FOREIGN HANDS: Νέο video single από το επερχόμενο album

NEWS

Οι Foreign Hands πρόκειται να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους άλμπουμ, “What’s Left Unsaid”, στις 21 Ιουνίου από την SharpTone Records. Σε συνεργασία με τον παραγωγό Will Putney (Knocked Loose, Vein.fm), το metalcore συγκρότημα έχει δημιουργήσει δέκα τραγούδια δημιουργικού χάους που δημιουργούν συναισθήματα.

Έχοντας ήδη μοιραστεί το ξέφρενο single “God Under Fingernails”, σήμερα το συγκρότημα επιδεικνύει τη μελωδική πλευρά του στο “Horror Domain”, ενώ εξακολουθεί να κρατά τα πράγματα βαριά. Για τους στίχους, ο Norris αναφέρει: “είναι να εύχεσαι να ήσουν κάποιος άλλος εκτός από τον εαυτό σου. Παρά το πόσο πολύ μπορεί να το θέλεις, υπάρχει μια αίσθηση φόβου για τέτοιου είδους αλλαγή”.

Δείτε παρακάτω το video:

Οι Foreign Hands βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε μια περιοδεία στη Βόρεια Αμερική με τους Better Lovers, Seeyouspacecowboy και Greyhaven. Το συγκρότημα θα πάει επίσης στην Ιαπωνία για πρώτη φορά αυτόν τον Ιούνιο για να εμφανιστεί στο Bloodaxe Festival στο Τόκιο.

Foreign Hands, που δημιουργήθηκαν το 2016, αποτελούνται από τους Tyler Norris (φωνητικά), Jack Beatson (κιθάρα/φωνητικά), Gill Gonzalez (κιθάρα), Chuck Minix (μπάσο) και Tyler Washington (ντραμς).

What’s Left Unsaid Tracklist:

1. Resetting the Senses

2. A Memory in Latency

3. God Under Fingernails

4. Laceration Wings

5. Horror Domain

6. Conditioned for a Head-On Collision ft. Olli Appleyard

7. Shapeless in the Dark

8. Adversity’s Spitting Image

9. Until The Sun Fades ft. Matthew Mixon

10. Magnetic Roses

Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 934 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.