

Για την ακρίβεια όχι! Το «Bloodwitch» είναι ένα από τα πιο πειραματικά μας κομμάτια, νομίζω ξεχωρίζει αρκετά σε όλον τον δίσκο. Έχει πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία, πειραματίστηκα αρκετά με τα φωνητικά μου και το στυλ του performance μου, είναι ιδιαίτερο κομμάτι κατά την άποψή μου. Γι᾽αυτό και αποφασίσαμε να το ξεχωρίσουμε λόγω του ότι έχει ιδιαίτερη αξία για εμάς το ότι πειραματιστήκαμε σε αυτό το κομμάτι.

Τί κοινό θα «συναντήσουν» στο “Ultra Terra” οι οπαδοί της μπάντας, και όχι μόνο, και τί διαφορετικό από τον προκάτοχό του;

Σίγουρα οι ακροατές θα καταλάβουν την φυσική συνέχεια μεταξύ του προηγούμενου και του επόμενου album. Υπάρχει εξέλιξη, αλλά και τόλμη στο να είναι ακόμα πιο πηγαία και αφιλτράριστα τα πράγματα ως προς το πώς αποτυπώνουμε τις σκέψεις μας μέσω της μουσικής. Σίγουρα είναι πιο σκληρό και ωμό, και σίγουρα υπάρχουν κάποια πιο τεχνικά μέρη από παικτική άποψη. Το groove όμως είναι εκεί, σταθερή αξία!

Το “Order of the Minus”, «καταπιανόταν» θεματικά με την απώλεια, αλλά και άλλες εσωτερικές αναζητήσεις και «μάχες» του ατόμου. Στο “Ultra Terra”, σε τί θα «ταξιδέψουμε» ψυχικά;

Σε μια ουτοπία που νομίζουμε ότι θέλουμε. Στην αναζήτηση του τέλειου κόσμου, της τέλειας
τεχνολογίας που έχει καταλάβει τα πάντα και έχει παραγκωνίσει τις ανθρώπινες αξίες. Σε έναν δυαδικό κόσμο που ο άνθρωπος δεν έχει θέση, σε έναν κόσμο ασπρόμαυρο, όπου η ανθρώπινη ατέλεια δεν χωράει, γιατί είναι γκρι. Το «Ultra Terra» είναι ένα κάλεσμα να επιστρέψουμε στις ανθρωπιστικές μας ρίζες, να τις ξαναθυμηθούμε και να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε ένα μέλλον όπου ο άνθρωπος γίνεται περιττός στον βωμό ενός τέλειου κόσμου.

Σε μία πολύ σκληρή και απρόσωπη εποχή, θα έλεγα ότι η απώλεια και η βίωση αυτής είναι το δυσάρεστο και απευκταίο «μονοπάτι» για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, «σπάζοντας δεσμά» και στερεοτυπικά στεγανά και συνεπικουρούμενος από την «εξανθρωπίζουσα» πλευρά του πόνου. Αν και δεν μπορώ να πω ότι είμαι, σε μεγάλο βαθμό, αισιόδοξος, θα μπορούσε να είναι έτσι τα πράγματα;

Δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να βιώσει κάποιος την απώλεια για να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Σίγουρα όμως μπορεί να αναπτύξει την ενσυναίσθηση που χρειάζεται για να αποδεχτεί τους συνανθρώπους του για αυτό που είναι, χωρίς προκαταλήψεις. Σίγουρα μπορεί να τον κάνει να ταυτιστεί με τους υπόλοιπους ανθρώπους και να βρει ένα κοινό βάθρο για να επικοινωνήσει με αυτούς. Και εν τέλει, να αποδεχτεί ότι δεν διαφέρουμε ο ένας από τον άλλο τόσο πολύ.

Η μουσική πάντως, είναι ένας, κατά πολύ, πιο «ανώδυνος» παράγοντας προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεν είναι;

Για τον ακροατή σίγουρα. Είναι το καταφύγιό του. Για τον καλλιτέχνη είναι πιο επίπονη διαδικασία γιατί πρέπει να βιώσει άσχημα πράγματα και να βάλει τον εαυτό του σε μια διαδικασία που πολλές φορές δεν είναι ευχάριστη. Σίγουρα όμως και για τους δύο υπάρχει μια αναγέννηση μέσα από τη μουσική και μια κάθαρση των αρνητικών συναισθημάτων, που είναι και ο λόγος που η μουσική είναι τόσο ουσιαστικό και απαραίτητο κομμάτι της ζωής μας.

Επικείμενη εμφάνιση στις 11 Νοεμβρίου, στο Piraeus Club Academy, μαζί με τους Lazy Man’s Load. Τί να περιμένουν να βιώσουν οι φίλοι που θα έρθουν στο show, όσον αφορά στο «σχεδιαζόμενο» setlist και την ατμόσφαιρα εκ μέρους σας; Άλλωστε, η προαναφερθείσα «άγονη», συναυλιακά, περίοδος, που απέτρεψε, εν πολλοίς, τη «φυσιολογική» προώθηση του “Order of the Minus”, σας φέρνει με πολύ υλικό, έτοιμο για παρουσίαση.

Θα δουν ένα χορταστικό show, με δυναμικές και εκπλήξεις! Θα είναι μια συναυλία για να κοπανηθούμε και να περάσουμε καλά, να δείξουμε το νέο αίμα που υπάρχει στην ελληνική σκηνή και φυσικά να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο και να μοιραστούμε το μήνυμά μας με αυτόν!

Σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου και την επικοινωνία! Τα τελευταία λόγια προς τους αναγνώστες μας, ανήκουν σε εσένα….

Ευχαριστούμε πολύ για τις ερωτήσεις και σας περιμένουμε στο live να τα πούμε από κοντά και να περάσουμε μια καταπληκτική συναυλιακή εμπειρία!

Project Renegade links:
Facebook: https://www.facebook.com/prenband
Instagram: https://www.instagram.com/projectrenegadeofficial/
Twitter: https://twitter.com/Proj_Renegade
Bandcamp: https://projectrenegade.bandcamp.com
YouTube Channel: https://www.youtube.com/channel/UCX5zHAKWh35oPsbHANEbI3w

Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 441 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».