Κύριο χαρακτηριστικό της τέχνης είναι η «κληρονομιά». Έγκειται στην ελεύθερη επιλογή του καλλιτέχνη να την ακολουθήσει, να εναντιωθεί σε αυτή, να την κοπιάρει, να την «εμπορευτεί». Όμως, η κληρονομιά θα είναι εκεί και θα στοιχειώνει άπαντες, σημείο αναφοράς, ακόμα και για την πιο καινοτόμα καλλιτεχνική έκφραση.
Η κληρονομιά, δε, που άφησε στο πέρασμα του ο Ronnie James Dio, είναι ανυπέρβλητη, κι οι εναπομείναντες συνοδοιπόροι του (μετά και το θάνατο του μπασίστα Jimmy Bain το 2016), συνεχίζουν τη δουλειά εδώ και δέκα χρόνια, βγάζοντας νέο υλικό, κυκλοφορώντας φέτος το 3ο τους album, υπό τον τίτλο “Jericho”, αντί απλά να δημιουργήσουν μια tribute μπάντα και να επιδοθούν σε επικερδείς περιοδείες.
Οι Last in Line αποτελούνται από τις παλιοσειρές και εμπνευστές του σχήματος, τον κιθαρίστα Vivian Campbell και το drummer Vinny Appice, ενώ σταθερός στα φωνητικά ο Andrew Freeman (The Offspring, Lynch Mob, Hurricane), με τελευταία προσθήκη στο μπάσο του Phil Soussan (Ozzy Osbourne), ενώ είχαμε και την αποχώρηση του keyboardιστα Claude Schnell (γνωστός από την πρώτη περίοδο των Dio στα 80s), δίχως να υπάρξει κάποια αντικατάσταση.
Οι 6 από τις 12 συνθέσεις ήταν έτοιμες πριν το ξέσπασμα της πανδημίας, και η μπάντα προτίμησε να βάλει στον πάγο την προετοιμασία του album τους, ώστε ν’ ανασυνταχθούν και να έχουν τη δυνατότητα να ηχογραφήσουν σε live συνθήκες τις υπόλοιπες συνθέσεις τους. Η «παραδοσιακή» αυτή προσέγγιση, είναι παραπάνω από εμφανής από το πόσο συμπαγής και δεμένος ακούγεται ο ήχος του κι αποπνέουν μοναδική «χημεία», εύκολα αντιληπτή από το μέσο αυτί.
Το αποτέλεσμα δεν είναι απλά καλό, top επιπέδου (εξυπακούεται), αλλά ισοπεδωτικό. 12 καταιγιστικές συνθέσεις, δημιουργούν ένα heavy metal – hard rock μωσαϊκό, που δίχως υπερβολή θα μπορούσε να σταθεί ανάμεσα στις καλύτερες δουλειές που συμμετείχαν στην καριέρα τους τα μέλη των Last in Line. Το “Jericho” με την πρώτη κιόλας «πενιά», αγγίζει και τους πιο ένθερμους θιασώτες των Dio, ενώ ταυτόχρονα προκαλεί σ’ ένα πάρτι για το τέλος του κόσμου τους φίλους της ευρύτερης heavy metal σκηνής.
Δίχως να απεμπολούν τις ψυχεδελικές τους καταβολές, ο επικός τους χαρακτήρας ανακτάται σε ένα κάποιο βαθμό, συγκριτικά με το “II” του 2019, παρόλο που δεν πλαισιώνονται από πλήκτρα, όμως η στιχουργική θεματολογία κι η σκοτεινή ατμόσφαιρα μέσα από τα βαριά-στομφώδη και κολλητικά riff, κάνουν άψογα τη δουλειά τους σε αυτό τον τομέα. Σε γενικές γραμμές όμως έχουμε να κάνουμε με μια παραγωγή που βασίζεται σ’ ένα εκμοντερνισμένο heavy metal, που δεν απαρνείται τις καταβολές του.
Εγκολπώνοντας, τη φρέσκια και διαφορετική πολυπλοκότητα του μπάσου του Phil Soussan και την υπερβατική δύναμη των φωνητικών του Andy Freeman, οι εναπομείναντες συνοδοιπόροι του Dio, μας παρουσιάζουν κάτι εντελώς νέο και συναρπαστικό, και οι συνθέσεις του “Jericho” αποτελούν την αρτιότερη και πιο εμπνευσμένη έως τώρα δουλειά τους, ως Last in Line. Μια εξαιρετική ομάδα, που λειτουργεί υποδειγματικά, αξιοποιώντας στον έπακρον το άφθονο ταλέντο της.
Το εναρκτήριο λάκτισμα γίνεται με το φλογερό “Not today Satan” με τα τραχιά φωνητικά του Freeman και την εκπληκτική μπασο-γραμμή από τον Soussan, ανακαλώντας τα heavy metal μεγαλεία των 80’s. Ακολουθεί το lead singe του album, “Ghost town”, όχι μόνο να μας μυήσει στην νέα εποχή των Last in Line, αλλά για να μας ισοπεδώσει με τη φωνάρα του Freeman (κι ένα εκπληκτικό screamer στο φινάλε), τον Campbell να μας παίρνει το σκαλπ με τη στακάτη και γεμάτη πάθος κιθαριστική του γραμμή αλλά και το εκπληκτικό solo του, ενώ ο Vinny Appice να τραντάζει τα σωθικά μας στα τύμπανα. Το μπαράζ των εξαιρετικών και αξιομνημόνευτων συνθέσεων συνεχίζεται μέχρι τέλους, από τα οποία θα ξεχώριζα δίχως άλλο, το “Bastard Son” (που παραπέμπει σε πρώιμους Alice in Chains), το άκρως συναυλιακό “Do The Work” (και 2ο single του album) και το “ Hurricane Orlaugh“, το οποίο ενδείκνυται για καλά εκπαιδευμένους αυχένες. Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, θα έπρεπε να έχω συμπεριλάβει μισή ντουζίνα κομμάτια ακόμα.
Η πορεία τους προσομοιάζει, με τα ψυχολογικά στάδια από την απώλεια ενός πολύ κοντινού προσώπου· στην αρχή, το μούδιασμα, η προσπάθεια για απαγκίστρωση και εν τέλει η απελευθέρωση, οι καλές αναμνήσεις και η αποδοχή του αποτυπώματός του στη ζωή. Οι Last in Line δε ζουν με τα φαντάσματα του παρελθόντος, απλά σφραγίζουν συμφωνίες μ’ αυτά και συνεχίζουν, δυνατότεροι από ποτέ.
Εν τω συνόλω, το “Jericho”, αποδεικνύεται ένα πολύ δυνατό album για τον ευρύτερο χώρο του σκληρού ήχου, για να μην πω ένα πολύ μεγάλο ή σημαντικό (αυτό η ιστορία θα το κρίνει), που θα ευχαριστηθείτε κάθε δευτερόλεπτό του.
Είδος: Heavy Metal, Hard Rock
Δισκογραφική: EARMUSIC
Ημ. Κυκλοφορίας: 31 Μαρτίου
Οι LAST IN LINE είναι:
Andrew Freeman – φωνητικά
Vivian Campbell – κιθάρες
Vinny Appice – drums
Phil Soussan – μπάσο
TRACKLISTING:
- Not Today Satan
- Ghost Town
- Bastard Son
- Dark Days
- Burning Bridges
- Do The Work
- Hurricane Orlagh
- Walls Of Jericho
- Story Of My Life
- We Don’t Run
- Something Wicked
- House Party At The End Of The World
YouTube Channel: https://www.youtube.com/LastInLine
Official Web-Site: https://www.lastinlineofficial.com
Twitter: https://twitter.com/LastInLine
Facebook: https://www.facebook.com/LastInLine
Instagram: https://www.instagram.com/lastinlineofficial/
