MAGIC DE SPELL: Δυο νέα τραγούδια και συναυλία στο “Κύτταρο”

Οι Magic de Spell παρουσιάζουν το single “Σαν φύγουν οι ψυχές” με δυο ολοκαίνουργια τραγούδια σε συνεργασία με τον βιρτουόζο κρητικό λυράρη Ιάκωβο Πατεράκη. Ας δούμε την ιδιαίτερη ιστορία των δυο νέων τραγουδιών…

1. Σαν φύγουν οι ψυχές – Magic De Spell + Ιάκωβος Πατεράκης

Ο ντράμερ Θοδωρής Βλαχάκης και ο κρητικός λυράρης Ιάκωβος Πατεράκης, λόγω κοινής καταγωγής, γνωρίζονται από παλιά. Όμως, οι συναντήσεις τους, τα τελευταία καλοκαίρια στην Κρήτη, είχαν να κάνουν κυρίως με πηγαίες μουσικές ανάγκες και αναζητήσεις. Έτσι προέκυψε αβίαστα το τραγούδι “Σαν φύγουν οι ψυχές”. Μια μαντινάδα του Θοδωρή, σε μουσική του Ιάκωβου. Ένας κρητικός συρτός προϊόν φιλίας και πειραματισμού, στο πνεύμα του αέναου της μουσικής που σπάει τα όρια και ξαναγεννιέται. Ο σκηνοθέτης Νίκος Σούλης αναλαμβάνει να οπτικοποιήσει το θέμα του τραγουδιού, που δεν είναι άλλο από το τραγικό της θνητότητας, σε αντίθεση με το «για πάντα» του έρωτα.

2. Αν δεν ορίζεις εσένα – Magic De Spell ft Ιάκωβος Πατεράκης

Το συγκλονιστικό βιβλίο του Μανώλη Παντινάκη “Άνθρωποι σαπούνι και λίπασμα”, που βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία, συγκίνησε το συγκρότημα, αλλά και το σκηνοθέτη Γιάννη Μαράκη και αποφάσισαν, από κοινού με τον συγγραφέα, να δημιουργήσουν πάνω σ’ αυτό. Έτσι προέκυψε το τραγούδι με τίτλο “Αν δεν ορίζεις εσένα”.

Δυο άνθρωποι συναντιούνται κάτω από τις πιο απάνθρωπες συνθήκες. Ο Ζακ Νταρκ από τη Γαλλία και ο Τάκης Νινιδάκης από την Κοξαρέ Ρεθύμνου, κρατούμενοι σ’ ένα στρατόπεδο θανάτου. Στο Melk της Πολωνίας στη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου. Ο Ζακ κάνει μια απελπισμένη προσπάθεια μα αποδράσει, αλλά παθαίνει σοβαρά εγκαύματα από τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα του ναζιστικού στρατοπέδου και εγκαταλείπεται στην τύχη του. Ο Τάκης τον φροντίζει και προσπαθεί με αυτοθυσία να του σώσει τη ζωή. Αναπτύσσεται μεταξύ τους μια δυνατή, αδελφική φιλία. Αυτή κρατάει και τους δυο ζωντανούς. Ο Ζακ μετά την απελευθέρωση, μετουσιώνει αυτή τη φιλιά σε ποίημα – ύμνο στην αλληλεγγύη και την ελευθερία. Ο Τάκης, επιστρέφει στην Κρήτη με ένα μικρό σακίδιο. Μέσα, κρύβει δυο κομμάτια σαπούνι. Δεν μιλάει σε κανένα. Μόνο μετά τις επίμονες ερωτήσεις της μάνας του αποκαλύπτει. “Είναι το σαπούνι που έφτιαχναν καίγοντας τους ανθρώπους στους φούρνους μάνα. Και μας το έδιναν για να πλενόμαστε”. Εκείνη πάγωσε. Πήρε το σαπούνι, το έθαψε στο διπλανό χωράφι και κάθε απόγευμα άναβε το θυμιατήρι. Αποσπάσματα λοιπόν αυτού του ποιήματος μελοποιούν οι Magic de Spell και το τραγούδι “Αν δεν ορίζεις εσένα”, με τη λύρα του Ιάκωβου Πατεράκη να προσθέτει το ιδιαίτερο μοναδικό χρώμα της.

Το LIVE !

Ραντεβού στο Κύτταρο, στις 29 Μαρτίου…

Magic De Spell feat Ιάκωβος Πατεράκης.

Special guests: Κοινοί Θνητοί

(Μήτσο Φου & Αντώνης Μεϊμάρης)

Από το “Εμένα οι φίλοι μου” και το “Sarajevo”,

έως τη δαιμονική λύρα και “Του κόσμου οι λαοί”,

τη φωνή μας δε θα την σταματήσουν ποτέ!

Εισιτήρια: www.more.com

Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1162 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.