PORCUPINE TREE: Ο Steven Wilson πιστεύει πως το νέο άλμπουμ τους είναι πιθανά και το τελευταίο τους

NEWS

Οι Porcupine Tree θα κυκλοφορήσουν την πρώτη τους νέα δισκογραφική δουλειά από το 2009, με τον τίτλο “Close/Continuation” στις 24 Ιουνίου και θα βγουν σε περιοδεία τον Σεπτέμβριο. Ο δίσκος βρίσκει τα τρία τέταρτα του συγκροτήματος να επανενώνονται για πρώτη φορά εδώ και πάνω από μια δεκαετία – ο τραγουδιστής και κιθαρίστας Steven Wilson, ο κημπορντίστας Richard Barbieri και ο ντράμερ Gavin Harrison. Ο Wilson είπε πρόσφατα σε μια συνέντευξη στον Guardian ότι το άλμπουμ θα μπορούσε κάλλιστα να είναι περισσότερο “κλείσιμο” (Close) και λιγότερο κάτι σαν “συνέχεια” (Continuation).

“Δεν υπήρχε ανάγκη να κάνουμε αυτόν τον δίσκο. Δεν είναι σαν να επιστρέψαμε επειδή μας πρότειναν 10 εκατομμύρια δολάρια να περιοδεύσουμε στην Αμερική. Δεν επιστρέψαμε επειδή η σόλο καριέρα μας απέτυχε. Σκεφτήκαμε απλά πως θα ήταν διασκεδαστικό και είχαμε καλό υλικό. Νομίζω ότι αυτό αντικατοπτρίζεται εν μέρει στον τίτλο του άλμπουμ. Ειλικρινά δεν ξέρω αν αυτό είναι το κλείσιμο ή η αρχή μιας άλλης συνεχούς πορείας της καριέρας του συγκροτήματος. Εάν είναι κλείσιμο, νομίζω ότι είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να το κάνουμε. Ή μπορεί να τηλεφωνήσουμε ο ένας στον άλλον σε ένα χρόνο από τώρα και να πούμε: “Ε, αυτό ήταν διασκεδαστικό. Μπορούμε να το κάνουμε ξανά;” Η πιο σοβαρή πιθανότητα για μένα είναι πιθανώς η πρώτη. Νομίζω ότι μάλλον είναι ο τελευταίος δίσκος που θα κάνουμε και πιθανώς η τελευταία περιοδεία που θα κάνουμε.”

Ο Barbieri αργότερα πρόσθεσε ότι αν αυτό είναι πραγματικά το πραγματικό τέλος των Porcupine Tree, δεν θα ήταν τόσο κακό. “Ξέρω ότι ο Steven θα συνεχίσει τη σόλο καριέρα του μόλις τελειώσει. Και εξαρτάται από πού θα τον οδηγήσει. Οι Porcupine Tree πραγματικά προέρχονται από τον Steven που πάντα θέλει να είναι το βασικό στοιχείο τους. Είμαι πολύ χαρούμενος αν κλείσει. Είμαι πολύ άνετα με αυτό, επειδή κάναμε ένα καλό άλμπουμ. Και νομίζω ότι θα τελειώσουμε σε μια καλή ατμόσφαιρα μεταξύ των τριών μας. Δεν θα υπάρχουν κανενός είδους αρνητικά συναισθήματα.”

Οι ημερομηνίες της περιοδείας τους έχουν ως εξής:

9/10 – Toronto, ON – Meridian Hall
9/12 – Laval, QC – Place Bell
9/14 – Boston, MA – MGM Music Hall at Fenway
9/16 – New York, NY – Radio City Music Hall
9/17 – Philadelphia, PA – The Met Philadelphia
9/18 – Washington, DC – The Anthem
9/20 – Chicago, IL – Auditorium Theatre
9/23 – Irving, TX – The Pavilion at Toyota Music Factory
9/25 – Denver, CO – Bellco Theatre
9/28 – San Francisco, CA – The Masonic
9/30 – Los Angeles, CA – Greek Theatre
10/4 – Mexico City, MX – Pepsi Center
10/7 – Santiago, CL – Movistar Arena
10/21 – Berlin, DE – Max Schmelinghalle
10/23 – Vienna, AU – Gasometer
10/24 – Milan, IT – Forum
10/27 – Stockholm, SW – Globe
10/28 – Copenhagen, DK – Falkoner Theatre
10/30 – Katowice, PO – Spodek Hall
11/2 – Paris, FR – Le Zenith
11/4 – Stuttgart, DE – Porsche Arena
11/6 – Oberhausen, DE – KP Arena
11/7 – Amsterdam, NL – Ziggodome
11/9 – Zurich, CH – Halle 622
11/11 – London, UK – SSE Arena, Wembley

Official website: https://porcupinetree.com/
Facebook: https://www.facebook.com/PorcupineTreeOfficial

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1109 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.