Η σιβηρική post-punk μηχανή προσγειώνεται στη σκηνή του Death Disco Open Air Festival
Αμέσως μετά τη μοναδική τους εμφάνιση νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι στο Wave Gotik Treffen, το συναισθηματικό, ψυχρό ρομαντικό τρίο από τη Σιβηρία θα εμφανιστεί στο Death Disco Open Air Festival στην Αθήνα.
Οι Ploho σχηματίστηκαν το 2013 από τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Victor Uzhakov. Με την προσθήκη του Andrei Smorgonsky στο μπάσο και του Igor Starshinov στα synths, το ρωσικό τρίο έγινε ένας από τους πιο εξέχοντες προμηθευτές του πρόσφατα αποκαλούμενου «νέου κύματος ρωσικής μουσικής», δημιουργώντας έναν σκοτεινό ήχο rock, post-punk, και new wave που σαγηνεύει. Οι Ploho έχουν αναδειχθεί ως ένα πολύ γνωστό όνομα στην πατρίδα τους τη Ρωσία και σιγά-σιγά έχουν δημιουργήσει μια αφοσιωμένη βάση θαυμαστών στην Ευρώπη και στο εξωτερικό. Μέχρι σήμερα, οι Ploho έχουν ηχογραφήσει τέσσερα άλμπουμ και αρκετά EPs, καθώς και περισσότερα από 10 singles, τα οποία υποστήριξαν περιοδεύοντας σε περισσότερες από 40 πόλεις της Ευρώπης, αρκετές φορές. Ο ήχος του post-punk τρίο βρίσκει τις ρίζες του στους σκοτεινούς και κρύους ήχους της δεκαετίας του ’80 και των αρχών της δεκαετίας του ’90 και στην ελπιδοφόρα αλλά φοβισμένη εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, λίγο πριν από την κατάρρευσή της, και αντανακλά τρομακτικά επίσης, και τη δική μας παράξενη εποχή. Μουσική που θα μπορούσε να είναι ο ήχος της θλίψης.Το 2020 οι Ploho υπέγραψαν με την Artoffact Records και το τελευταίο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2022.
Με αφορμή το live show τους στην Ελλάδα, ο Γιώργος Μακρής είχε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον Victor Uzhakov.
Γεια σας από την Ελλάδα. Πες μας λίγα λόγια για τους Ploho. Πώς θα περιέγραφες τη μουσική που δημιουργείτε;
Ήταν αρχικά ρωσικό lo-fi post-punk. Τώρα κινούμαστε προς ένα μείγμα post punk και rock μουσικής. Κάθε άλμπουμ είναι διαφορετικό, ακούστε το! Θα το διαπιστώσετε μόνοι σας!
Λόγω των δυσάρεστων γεγονότων που λαμβάνουν χώρα στη Ρωσία, πού βρίσκεστε αυτήν τη στιγμή;
Η έδρα μας βρίσκεται στη Σερβία. Ευχαριστώ πολύ αυτήν την υπέροχη χώρα για τη φιλοξενία της.
Βρίσκεστε στη μουσική σκηνή από το 2013. Ποιοι είναι οι στόχοι και οι φιλοδοξίες σας για το μέλλον;
Θέλω να παίξω περισσότερες συναυλίες σε διαφορετικές χώρες. Είναι πολύ συναρπαστικό. Όταν βλέπεις τον κόσμο, όταν κοιτάς διαφορετικούς ανθρώπους, μαθαίνεις για τη ζωή σε τέτοιες στιγμές. Είναι πολύ σημαντικό. Και θα υπάρξει και ένα νέο άλμπουμ, έχουμε ήδη αρχίσει να δουλεύουμε πάνω σε αυτό.
Η τελευταία σας δουλειά έχει τίτλο “When The Soul Sleeps” (Review). Πιστεύεις ότι οι ψυχές συνεχίζουν να κοιμούνται ακόμα και σήμερα, που υπάρχει μια παγκόσμια ανησυχία για το μέλλον και τί μπορεί να φέρει το αύριο;
Όλα αυτά συμβαίνουν επειδή οι ψυχές των ανθρώπων κοιμούνται. Τα σώματα δεν ξέρουν τί να κάνουν όταν η ψυχή κοιμάται και έτσι γ@μι@ύντ@ι.
Κατά τη διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας, από πού προέρχεται η έμπνευσή σας; Ποιος είναι υπεύθυνος για τους στίχους στην μπάντα;
Γράφω τραγούδια από το 2013. Δεν έχω έλλειψη έμπνευσης. Κοιτάζω το περιβάλλον μου και γράφω. Ζούμε στην λιγότερο βαρετή εποχή, νομίζω. Κοιτάξτε γύρω σας και γράφετε ένα άλμπουμ αυτήν τη στιγμή.
Μία φράση ή μια σκέψη που σας χαρακτηρίζει ως άτομα ή ως συγκρότημα;
“I hear the roar of a big machine
Two worlds and in between
Hot metal and methedrine
I hear empire down”
Είναι η ζωή στη Ρωσία πραγματικά τόσο «σκοτεινή» και «καταθλιπτική» όσο την παρουσιάζετε στα τραγούδια σας ή είναι απλώς μια διέξοδος για τα συναισθήματά σας;
Απλά δεν μιλάτε Ρωσικά! Τα τραγούδια μας δεν είναι τόσο «καταθλιπτικά» όσο νομίζετε. Είναι δύσκολο να εξηγηθεί, οι Ρώσοι βλέπουν τον κόσμο λίγο διαφορετικά. Η θλίψη είναι μέρος του πολιτιστικού μας κώδικα, αλλά δεν είναι κατάθλιψη. Μερικές φορές είναι ένα πολύ ελαφρύ συναίσθημα. Όπως η νοσταλγία για την παιδική ηλικία. Λυπηρό αλλά ευχάριστο.
Πες μου έναν δίσκο που σας αρέσει πολύ ως μπάντα και εύχεσαι να τον είχατε δημιουργήσει.
Δεν χρειαζόμαστε τίποτα ξένο! (Γέλια)
Ένα τραγούδι που σας αρέσει να μισείτε και γιατί;
Teddybears – Punkrocker (feat. Iggy Pop). Ένα «αφελές» και ελαφρώς ξεχασμένο τραγούδι. Αλλά πόσο φοβερό είναι, ότι είναι αδύνατο «να το βγάλεις από το κεφάλι σου». Όταν έφυγα από τη Ρωσία, που ήταν ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι, φίλε μου, το άκουγα συνέχεια στο μυαλό μου.
Με ποια από τα αγαπημένα σου συγκροτήματα θα ήθελες, περισσότερο, να μοιραστείς τη σκηνή;
The Cure, The Stooges, Viagra Boys και Sisters of Mercy – αλλά με αυτό το συγκρότημα, είχαμε επιτέλους την ευκαιρία να μοιραστούμε τη σκηνή, χάρη στο Death Disco!
Έρχεστε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σαν μέρος του Death Disco Open Air. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας για αυτήν την εμφάνιση και θα μπορούσατε να μας πείτε αν ετοιμάσατε κάτι ξεχωριστό για εμάς;
Θα έχει 41+ βαθμούς Κελσίου κατά τη διάρκεια της εμφάνισής μας! Αυτό είναι γ@μ@μ@ν@ ζέστη! Ελπίζω η ατμόσφαιρα της συναυλίας να είναι το ίδιο καυτή.
Οι Ploho στο διαδίκτυο:
Facebook
Bandcamp
Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε αρχικά στο ElektroSpank
Facebook
Μετάφραση // επιμέλεια: Σταύρος Βλάχος
