JIM DURKIN: Νεκρός ο κιθαρίστας των Dark Angel σε ηλικία 58 ετών

NEWS

Ο κιθαρίστας των DARK ANGEL Jim Durkin πέθανε σε ηλικία 58 ετών. Ο θάνατος του Jim επιβεβαιώθηκε από τη σύζυγό του Annie στη σελίδα του στο Facebook την Παρασκευή, 10 Μαρτίου, όταν έγραψε: “Με συντετριμμένη και βαριά καρδιά, θέλω να μοιραστώ ότι η αγάπη της ζωής μου, ο καλύτερος φίλος και σύζυγός μου, ο Jimmy, πέθανε το πρωί της Τετάρτης. Δεν ήταν μόνος, καθώς ήμουν μαζί του μαζί με μερικούς στενούς φίλους μέχρι το τέλος. Πραγματικά θα μας λείψει και κανείς δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει την αγάπη που του τρέφω. Αναπαύσου εν ειρήνη.”Πάντα δική σου, πάντα δικός μου, πάντα δικός μας……. Αθάνατε αγαπημένε μου. Θα σε ξαναδώ.”

Λίγο αργότερα, οι DARK ANGEL εξέδωσαν επίσης μια δήλωση για τον θάνατο του Durkin, γράφοντας: “Εμείς στην οικογένεια των DARK ANGEL είμαστε βαθιά λυπημένοι και συντετριμμένοι σήμερα με την είδηση του αδερφού και ιδρυτή μας Jimmy Durkin που πέθανε το πρωί της Τετάρτης. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους φίλους του για τη συνεχή πίστη και την υποστήριξή τους. Θα βγούμε με μια πλήρη δήλωση πολύ σύντομα. Σας παρακαλούμε να σεβαστείτε την ιδιωτική ζωή της οικογένειας όσο θρηνούμε την απώλεια αυτού του σπουδαίου ανθρώπου.”

Σαν αρχικό μέλος των DARK ANGEL, ο Durkin έπαιξε στα τρία πρώτα άλμπουμ του συγκροτήματος – το “We Have Arrived” του 1985, το “Darkness Descends” του 1986 και το “Leave Scars” του 1989 – πριν αποχωρήσει από το γκρουπ το 1989. Ήταν μέλος της σύνθεσης των DARK ANGEL όταν το συγκρότημα επανασυνδέθηκε το 2013 και έπαιζε μαζί τους από τότε.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 890 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.