ORANGE GOBLIN: “Coup De Grace”

ALBUM TRIBUTE

Υπάρχουν μπάντες, που μένουν προσκολλημένες σε αυτό που παίζουν δίχως να έχουν το μουσικό “θράσος” για κάτι διαφορετικό. Υπάρχουν όμως και άλλες “ανήσυχες” μουσικά, που θέλουν να τελειοποιήσουν τον ήχο τους, να πετύχουν κάτι καλύτερο και να αφήσουν το στίγμα τους στη μουσική βιομηχανία. Οι Orange Goblin, είναι μία από αυτές τις μπάντες που έχουν δημιουργήσει το δικό τους “μύθο” γύρω από το stoner, και όχι μόνο, metal και έχουν ξεχωρίσει για το “θράσος” τους να δοκιμάζουν διαφορετικά ηχητικά μονοπάτια και να φέρνουν τον ήχο στα μέτρα τους. Το “Coup De Grace”, είναι ένα τρανό παράδειγμα “παραλλαγής” του ήχου τους που άλλαξε και ολόκληρο το status της μπάντας μουσικά.

Οι Orange Goblin, δημιουργήθηκαν το μακρινό 1995 στο Λονδίνο στην Αγγλία από τους νεαρούς τότε Ben Ward, Joe Hoare, Chris Turner, Martin Millard και Pete O’Malley υπό το όνομα Our Haunted Kingdom παίζοντας ένα διαφορετικό στυλ μουσικής από τo μετέπειτα stoner metal, κοντά στο doom/death metal όπως όριζαν οι επιρροές του group από τη σκηνή του Peaceville. Λίγο αργότερα, ήρθε η αλλαγή του μουσικού ύφους σε stoner πράγμα που σήμανε και την αλλαγή του ονόματος της μπάντας στο σημερινό και πολύ ευφάνταστο Orange Goblin. Οι Βρετανοί stoners, ήθελαν να προσθέσουν και ένα χρώμα στο όνομα του group αφού όλοι οι μουσικοί “ήρωες” τους είχαν ένα (βλέπε Pink Floyd, Deep Purple, Black Sabbath, Blue Cheer κ.ά.).

Πολύ γρήγορα, οι Orange Goblin άρχισαν να δημιουργούν αξιόλογες δουλειές και να γίνονται γνωστοί για τα γεμάτα ενέργεια και “εκρηκτικά” shows τους. Έπειτα από τους τρείς πρώτους stoner δίσκους, οι οποίοι αν και ήταν πολύ καλοί δίσκοι έδειχναν να μη “γεμίζουν” μουσικά τη μπάντα είτε γιατί γούσταραν και κάτι διαφορετικό είτε γιατί ανήσυχοι ως καλλιτέχνες θέλησαν να “εμβαθύνουν” στον ηχητικό τους προσανατολισμό, το group αποφάσισε να κάνει μια στροφή στον ήχο του προσθέτοντας κάποια στοιχεία που μέχρι τότε δεν είχαν δει το φως της δημοσιότητας. Εν έτει 2002 λοιπόν, οι Orange Goblin κυκλοφορούν το “Coup De Grace” ένα album-σταθμό στη μετέπειτα μουσική πορεία τους, και αυτό γιατί από stoner metal το ύφος της μπάντας γίνεται πιο punk rock, με κάποιες hard rock “πινελιές” και φυσικά τα βαριά riffs να “αχνοφαίνονται” στα κομμάτια.

Η στροφή αυτή της μπάντας, δεν ξέρω αν έκρυβε κάτι άλλο από πίσω όπως εμπορικότητα ή μουσικό “τέλμα” ως προς το stoner ή ακόμα και συμβουλή-παρεμβολή της εταιρείας τους, έδωσε νέα πνοή στο group, το έκανε πιο “θρασύ”, πιο “τολμηρό” και φυσικά το γέμισε αυτοπεποίθηση πράγμα που φαίνεται (μάλλον καλύτερα, ακούγεται) όσο ακούς το album. Έδωσε τη δυνατότητα στη μπάντα, να δει και να καταλάβει ότι βρίθει μουσικής ποιότητας και ικανοτήτων να πάει παρακάτω τον ήχο του και να αφήσει το στίγμα του στο χώρο που εκπροσωπεί. Το “Coup De Grace”, είναι ένα album που όχι μόνο δε διαγράφει τη stoner πλευρά του group αλλά την εμπλουτίζει και με κάποια punk και rock “συστατικά” δημιουργώντας ένα εκρηκτικό και συνάμα ελκυστικό “μείγμα” μουσικής.

Ακούγοντας το album, είναι ιδιαιτέρως σημαντικό το γεγονός ότι καταφέρνει να σε μεταφέρει στην εποχή όπου το punk rock και το hard rock άρχισαν να γίνονται όλο και πιο γνωστά στους λάτρεις της διαφορετικής μουσικής άποψης. Μιλάμε για μία εποχή, όπου το επαναστατικό στοιχείο αυτής της μουσικής “μάγευε” την “ανήσυχη” τότε νεολαία σαν άλλη σειρήνα με την μελωδική φωνή της. Τα “Your World Will Hate This” και η εξαιρετική διασκευή τους στο κομμάτι των Misfits με τίτλο “We Bite”, είναι ενδεικτικά του πόσο ζεστά είχε πάρει το group το θέμα της μουσικής στροφής ξεφεύγοντας από τα τετριμμένα. Αυτό που δεν ήθελαν όμως να χάσουν από τον ήχο τους, ήταν οι ψυχεδελικές επιρροές από τους πατέρες του psychedelic rock Pink Floyd. Και τι έκαναν για αυτό: δημιούργησαν το “Graviton”, ένα psychedelic/space rock instrumental μουσικό “όργιο” ανάλογο των συνθετικών και παικτικών ικανοτήτων της μπάντας.

Το “Coup De Grace” όμως, δεν είναι ένα album αλλαγής μουσικής “πλεύσης” αλλά περισσότερο ένα “σταυροδρόμι” μουσικών ιδεών με αποτέλεσμα να συνυπάρχουν μέσα του και τα “παλιά” stoner/doom στοιχεία του group. Το “Made Of Rats”, είναι ένας stoner/doom “ογκόλιθος” από αυτούς που ψάχνεις με το “κυάλι” σήμερα να βρεις. Σου φέρνει έντονα στο μυαλό, την εικόνα της χαλάρωσης με τη παγωμένη σου μπύρα στο χέρι να αγναντεύεις το υπερπέραν και να αδιαφορείς για ότι συμβαίνει γύρω σου. Νομίζω δε, ότι με το “Getting High On Bad Times” έχεις πιάσει το νόημα για τα καλά!

Ακόμη ένα στοιχείο που κατάφερε να προσθέσει η μπάντα στη μουσική της πολυμορφία, είναι το hard rock. Βέβαια όχι αυτούσιο όπως το γνωρίζουμε από μπάντες όπως οι AC/DC, Guns n’ Roses, Europe, Cinderella και άλλες, αλλά με τη κατάλληλη stoner ατμόσφαιρα χαρίζοντας μας μερικές εξαιρετικές συνθέσεις όπως τα “Rage Of Angels”, “Whiskey Leech” και “Monkey Panic”. Είναι μάλλον “χορταστικό” μουσικά, να ακούς το συνδυασμό hard rock και stoner ειδικά στο “Rage Of Angels” που δείχνει να νικά στα σημεία τα υπόλοιπα κομμάτια για το καλύτερο του δίσκου. Εμένα βέβαια, με έχει κερδίσει από το πρώτο κιόλας άκουσμα.

Καταλήγοντας, δε ξέρω αν το “Coup De Grace” είναι το καλύτερο album των Orange Goblin σίγουρα όμως είναι αυτό που τους “παγίωσε” σε μια υψηλή θέση στο χώρο τους δημιουργώντας το “μύθο” τους. Ήταν ένα βήμα παραπάνω, για να μπορούν να θεωρούνται σήμερα ως μία από τις καλύτερες stoner μπάντες παγκοσμίως. Είναι ένας δίσκος-σταθμός, στο μουσικό ταξίδι που επέλεξαν και συνάμα απέδειξε ότι η μπάντα είχε τα “κότσια” να πειραματιστεί και να πετύχει. Άλλωστε ο πειραματισμός και το ανήσυχο πνεύμα, είναι κάποια από τα “προτερήματα” ενός πετυχημένου καλλιτέχνη και οι Orange Goblin φαίνεται να τα έχουν, έτσι δεν είναι;
[Το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο rockway.gr]

Είδος: Stoner Metal
Δισκογραφική: Rise Above Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 25 Ιουνίου 2002

Avatar photo
About Άγγελος Χόντζιας 786 Articles
Γεννημένος τη χρυσή δεκαετία του heavy metal, δεν θα μπορούσε να μην τον συγκινήσει ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας. Ξεκινώντας από το ελληνικό ροκ σε μικρή ηλικία, έφτασε να ακολουθήσει οτιδήποτε κλασικό από το rock, hard rock, το heavy metal, το power metal, το epic, το progressive και το doom metal. Τα χόμπι του είναι η μουσική και το ποδόσφαιρο, ενώ τα τελευταία χρόνια υπηρετεί τη μουσική και από τη θέση του αρθρογράφου.