FAITH NO MORE: Συστήνονται πλέον και επίσημα το 1987

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Το “Introduce Yourself” είναι το 2ο άλμπουμ των Faith No More, που κυκλοφόρησε το 1987. Λόγω της περιορισμένης διαθεσιμότητας του ντεμπούτου τους “We Care a Lot”, μέχρι αυτό να επανακυκλοφορήσει σε CD μερικά χρόνια αργότερα, πολλοί, μεταξύ αυτών και η ίδια η μπάντα, αναφέρονταν στο “Introduce Yourself” ως το 1ο άλμπουμ τους.

Όντας λοιπόν το σημαντικό ντεμπούτο του γκρουπ, το άλμπουμ διαθέτει καλύτερη παραγωγή από τον προκάτοχό του, κάτι που είναι πιο εμφανές απο την έκδοση κιόλας του τραγουδιού “We Care a Lot”, η οποία διαθέτει και διαφορετικούς στίχους.

Το ομότιτλο κομμάτι ονομαζόταν αρχικά “The Cheerleader Song”. Γράφτηκε στην πρώτη πανεθνική περιοδεία των Faith No More στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1986. Ο κιμπορντίστας, Roddy Bottum εμπνεύστηκε το τραγούδι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και έγραψε τους στίχους του Ήταν το τελευταίο άλμπουμ στο οποίο εμφανίστηκε ο τραγουδιστής, Chuck Mosley με το συγκρότημα καθώς αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Mike Patton.

Σε αντίθεση με την προηγούμενη κυκλοφορία του συγκροτήματος, μεγάλο μέρος του άλμπουμ έχει παιχτεί αρκετές φορές ζωντανά με τον Mike Patton στη σύνθεσή τους. Ωστόσο, υπάρχει μόνο μία γνωστή ζωντανή εκδοχή του “Faster Disco” με τον Patton στα φωνητικά, σε μια συναυλία του 1990 στο Kaiserslautern της Γερμανίας. Το “Anne’s Song” είναι ένα από τα τρία τραγούδια του Mosley που δεν έχουν τραγουδηθεί ποτέ ζωντανά από τον Patton, με τα άλλα να είναι τα “Arabian Disco” και “New Beginnings”, και τα δύο από το “We Care a Lot”.

Το Louder Sound έγραψε το 2020: “είναι ένας ακαταμάχητα γοητευτικός δίσκος […] Με τον ίδιο τρόπο που η φωνή του Paul Di’Anno στους πρώιμους Iron Maiden ακούγεται αξιαγάπητα τραχιά σε αντίθεση με την κομψή μεταγενέστερη δουλειά τους, έτσι και αυτά του Chuck Mosely, πνίγουν τα τραγούδια σε μια μολυσματική παιχνιδιάρικη διάθεση, κάτι που τα μελετημένα φωνητικά του Patton δεν θα μπορούσαν ποτέ να μιμηθούν”. Ενώ ο Mike Patton απέρριψε το ντεμπούτο του συγκροτήματος ως “κακή χίπικη μουσική”, έχει παραδεχτεί ότι αγαπούσε το “Introduce Yourself”.

1960 – Γεννιέται στην Αγγλία ο Steve Clark. Ήταν τραγουδοποιός και κιθαρίστας του αγγλικού σκληρού ροκ συγκροτήματος Def Leppard μέχρι το 1991, όταν πέθανε από δηλητηρίαση από αλκοόλ . Το 2007, ο Clark κατατάχθηκε στο Νο. 11 του περιοδικού Classic Rock Magazine “100 Wildest Guitar Heroes”. Το 2019, ο Clark εισήχθη μετά θάνατον στο Rock and Roll Hall of Fame ως μέλος των Def Leppard.

1970 – Γεννήθηκε στην Αγγλία ο ντράμερ Ken Owen, ο οποίος είναι γνωστός ως ένα από τα ιδρυτικά μέλη των death metallers Carcass. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος το 1995, ξεκίνησε τους Blackstar , μαζί με δύο άλλα μέλη των Carcass. Το Φεβρουάριο του 1999, υπέστη εγκεφαλική αιμορραγία στο σπίτι και πέρασε δέκα μήνες σε κώμα στο νοσοκομείο, καθιστώντας αδύνατο εκείνη την εποχή να συνεχίσει να παίζει ντραμς. Πιο πρόσφατα, άρχισε πάλι να παίζει ντραμς, αλλά κυρίως κάνει μουσική χρησιμοποιώντας πρόγραμμα απο υπολογιστή.

1991 – Φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 39 ετών, ο John Anthony Genzale. Γνωστός επαγγελματικά ως Johnny Thunders, ο Αμερικανός κιθαρίστας και τραγουδιστής έγινε γνωστός στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ως μέλος των New York Dolls, ενώ αργότερα έπαιξε με τους Heartbreakers και ως σόλο καλλιτέχνης.

1971 – Οι The Rolling Stones κυκλοφορούν το 9ο (στη Βρετανία) και 11ο (στις ΗΠΑ) άλμπουμ τους με τίτλο “Sticky Fingers”. Ήταν το πρώτο άλμπουμ χωρίς τον Brian Jones που πέθανε δύο χρόνια νωρίτερα. Το “Sticky Fingers” θεωρείται ένα από τα καλύτερα άλμπουμ των The Rolling Stones. Ήταν το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος που έφτασε στο Νο. 1 τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στις ΗΠΑ, και έκτοτε έχει γίνει 3 φορές πλατινένιο. Το “Brown Sugar” ήταν στην κορυφή του Billboard Hot 100 το 1971. Το “Sticky Fingers” ψηφίστηκε ως το δεύτερο καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς στην ετήσια δημοσκόπηση των κριτικών Pazz & Jop του The Village Voice για το 1971, με βάση τις ψήφους των Αμερικανών κριτικών. Βρίσκεται επίσης στο Grammy Hall of Fame και συμπεριλήφθηκε στη λίστα με τα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών του περιοδικού Rolling Stone.

1987 – Το “The Ultra-Violence” είναι το ντεμπούτο άλμπουμ των Αμερικανών thrashers Death Angel. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε ενώ όλα τα μέλη ήταν κάτω των 20 ετών, με τον ντράμερ Andy Galeon να είναι μόλις 14 ετών.

2002 – Το “Long Way Home” είναι το 8ο άλμπουμ του Αμερικάνικου συγκροτήματος Dokken. Είναι το μοναδικό άλμπουμ των Dokken στο οποίο εμφανίζεται ο κιθαρίστας John Norum και το πρώτο με τον μπασίστα Barry Sparks.

2012 – Οι Βρετανοί Paradise Lost κυκλοφορούν το 13ο τους άλμπουμ με τίτλο “Tragic Idol”. Είναι ο πρώτος δίσκος με τον Adrian Erlandsson στα ντραμς, ο οποίος εντάχθηκε στο συγκρότημα το 2009. Ο κιθαρίστας Gregor Mackintosh σχολίασε: “Το άλμπουμ είναι επηρεασμένο από το κλασικό doom metal και το κλασικό metal. Θα έλεγα ότι είναι πιο μελωδικό από τον προηγούμενο δίσκο, ενώ διατηρεί το βαρύ ήχο”.

Avatar photo
About Νίκος Κορέτσης 500 Articles
Γεννήθηκε τη χρονιά που ο Dio δημιουργούσε ποίηση, τραγουδώντας “The world is full of kings and queens, who blind your eyes and steal your dreams…it’s Heaven and Hell”, “σφυρηλατήθηκε” μουσικά ακούγοντας τον Araya να ουρλιάζει “War ensemble” και συνέχισε την ενήλικη πλέον ζωή του διερωτώμενος “How did it come to this? Narcosynthesis” πατώντας στα χνάρια του αείμνηστου Dane. Διανύοντας πλέον την 4η δεκαετία της ζωής του, δηλώνει πιστός υπηρέτης του heavy metal και ανοιχτός σε νέα μουσικά μονοπάτια (με μέτρο), συνδυάζοντας αυτά τα δύο με καλή παρέα και τη συνοδεία άφθονης μπύρας. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει γιατρός, καθώς προσπαθεί με χειρουργικές κινήσεις να αποφεύγει τις κακοτοπιές που εμφανίζονται στη ζωή του, έχοντας στην κατοχή του το καλύτερο “ιατρικό εργαλείο” που ονομάζεται “ΜΟΥΣΙΚΗ”.