MOTHERS OF INVENTION: Φτιάχνουν το τέταρτο άλμπουμ τους το 1968, και είναι concept

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Το “Cruising with Ruben & the Jets” είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ των Mothers of Invention, που κυκλοφόρησε με τον πιο σύντομο τίτλο “Ruben and the Jets”. Βγήκε το 1968 από την Bizarre and Verve Records με διανομή από την MGM Records, είναι ένα concept άλμπουμ, επηρεασμένο από το doo-wop και το rock and roll της δεκαετίας του 1950.

Η γενική ιδέα του άλμπουμ ασχολείται με ένα φανταστικό συγκρότημα Chicano doo-wop που ονομάζεται Ruben & the Jets, που αποτυπώνεται στην εικονογράφηση του εξωφύλλου από τον Cal Schenkel, το οποίο απεικονίζει τους Mothers of Invention σαν ανθρωπόμορφα σκυλιά. Προέκυψε σαν μέρος ενός project που ονομάστηκε No Commercial Potential, το οποίο έδωσε τρία ακόμα άλμπουμ: Lumpy Gravy, We’re Only in It for the Money και Uncle Meat.

Το άλμπουμ και τα singles του γνώρισαν κάποια ραδιοφωνική επιτυχία, λόγω του doo-wop ήχου του. Στη συνέχεια, το όνομα Ruben and the Jets συνεχίστηκε με μια διαφορετική σύνθεση, με επικεφαλής τον μουσικό Rubén Guevara Jr., ο οποίος ηχογράφησε τα άλμπουμ For Real! (1973) και Con Safos (1974). Ο Zappa έκανε την παραγωγή στο πρώτο.

Κατά τη διάρκεια μιας προηγούμενης ηχογράφησης, ο μηχανικός Richard Kunc και οι Mothers of Invention συζήτησαν τις μέρες του γυμνασίου και την αγάπη τους για τα τραγούδια doo-wop. Ο Ray Collins και μερικά από τα άλλα μέλη του συγκροτήματος άρχισαν να τραγουδούν και να εκτελούν τα τραγούδια, και ο Zappa πρότεινε να ηχογραφήσουν ένα άλμπουμ με τέτοια μουσική. Ο Zappa περιέγραψε το άλμπουμ ως φόρο τιμής στη φωνητική μουσική της δεκαετίας του 1950 για την οποία ήταν “τρελαμένος”. Ο Collins αργότερα άφησε τους Mothers of Invention και ο Zappa άρχισε να εργάζεται στο project No Commercial Potential, κάνοντας ηχογραφήσεις που έδωσαν το “Cruising with Ruben & the Jets”, καθώς και το “We’re Only in It for the Money”, μια αναθεωρημένη έκδοση του “Lumpy. Gravy, and Uncle Meat”. Μετά τη λήξη του συμβολαίου των Mothers of Invention με την MGM και τη Verve Records, ο Zappa και ο Herb Cohen διαπραγματεύτηκαν για να σχηματίσουν την Bizarre Productions, με την Verve να κυκλοφορεί τρεις κυκλοφορίες της Bizarre με διανομή από την MGM: ένα νέο άλμπουμ Mothers of Invention, το “Cruising with Ruben & the Jets”, τη συλλογή “Mothermania”, και ένα άλμπουμ του Sandy Hurvitz, το “Sandy’s Album is Here at Last”.

Ο Zappa δήλωσε, σχετικά με τις κυκλοφορίες “Lumpy Gravy”, “We’re Only in It for the Money”, “Cruising with Ruben & the Jets και Uncle Meat”:”Είναι όλα ένα άλμπουμ. Όλο το υλικό στα άλμπουμ σχετίζεται οργανικά και αν είχα όλα τα master tapes και μπορούσα να πάρω μια λεπίδα ξυραφιού, να τις κόψω και να το ξανασυνθέσω με διαφορετική σειρά, θα έκανε ακόμα ένα κομμάτι μουσικής που μπορείτε να ακούσετε. Μετά θα μπορούσα να πάρω πάλι αυτό το ξυράφι και να το χωρίσω και να το συναρμολογήσω ξανά και πάλι θα είχε νόημα.  Θα μπορούσα να το κάνω αυτό με είκοσι τρόπους. Το υλικό είναι σίγουρα σχετικό.”

1960– Γεννιέται ο Rick Savage, Άγγλος μουσικός περισσότερο γνωστός σαν ο μπασίστας και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του αγγλικού ροκ συγκροτήματος Def Leppard. Ο Savage και ο τραγουδιστής Joe Elliott είναι τα μόνα δύο εναπομείναντα αρχικά μέλη του συγκροτήματος. Οι δυο τους, καθώς και ο ντράμερ Rick Allen, είναι επίσης τα μόνα μέλη του συγκροτήματος που έχουν παίξει σε κάθε άλμπουμ.

Ο Savage γεννήθηκε στο Sheffield στο West Riding του Yorkshire. Πήγε στο Tapton Secondary School του Sheffield. Στα νιάτα του, έμαθε να παίζει κιθάρα μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του. Έπαιξαν τραγούδια όπως το “Maggie May” του Rod Stewart και το “American Pie” του Don McLean. Ο Savage ακολούθησε αρχικά επίσης μια καριέρα σαν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής με τη Sheffield United, παρά την προτίμησή του στην αντίπαλη Sheffield Wednesday. Τελικά επέλεξε τη μουσική και δημιούργησε ένα συγκρότημα με λίγους συμμαθητές, συμπεριλαμβανομένου του Tony Kenning και τελικά του Pete Willis. Με το όνομα “Atomic Mass” έπαιζαν κυρίως Queen, Slade, Deep Purple, Jimi Hendrix και άλλες δημοφιλείς διασκευές της εποχής.

Την ίδια χρονιά γεννιέται και ο ο Nicholas Charles Dingley, περισσότερο γνωστός με το καλλιτεχνικό του όνομα “Razzle”, Άγγλος ντράμερ του φινλανδικού glam rock συγκροτήματος Hanoi Rocks από το 1982 μέχρι το θάνατό του.

Ο Razzle συνεργάστηκε με τους Hanoi Rocks για πρώτη φορά στις σελίδες του περιοδικού Sounds. Αφού είδε το συγκρότημα να παίζει στο Zig-Zag Club, ήταν πεπεισμένος ότι αυτό ήταν ένα συγκρότημα στο οποίο σίγουρα θα γινόταν μέλος. Ήρθε στα παρασκήνια και ζήτησε να γίνει ο ντράμερ του συγκροτήματος. Ο Gyp Casino, ο οποίος ήταν ο σημερινός ντράμερ του συγκροτήματος, απολύθηκε για τον εθισμό, την κατάθλιψη και τις αυτοκτονικές του σκέψεις και ο Razzle προσελήφθη. Αν και έχει ήδη εμφανιστεί στο εξώφυλλο του άλμπουμ “Self Destruction Blues”, δεν ηχογράφησε τίποτα στον δίσκο.

Έγινε ένα σημαντικό στοιχείο των Hanoi Rocks, λόγω της συμπαράστασής του και της ικανότητάς του να βρίσκει διέξοδο από δύσκολες στιγμές και προβλήματα μεταξύ των μελών. Έχοντας μια διαρκή αίσθηση του χιούμορ, ο χαρισματικός Razzle ήταν σε θέση να κάνει ένα αστείο σε κάθε περίσταση. Το 1983, ο Sami Yaffa αποκάλυψε ότι αυτός και ο Razzle σχεδίαζαν να φύγουν από το συγκρότημα, αναφέροντας την ανυπόφορη συμπεριφορά του Andy McCoy ως την κύρια αιτία.

Το 1984 οι Razzle μαζί με τα άλλα μέλη του Hanoi Rock εμφανίστηκαν στο πρώτο ομώνυμο άλμπουμ του punk συγκροτήματος Fallen Angels, ένα project των Knox of The Vibrators, την εποχή που οι Knox και οι Hanoi Rocks μοιράζονταν τον ίδιο μάνατζερ.

Στα τέλη του 1984, οι Hanoi Rocks έκαναν την πρώτη τους αμερικανική περιοδεία. Ο frontman Michael Monroe έσπασε τον αστράγαλό του, οπότε το συγκρότημα έπρεπε να ματαιώσει μερικές συναυλίες και να κάνει ένα διάλειμμα. Κατά τη διάρκεια αυτού του διαλείμματος, ο τραγουδιστής των Mötley Crüe, Vince Neil, κάλεσε το συγκρότημα να επισκεφτεί το σπίτι του στο Redondo Beach της Καλιφόρνια. Στις 8 Δεκεμβρίου έκαναν πάρτι με τους Mötley Crüe στο σπίτι του τραγουδιστή Vince Neil. Το πάρτι σταμάτησε όταν όλοι παρατήρησαν ότι είχαν τελειώσει η μπύρα. Ο Neil και η Razzle, και οι δύο μεθυσμένοι, πήγαν σε ένα κοντινό κατάστημα ποτών στο Neil’s De Tomaso Pantera, με τον Neil να οδηγεί. Στην επιστροφή έπεσαν πάνω σε άλλο αυτοκίνητο. Ο Razzle μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο και διαπιστώθηκε ο θάνατός του στις 7:12 μ.μ. Είχε πεθάνει ακαριαία στη σύγκρουση.

1978– Κυκλοφορεί το “Quiet Riot II”, που είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού heavy metal συγκροτήματος Quiet Riot. Όπως και με το ντεμπούτο άλμπουμ των Quiet Riot, το Quiet Riot II κυκλοφόρησε μόνο στην Ιαπωνία και μέχρι σήμερα δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ επίσημα πουθενά αλλού. Αυτό είναι το τελευταίο άλμπουμ του γκρουπ στο οποίο συμμετέχει ο βασικός κιθαρίστας και ιδρυτής Randy Rhoads, ο οποίος έφυγε την επόμενη χρονιά για να ενωθεί με τον πρώην τραγουδιστή των Black Sabbath Ozzy Osbourne σε ένα νέο γκρουπ.

Αν και ο μπασίστας Rudy Sarzo αναφέρεται και απεικονίζεται στο εξώφυλλο του άλμπουμ, το Quiet Riot II ηχογραφήθηκε πριν ενταχθεί στο συγκρότημα και η δουλειά του μπασίστα Kelly Garni ακούγεται στο άλμπουμ. Οι εντάσεις μεταξύ του Garni και του τραγουδιστή Kevin DuBrow ξέσπασαν κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του άλμπουμ, με τον Garni να σχεδιάζει να πυροβολήσει και να σκοτώσει τον DuBrow στο στούντιο. Ο Garni συνελήφθη και απολύθηκε αμέσως από το γκρουπ.

1985– κυκλοφορεί το “Heart of our Time”, που είναι το πέμπτο στούντιο άλμπουμ του αγγλικού heavy metal/progressive rock γκρουπ από το Leek, Demon. Είναι η πρώτη δουλειά τους μετά τον πρόωρο χαμό του κιθαρίστα και βασικού συνθέτη του γκρουπ, Mal Spooner, μια εξέλιξη που τους έφερε σχεδόν στα πρόθυρα της διάλυσης.

1991– Κυκλοφορεί το live άλμπουμ της Αμερικανής τραγουδίστριας, μπασίστριας και συνθέτη Suzi Quatro , “Live & Kickin’”. Αρχικά είχε κυκλοφορήσει το 1978 μόνο στην Ιαπωνία και την Αυστραλία. Μεγάλο μέρος της μουσικής εδώ προέρχεται από το τέταρτο άλμπουμ της “Aggro-Phobia”.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 877 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.