JOE LYNN TURNER: Το 1951 γεννιέται ο σπουδαίος τραγουδιστής

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ- 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

joe-lynn-turner

Στις 2 Αυγούστου του 1951 γεννιέται ο Joseph Arthur Mark Linquito, γνωστός σε όλους μας ως Joe Lynn Turner. Ο σπουδαίος Αμερικανός τραγουδιστής, συνθέτης, κιθαρίστας και παραγωγός, συνέδεσε το όνομά του με την παρουσία του στο μικρόφωνο από μεγάλους καλλιτέχνες του hard rock, όπως οι Rainbow, Yngwie J. Malmsteen και Deep Purple.

Ο Turner άρχισε να ενδιαφέρεται για τη μουσική τη δεκαετία του 1960. Μεγαλώνοντας σε ένα ιταλοαμερικανικό σπίτι, επηρεάστηκε από τραγουδιστές όπως ο Frank Sinatra και ο Enrico Caruso. Στο γυμνάσιο, δημιούργησε το συγκρότημα Ezra, ερμηνεύοντας πρωτότυπο υλικό και διασκευές. Έπαιζε ακορντεόν σαν παιδί και έμαθε κιθάρα στις αρχές της εφηβείας του. Τότε επηρεάστηκε κυρίως από καλλιτέχνες όπως οι Led Zeppelin, Jimi Hendrix και Free.

Το 1977, εντάχθηκε στο ροκ συγκρότημα Fandango, το οποίο υπέγραψε με την RCA Records. Ο Turner τραγούδησε και έπαιξε κιθάρα στα τέσσερα άλμπουμ του συγκροτήματος. Οι Fandango περιόδευσαν με πολλούς καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των The Allman Brothers Band, The Marshall Tucker Band, The Beach Boys και Billy Joel.

Μετά τη διάλυση των Fandango, έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Βρετανό κιθαρίστα Ritchie Blackmore. Πέρασε άμεσα από ακρόαση και ο Turner βρέθηκε στην ανανεωμένη τότε σύνθεση των Rainbow. Το συγκρότημα, αν και διάσημο στην Ευρώπη και την Ιαπωνία, δεν είχε φτάσει στο ίδιο επίπεδο επιτυχίας στις ΗΠΑ. Ο Turner συνεισέφερε μια πιο pop αισθητική στο συγκρότημα και οι Rainbow έγιναν επιτυχημένοι στις ΗΠΑ. Αρκετά κομμάτια από άλμπουμ με τον Turner έφτασαν στο Top 20 των rock ραδιοφωνικών charts, από τις αρχές μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Το “Stone Cold” έγινε η πρώτη επιτυχία των Rainbow στο Top 40 και τα βίντεο του συγκροτήματος γνώρισαν σημαντική προβολή στο MTV. Ο Turner ηχογράφησε τρία στούντιο άλμπουμ με τους Rainbow: τα “Difficult to Cure”, “Straight Between the Eyes”, και “Bent Out of Shape”, το οποίο περιείχε το single, “Street of Dreams”. Οι Rainbow διαλύθηκαν το 1984.

Στη συνέχεια, ακολούθησε σόλο καριέρα, κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ, το “Rescue You”, και τραγούδησε δεύτερα φωνητικά για καλλιτέχνες σαν τους Billy Joel, Cher και Michael Bolton μαζί με ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά jingles. Συνεργάστηκε επίσης με τους συνθέτες Desmond Child και Jack Ponti. Ο Turner είχε επίσης μια σύντομη συνεργασία με τον νεοκλασικό metal κιθαρίστα Yngwie Malmsteen και στη συνέχεια τους Deep Purple. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, συνέχισε ξανά τη σόλο καριέρα του, κυκλοφορώντας άλλα εννέα στούντιο και δύο ζωντανές ηχογραφήσεις. Συνέχισε να κάνει πολλές session παρουσίες  και συνεργάστηκε με τα γκρουπ  Mother’s Army και Hughes Turner Project και Sunstorm, κυκλοφορώντας τέσσερα άλμπουμ με τους τελευταίους. Το 2016, ο Turner κυκλοφόρησε το “The Sessions” μέσω της Cleopatra Records.

1950–  Γεννιέται ο θρύλος που ακούει στο όνομα Ted Turner, Άγγλος τραγουδιστής/κιθαρίστας που έχει συνδέσει το όνομά του με τους μυθικούς Wishbone Ash. Η διπλή κιθαριστική συνεργασία του Turner με τον Andy Powell έχει μείνει παροιμιώδης, επηρεάζοντας πολλά μεγάλα ονόματα του hard rock και του heavy metal. Ο Turner προσχώρησε στους Wishbone Ash το 1969, και αποχώρησε μετά το άλμπουμ “Wishbone Four”  , το 1974. Επέστρεψε στο γκρουπ το 1987 ως το 1994, όταν και αποχώρησε εκ νέου, συντετριμμένος από τον πρόωρο χαμό του γιου του.

1960–  Γεννιέται ο Neal Morse, Αμερικανός τραγουδιστής, μουσικός και συνθέτης με έδρα το Nashville του Tennessee. Το 1992, σχημάτισε το progressive rock συγκρότημα Spock’s Beard με τον αδερφό του Alan και κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ που είχε μέτρια αποδοχή. Το 1999, μαζί με τον ντράμερ των Dream Theater Mike Portnoy, τον Roine Stolt των Flower Kings και τον Pete Trewavas του Marillion σχημάτισαν το supergroup Transatlantic. Το 2002, ο Neal Morse έγινε ξανά Χριστιανός, άφησε τους Spock’s Beard και ξεκίνησε μια χριστιανική rock σόλο καριέρα, κυκλοφορώντας πολλά άλμπουμ με progressive rock concept για τη νέα του θρησκευτική πίστη. Στο μεταξύ, συνέχισε να παίζει με τους Transatlantic και σχημάτισε τρία νέα συγκροτήματα με τον Portnoy, τους Yellow Matter Custard, Flying Colors και The Neal Morse Band.

1986– Το Vinnie Vincent Invasion είναι το ντεμπούτο στούντιο άλμπουμ των Vinnie Vincent Invasion, που κυκλοφόρησε από την Chrysalis. Κυκλοφόρησαν δύο singles, τα “Boyz Are Gonna Rock” και “Back on the Streets”. Στο βίντεο για το “Boyz Are Gonna Rock”, ο τραγουδιστής στο βίντεο είναι ο Mark Slaughter και όχι ο πραγματικός τραγουδιστής Robert Fleischman. Ο Fleischman εγκατέλειψε το συγκρότημα πριν από τα γυρίσματα του βίντεο και ο Mark Slaughter συγχρονίστηκε με τα φωνητικά του Fleischman.

Το “Back on the Streets” γράφτηκε αρχικά από τον Vincent με τον μουσικό Richie Friedman το 1981, το demo αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε για το άλμπουμ “Creatures of the Night”, και ηχογραφήθηκε από την 3 Speed ​​για την ταινία του 1984, “Voyage of the Rock Aliens”. Αργότερα έγινε διασκευή από τον  κιθαρίστα των Europe, John Norum για το σόλο άλμπουμ του 1987, “Total Control”. Αυτό το τραγούδι παίχτηκε επίσης από τον Ace Frehley κατά τη διάρκεια των πρώτων συναυλιών του με το post-Kiss συγκρότημα Frehley’s Comet το 1985 και επίσης παρουσιάστηκε από το συγκρότημα του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά τελικά δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε κανένα από τα σόλο άλμπουμ του.

1987– Το “Diesel and Dust” είναι το έκτο στούντιο άλμπουμ του αυστραλιανού rock συγκροτήματος Midnight Oil, που κυκλοφόρησε από την εταιρεία SPRINT Music υπό την Columbia Records. Η παραγωγή του έγινε από τον Warne Livesey και το συγκρότημα. Είναι ένα concept άλμπουμ για τους αγώνες των ιθαγενών Αυστραλών και τις περιβαλλοντικές αιτίες, θέματα σημαντικά για το συγκρότημα. Αντλήθηκε έμπνευση από την περιοδεία Blackfella/Whitefella σε απομακρυσμένες κοινότητες ιθαγενών με τους Warumpi Band και Gondwanaland το 1986.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1109 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.