1990 – Οι Iron Maiden κυκλοφορούν το “No Prayer for the Dying” από την EMI. Είναι το 8ο στούντιο άλμπουμ της μπάντας και το πρώτο που περιλαμβάνει τον Janick Gers στην κιθάρα. Ο Gers αντικατέστησε τον Adrian Smith και αυτό σηματοδοτεί την πρώτη τους αλλαγή στη σύνθεση από το 1982.
Ο Smith άφησε το συγκρότημα κατά τη φάση της προπαραγωγής, δυσαρεστημένος με τη μουσική κατεύθυνση που έπαιρνε η μπάντα, και έχοντας συνεισφέρει μόνο σε ένα τραγούδι, το “Hooks in You”. Ο Gers είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τον τραγουδιστή Bruce Dickinson στο πρώτο του σόλο άλμπουμ, “Tattooed Millionaire”.
Το άλμπουμ είχε έναν πιο progressive rock ήχο σε μια προσπάθεια να θυμίζει το παλαιότερο υλικό του συγκροτήματος, κάτι που οδήγησε σε μια αλλαγή στο φωνητικό στυλ για τον Bruce Dickinson, από το “οπερατικό” της δεκαετίας του 1980 σε έναν πιο γρήγορο τρόπο τραγουδιού. Επιπλέον, ο Michael Kenney, ο οποίος είχε παίξει πλήκτρα σε περιοδεία για το συγκρότημα, έπαιξε πλήκτρα στο άλμπουμ, αντικαθιστώντας τους Harris και Adrian Smith που είχαν αναλάβει αυτόν το ρόλο σε προηγούμενα άλμπουμ. Η ιδέα να ηχογραφήσουν πιο “street level” κυκλοφορία ενέπνευσε επίσης το συγκρότημα να ηχογραφήσει σε έναν αχυρώνα στην ιδιοκτησία του μπασίστα Steve Harris στο Essex, χρησιμοποιώντας το Rolling Stones Mobile Studio.
Αυτό σημαίνει ότι είναι το πρώτο άλμπουμ των Iron Maiden που ηχογραφήθηκε στην πατρίδα τους μετά το “The Number of the Beast” του 1982. Ο Dickinson δήλωσε ότι αυτή η ιδέα ήταν λάθος, σχολιάζοντας: “Ήταν σκ@τά! Ήταν ένας δίσκος που ακούγονταν σκ@τά και θα ήθελα να μην το είχαμε κάνει έτσι”. Μετά την αποχώρηση του Dickinson από τους Iron Maiden το 1993, τα τραγούδια από το άλμπουμ αγνοήθηκαν σε μεγάλο βαθμό στις ζωντανές εμφανίσεις. Το “Bring Your Daughter…to the Slaughter” ήταν το μόνο τραγούδι που παίχτηκε σε setlist μετά το 1993, και εμφανίστηκε στην καλοκαιρινή περιοδεία του συγκροτήματος το 2003.
Υπάρχουν ξεχωριστές εκδοχές του εξωφύλλου του άλμπουμ. Στην αρχική έκδοση του 1990, ο Eddie βγαίνει από τον τάφο του και αρπάζει από το λαιμό έναν τυμβωρύχο (ο οποίος μοιάζει με τον μάνατζερ του συγκροτήματος, Rod Smallwood ). Ωστόσο, ο Smallwood αντιπαθούσε τη φιγούρα και ζήτησε από τον καλλιτέχνη Derek Riggs να τον αφαιρέσει από το εξώφυλλο για την επανέκδοση του 1998.
Το άλμπουμ έλαβε γενικά ανάμεικτες έως αρνητικές κριτικές, με το AllMusic να σχολιάζει ότι “η σύνθεση των τραγουδιών δεν ήταν αρκετά καλή σε σύγκριση με κλασικά άλμπουμ όπως το “Killers” ή το “Number of the Beast “ και στο σύνολό του δεν αντιμετωπίζεται ως επιτυχημένο. Το Sputnikmusic ήταν εξίσου αρνητικό, και κάνοντας ένα λογοπαίγνιο με τον τίτλο, σχολιίασε: “Καμία προσευχή για τους πεθαμένους”. Είναι ένας απλός, άτονος δίσκος”.
1947 – Γεννιέται στην Αγγλία ο μουσικός Martin Turner, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός ως μπασίστας, τραγουδιστής και ιδρυτικό μέλος του ροκ συγκροτήματος Wishbone Ash. Ο Turner ήταν με τους Wishbone Ash, γνωστούς για τις δίδυμες κιθάρες τους, τη μελωδική σύνθεση τραγουδιών και το περίπλοκο ορχηστρικό στυλ, από την ίδρυσή του το 1969 έως το 1980, περίοδο κατά την οποία ήταν βασικός τραγουδοποιός και δημιουργική δύναμη μέσα στο συγκρότημα. Έπαιξε στο κλασικό τους άλμπουμ “Argus” στο οποίο συνέβαλε επίσης φωνητικά καθώς και το μεγαλύτερο μέρος των στίχων του άλμπουμ. Οι μελωδικές μπασογραμμές του Turner, όπου το όργανο χρησιμοποιήθηκε συχνά ως “τρίτη κιθάρα”, ήταν σημαντικό μέρος του ήχου Wishbone Ash κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970.
1976 – Το “Crystal Ball” είναι το έκτο άλμπουμ των Styx. Αυτό το άλμπουμ σηματοδότησε το ηχογραφημένο ντεμπούτο του νέου κιθαρίστα Tommy Shaw . Το κομμάτι “Mademoiselle ” ήταν το φωνητικό ντεμπούτο του Shaw και η μεγάλη επιτυχία του άλμπουμ η οποία μπήκε στο Top-40. Το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ θα γινόταν αναπόσπαστο κομμάτι των ζωντανών εμφανίσεων της μπάντας, καθώς παιζόταν σε κάθε περιοδεία τους με την οποία συμμετείχε ο Shaw.
1994 – Το “Purgatory Afterglow” είναι το 4ο ολοκληρωμένο στούντιο άλμπουμ του σουηδικού death metal συγκροτήματος Edge of Sanity. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε από τον Dan Swanö στα Unisound Studios, στο Örebro της Σουηδίας τον Ιούλιο του 1994 και κυκλοφόρησε από την Black Mark Production.
1996 – Το “The Graveyard” είναι το 7ο στούντιο άλμπουμ του King Diamond, που κυκλοφόρησε από τη Massacre Records. Ήταν το πρώτο άλμπουμ του “βασιλιά” με τη συγκεκριμένη εταιρία και το τελευταίο με τον ντράμερ Darrin Anthony. Το “The Graveyard” είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα άλμπουμ του King Diamond. Βρέθηκε στο Νο.23 των Φινλανδικών charts και παρέμεινε για δύο εβδομάδες στο Top 40.
