Μια ανίερη συμμαχία υπέροχων μουσικών δαιμόνων μας είχε επιφυλάξει το βράδυ αυτής της Παρασκευής. Ο κρύος βόρειος αέρας περιφέρονταν ήρεμα ανάμεσα στους πρώτους ανυπόμονους πιστούς που πέρασαν το κατώφλι του φιλόξενου “Club” του Μύλου. Το ιδανικό ορεκτικό και δέλεαρ στον πάγκο δεξιά μας ήταν το παραταγμένο merch των ηρώων της νύχτας. Η συγκινητική και αναμενόμενη αισθητική παλιών horror movies των T-shirts δεν θα μπορούσε να στρώσει πιο δελεαστικό χαλί για την ώθηση στον κύριο χώρο.
Η πρώτη γρήγορη άμεση διαπίστωση ήταν πως ο κόσμος, τιμώντας το αντίστοιχο πρόγραμμα της διοργάνωσης, πύκνωσε έγκαιρα και η εικόνα ήταν αντάξια μιας θερμής υποδοχής για τους Αθηναίους Saturday Night Satan. Έχοντας ακολουθήσει μια στιβαρή προώθηση του πρώτου τους άλμπουμ, “All Things Black”, που μόλις κυκλοφόρησε, είχαν ήδη φροντίσει να μας δελεάσουν ανάλογα, και φυσικά αποτέλεσαν μια σοφή και εύστοχη επιλογή να ανοίξουν τον δρόμο για τους Green Lung. Οδηγούμενοι από το ηγετικό ντουέτο του Jim Kotsis (κιθαρίστας, μπασίστας και κύριος συνθέτης, ενώ επί σκηνής ανέλαβε το μπάσο και τα δεύτερα φωνητικά) και της τραγουδίστριας Kate Soulthorn, οι εγχώριοι occult υπηρέτες φρόντισαν να μας συστήσουν το δίσκο τους, ανοίγοντας λογαριασμό με το κοινό της συμπρωτεύουσας.
Με έναν ήχο επί σκηνής που σεβάστηκε αρκετά τις αντίστοιχες ισορροπίες τους στο στούντιο, οι Satan άπλωσαν μια διαδοχή από ευπρόσδεκτα εν δυνάμει heavy rock singles, που συγκέντρωναν όλα τα βασικά δεδομένα του πρόσφατου occult κύματος. Δείχνουν να έχουν καθίσει με βεβαιότητα και φιλοδοξίες στον χώρο αυτό, κάνοντας τον πλουραλισμό της εγχώριας σκηνής ευρύτερο. Για τους κλασικούς, περισσότερο παραδοσιακούς ακροατές του σκληρού ήχοι, οι Αθηναίοι προκαλούν άμεση έλξη, καθώς όλα τα τραγούδια τους αναδεικνύουν τη λειτουργική σημασία των ρυθμών με τη μελωδία. Η φωνή της Kate έχει δύναμη και υποστηρίζει όμορφα και με άνεση αυτή την ήρεμη αποκρυφιστική αύρα του γκρουπ. Ένα επιπλέον δέλεαρ είναι πως, μέσα σε αυτό το heavy, hard, doom χαρμάνι, επιπλέει συχνά και μια αίσθηση indie rock, κάνοντας τα ρεφρέν των τραγουδιών να βιδώνονται στη μνήμη του ακροατή.
Όλα αυτά μεταφράστηκαν σε μια πολύ θερμή υποδοχή από το κοινό το οποίο, έχοντας φανερά εξοικείωση με τον αντίστοιχο ήχο, πέρασε όμορφα με αυτό που άκουγε. Το εξαιρετικό εναρκτήριο “Rule with Fire” άλλωστε δεν επέτρεψε πολλές αντιστάσεις, και έδωσε καίριο στίγμα για τη φύση της συνολικής τους εμφάνισης, που έγινε λίγο πιο υποβλητική στο ατμοσφαιρικό “By the River”. Στο εκρηκτικό φινάλε του “Devil in Disguise” θεωρώ πως άκουσα απόλυτα απελευθερωμένη την Kate να αποδίδει δικαιοσύνη σε άλλον έναν ύμνο από τον παγκόσμιο ναό της νοσταλγίας.
Saturday Night Satan Setlist:
Rule with Fire
Lurking in the Shadows
Witches’ Dance
All Things Black
5 am
Crown of Arrogance
By the River
Devil in Disguise
Το σκοτάδι, μετά από τον αναγκαίο χρόνο για τις αλλαγές επί σκηνής, εστίασε καταλυτικά στο μεγάλο πανό των Λονδρέζων παγανιστών. Η πολυακουσμένη, κλασική πια εισαγωγή του “This Heathen Land” μας άνοιξε την πόρτα σε αυτό τον υπέροχα αποπλανητικό κόσμο που αναπνέει μέσα από τα τραγούδια της μπάντας, και το ριφ του “The Forest Church” έδωσε το έναυσμα της απαγορευμένης τους γιορτής δίπλα στην αστική καρδιά της πόλης. Το κουιντέτο απόλαυσε από την πρώτη στιγμή μια αποθεωτική υποδοχή από ένα κοινό το οποίο όχι απλά ήξερε τι πήγε να δει, αλλά τραγουδούσε τους στίχους μαζί με τον Tom Templar. Ο frontman των Lung δικαιολογημένα μαγνήτισε τα βλέμματα του κόσμου, κουβαλώντας το κύριο βάρος της θεατρικής απόληξης της μουσικής τους. Πέρα από το επικοινωνιακό του χάρισμα, η εικόνα του επί σκηνής υποδηλώνει πόσο αληθινά και σημαντικά είναι για τον ίδιον όλα όσα τραγουδά: με την όψη κατεργάρη αγροίκου, πάντα έτοιμος να αναποδογυρίσει τη στεγνή μοντέρνα πραγματικότητα, κινείται διαβολεμένα, ακολουθεί με τη γλώσσα του σώματος τους ρυθμούς, τις αλλαγές, τις διαθέσεις των τραγουδιών, κατευθύνει τον κόσμο, και ζει την κάθε στιγμή. Μαζί του ο μπασίστας Joseph Ghast προσθέτει ενισχύσεις με το υψίφωνο φαλτσέτο του στα φωνητικά.
Στην συγκλονιστική απόδοση του επιβλητικού “Song of the Stones” μοιράστηκαν απόλυτα την ερμηνεία, σημαδεύοντας την διαδρομή με μια πολύ ξεχωριστή στιγμή με ένα λυρικό, πνευματικό βάθος. Ο Templar είχε προλογίσει το τραγούδι συνδέοντας τον τίτλο με την γνωριμία τους με το μπαρ “Stones” στην πόλη, όπως θα έκανε κάθε frontman που αφήνει χώρο για χιούμορ ανάμεσα στα αδιαπραγμάτευτα πιστεύω του. Βασισμένοι κύρια στο πολύ πετυχημένο και όπως δείχνει καταλυτικό για την πορεία τους, “This Heathen Land”, έδειξαν με εμφατικό τρόπο πόσο πιστεύουν και εμπιστεύονται τη μουσική τους. Η παρέα είναι πραγματικά δεμένη με κόμπο γύρω από τη διαρκή κατάθεση ψυχής του Templar, και ο Wiserman στο βάθρο του πίσω από όλους είναι μια πραγματική ανακούφιση και αποθέωση του groove απέναντι στη σύγχρονη λαίλαπα των ρομποτικών τυμπάνων. Η prog vintage πινελιά από τα δάχτυλα του John Wright εμπλουτίζει τον οίστρο της αναπόλησης και ο Scott Black κυνηγά τον προορισμό του απέριττα κλασικού με συνέπεια.
Οι Green Lung βρίσκονται αναμφισβήτητα στη φάση της ανάφλεξης. Με μάτια που γυαλίζουν, με θέρμη μέσα στα ηχητικά τους κάστρα, πετούν στον αέρα την πίστη τους και απολαμβάνουν την αντανάκλαση από έναν κόσμο που χτες είχε στην πλειοψηφία του το νέο κύμα των οπαδών του ήχου. Απέναντι από την εντυπωσιακή αφοσίωση νεανικών προσώπων που ακολουθούσαν λέξη προς λέξη την τελετή τους, είχαν από τη μια όλα αυτά τα εθιστικά singles φτιαγμένα από το υλικό των κλασικών, που θώπευαν άμεσα τη μνήμη μας, από τη βασίλισσα των μαγισσών Maxine, μέχρι το θρόνο του βουνού και το “Hunters in the Sky”. Από την άλλη, άπλωσαν βαλτώδη επικά δράματα με έναν καλυμμένο υπαρξιακό μανδύα, σαν το πελώριο “One for Sorrow” που βασίλεψε επιβλητικά, ή το τυφλά ερωτικό “Oceans of Time”, το οποίο, όσο στουντιακό χαρακτήρα και αν έχει, έδωσε τη μάχη του ζωντανά, με την έκθεση του Templar να ακουμπά παράξενα όρια.
Με τους Λονδρέζους να ανθίζουν στην κορνίζα του σύγχρονου occult rock, σαν την κάμπια που γίνεται πεταλούδα, είναι πολύ ισχυρή η συγκυρία της παρουσίας τους στη σκηνή. Είναι μουσική ιστορία που διαδραματίζεται μπροστά σου, μια μπάντα που μεγαλώνει κάθε μέρα που περνά, μια μπάντα που βλέπει και ή ίδια τη διαφορά στα πρόσωπα του κοινού που έχει απέναντί της. Ένα από τα πιο συναρπαστικά κεφάλαια του σκληρού ήχου, με όλες εκείνες τις γενναίες υποσχέσεις που αφήνει η αλλαγή μιας επιτυχίας, πέρασε από μπροστά μας. Ένας παράλληλος, αιρετικός κόσμος ξεφύτρωσε πειθήνια, η νύχτα άπλωσε την κορνίζα της πέρα από τα μπετά, και η επιστροφή στον κυνισμό της πραγματικότητας αποδείχτηκε λίγο πιο δύσκολη από όσο φανταζόταν κανείς.
Green Lung Setlist:
Prologue
The Forest Church
Maxine (Witch Queen)
Mountain Throne
Song of the Stones
Woodland Rites
Leaders of the Blind
Hunters in the Sky
One for Sorrow
The Ritual Tree
Reaper’s Scythe
Old Gods
Oceans of Time
Encore:
Let the Devil in
Graveyard Sun
Φωτογραφίες: Μιχάλης Συρμακέζης
Green Lung Website
Green Lung Facebook
Saturday Night Satan Facebook
Saturday Night Satan Bandcamp
