JIMI HENDRIX: Σπάνιες ηχογραφήσεις έρχονται στο φως με την κυκλοφορία της συλλογής “Blues” του 1994

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ-26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Το άλμπουμ “Blues” του Jimi Hendrix αποτελεί ουσιαστικά μια συλλογή ηχογραφήσεων του θρυλικού κιθαρίστα από το 1966 ως το 1970. Το υλικό συγκεντρώθηκε από τον παραγωγό του, Alan Douglas, και κυκλοφόρησε με αυτό τον τίτλο το 1994. Η συλλογή περιέχει έντεκα τραγούδια, έξι από τα οποία δεν είχαν κυκλοφορήσει προηγουμένως. Ο Hendrix είχε γράψει επτά από αυτά, ενώ τα υπόλοιπα είναι τραγούδια των Muddy Waters, Booker T. Jones, και Elmore James. Πρόκειται ουσιαστικά για demo, τζαμαρίσματα και ζωντανές ηχογραφήσεις που δεν είχε ολοκληρώσει ποτέ, γι’ αυτό και δεν τα κυκλοφόρησε.

Κέρδισε αμέσως το κοινό και τους κριτικούς, και πούλησε πάνω από 500.000 κόπιες στα δυο πρώτα χρόνια κυκλοφορίας. Το Φεβρουάριο του 2001 έγινε πλατινένιο, ενώ επανακυκλοφόρησε δυο φόρες, το 1998 από την Experience Hendrix Records, μόλις η οικογένειά του απέκτησε τα δικαιώματα, και το 2010 με τις εκδόσεις των remastered ηχογραφήσεών του. Ο μουσικός τύπος αναγνώρισε στην αξία αυτού του ντοκουμέντου, την ικανότητα του Hendrix να αποτίει φόρο τιμής στις μεγάλες του επιδράσεις και να τις υπερβαίνει, επεκτείνοντας τα όρια του ηλεκτρικού blues. Συνδυάζοντας τα Blues του Σικάγο με τα country blues, ο μοναδικός αυτός κιθαρίστας τα οδήγησε σε άλλη διάσταση.

1982- Το τρίτο προσωπικό άλμπουμ του Paul McCartney, έχει τον τίτλο “Tug of War”, και είναι η πρώτη του δισκογραφική απόπειρα μετά την επίσημη διάλυση των Wings το 1981, και τη δολοφονία του John Lennon. Πολλοί κριτικοί το υποδέχτηκαν σαν το απόλυτο άλμπουμ που όλοι περίμεναν πως θα έκανε μια μέρα, ενώ το ντουέτο του με τον Stevie Wonder στον αντιρατσιστικό ύμνο “Ebony and Ivory”, έγινε μεγάλη επιτυχία σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των charts σε πολλές χώρες.

1989- Μετά από περιοδεία για δεκατέσσερις μήνες στο πρώτο του άλμπουμ, ο pop rocker από το Σικάγο, Richard Marx, επέστρεψε στο στούντιο με μια σειρά από τραγούδια που είχαν γραφτεί ενώ βρισκόταν στο δρόμο. Το άλμπουμ “Repeat Offender” ηχογραφήθηκε με γνωστούς session μουσικούς στούντιο του Λος Άντζελες και θα γινόταν ακόμα πιο επιτυχημένο από το πρώτο του , εκτοπίζοντας τον Prince από τη Νο. 1 θέση στα chart άλμπουμ του Billboard 200.

1993- Το “The Infotainment Scan” είναι το δέκατο πέμπτο άλμπουμ των The Fall, του ιδιαίτερου post punk σχήματος του εκκεντρικού Mark E. Smith, που κυκλοφόρησε το 1993 στη Permanent Records στο Ηνωμένο Βασίλειο και από τη Matador Records στις ΗΠΑ. Την εποχή της κυκλοφορίας του, θεωρήθηκε το πιο προσιτό άλμπουμ τους, και ήρθε όταν το συγκρότημα γνώριζε πρωτοφανή αναγνώριση στα μέσα ενημέρωσης. Μπήκε στο UK Albums Chart στο νούμερο 9, και έγινε το πιο πετυχημένο εμπορικά άλμπουμ τους.

1994-  Ο country μύθος που ακούει στο όνομα Johnny Cash, φτάνει στο 81ο  άλμπουμ του, με τον τίτλο “American Recordings”, και κυκλοφορεί από την American Recordings, την περίφημη πρώην Def American του Rick Rubin, με ιστορικές metal κυκλοφορίες στη λίστα της. Το άλμπουμ σηματοδότησε την αρχή μιας μεγάλης εμπορικής καταξίωσης για τον Cash, ο οποίος αποτελούσε ένα σύμβολο της αμερικανικής μουσικής αλλά οι πωλήσεις των δίσκων του είχαν πέσει αισθητά στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και ’80.

1999-  Οι Φινλανδοί metallers Children Of Bodom κυκλοφορούν το δεύτερο άλμπουμ τους, με τον τίτλο “Hatebreeder”, που περιέχει και την διασκευή στο “Aces High” των Iron Maiden. Έρχεται επίσης και το έκτο άλμπουμ από το γνωστό σόλο project Burzum, από τον κατά κόσμο Varg Vikernes, που τιτλοφορείται “ Hlioskjaif”, το δεύτερο ενώ ο Vikernes έχει φυλακιστεί για τον φόνο του Euronymous, ξανά σε ambient ύφος.

2005-  To “αφεντικό” Bruce Springsteen  κυκλοφορεί το 13ο του και τρίτο ακουστικό άλμπουμ του, με τον τίτλο “Devils & Dust”. Κάποια από τα τραγούδια του είχαν γραφτεί περισσότερο από μια δεκαετία πριν. Την ίδια χρονιά, η Καναδή τραγουδίστρια και συνθέτης Joni Mitchell κυκλοφορεί το τρίτο και τελευταίο μέρος της συλλογής της για τους εορτασμούς της εκατονταετηρίδας του Saskatchewan, με το τίτλο “Songs of a Prairie Girl”. Η Mitchell είχε γεννηθεί στη γειτονική Alberta, αλλά από τα δέκα της χρόνια η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στη Saskatchewan, την οποία θεωρεί πατρίδα της.

2010-  Οι Ουαλοί Bullet for My Valentine, με μια μεταστροφή σε πιο heavy και μελωδικό ύφος, κυκλοφορούν τον τρίτο τους δίσκο, με τον τίτλο “Fever”.

2013-  19ο άλμπουμ για τους βετεράνους μυθικούς hard rockers, Deep Purple, που με το “Now What?!” συνεχίζουν τη δημιουργική διαδρομή τους με τον Steve Morse. Τον ίδιο χρόνο, οι Γερμανοί prog metallers, The Ocean, παρουσιάζουν το έβδομο άλμπουμ τους, με τον τίτλο “Pelagial”. Ο δίσκος είναι concept και η έννοια του “Pelagial” είναι πολυδιάστατη. Το πρώτο, πιο κυριολεκτικό επίπεδο περιλαμβάνει ένα ταξίδι από την επιφάνεια στη ζώνη χαμηλότερου βάθους του ωκεανού, με τις κινήσεις του άλμπουμ να γίνονται προοδευτικά πιο σκοτεινές και πιο κλειστοφοβικές για να μιμούνται το μειωμένο φως και την αυξανόμενη ατμοσφαιρική πίεση. Ωστόσο, σε ένα δεύτερο, αλληγορικό επίπεδο, τα στρώματα των ωκεανών χρησιμεύουν ως εκτεταμένη μεταφορά για ένα ταξίδι στα εσωτερικά βάθη της ψυχής. Ο κιθαρίστας και συνθέτης Robin Staps περιέγραψε αυτή την πτυχή του Pelagial ως μια κίνηση “προς την ουσία και την προέλευση των επιθυμιών, των ονείρων μας και όλων των γαμημένων χαρακτηριστικών μέσα στον εσωτερικό μας κόσμο που τα δημιουργούν και τα διαμορφώνουν”.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1188 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.