Έχοντας εδώ και αρκετές μέρες συμπληρώσει τον κύκλο με τις δραστηριότητες των μεγάλων συναυλιακών διοργανώσεων του καλοκαιριού, ο Αύγουστος μας αποχαιρετά ιδανικά με τρεις υπέροχες μουσικές συγκυρίες σε τρία διαφορετικά, αποκεντρωμένα σημεία της χώρας. Το Golden Rules Festival στο Βόλο, το Metal Union Fest στο Αγρίνιο, και το Rethymno Rocks Festival στην Κρήτη, παρατείνουν τις συγκινήσεις για το metal κοινό της χώρας.
Τη στιγμή που το κείμενο αυτό έχει δημοσιευτεί, οι τρεις διοργανώσεις θα έχουν ολοκληρωθεί, και ατυχώς όσοι πάλεψαν τόσο καιρό με μεράκι και φιλότιμο είχαν να αντιμετωπίσουν τον αστάθμιστο και σχεδόν απροσπέλαστο παράγοντα του καιρού . Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως είναι χρονικά άστοχο να αφιερωθούν λίγες γραμμές και να υπερτονιστεί η σημασία αλλά και η προοπτική τέτοιων πρωτοβουλιών. Έχοντας προσωπικά ζήσει μια ανυπολόγιστα στερημένη συναυλιακά εφηβεία (και όχι μόνο) στη χώρα μας, με φαντασιώσεις τόσων αγαπημένων καλλιτεχνών που δεν συμπλήρωσαν στο δρόμο τους μια κουκίδα του δικού μας εδάφους, απολαμβάνω μια περίεργη μακρινή εκδίκηση σε κάθε τέτοια διοργάνωση.
Όντας ο ίδιος στο παρελθόν ευθυγραμμισμένος με μια καταπληκτική ομάδα ανθρώπων που είχαν την ίδια φιλόδοξη δίψα να εφαρμόσουν τον ερασιτεχνισμό της αυτοθυσίας στο πλαίσιο τέτοιων διοργανώσεων, μπορώ σχεδόν αυτόματα να ξαναζήσω όλο αυτό το συναρπαστικό ταξίδι. Για όσους από εμάς, ορμώμενοι από αγάπη και πάθος, μπαίνουμε στα παπούτσια του διοργανωτή, επιχειρώντας να παντρέψουμε τη χάρη του συναισθήματος με τη γνώση του επαγγελματία, κάποιοι κανόνες είναι αυτονόητοι. Φυσικά θα κυνηγήσουμε κάποιους ευσεβείς πόθους, ανάλογα πάντα με το βαλάντιο, φυσικά θα αφουγκραστούμε τα ρεύματα των καιρών, προσθέτοντας μέσα στην εκλεκτικότητα των επιλογών και την ανάγκη της επιβίωσης του θεσμού, φυσικά θα δώσουμε και βήμα στους ντόπιους ήρωες να έρθουν σε επαφή με μεγαλύτερο κοινό και καινούριους ακροατές.
Και επειδή άνθρωποι που παρακινούνται από αγνή αγάπη και πρόθεση, δεν σκοπεύουν να εκτεθούν ή να ταλαιπωρήσουν κανέναν, η συμπεριφορά και η ευελιξία αυτών των ομάδων είναι τις περισσότερες φορές πιο αποτελεσματική από αυτή φτασμένων επαγγελματιών. Αντιμετωπίζοντας όλες αυτές τις απόπειρες στην κλίμακα της χώρας μας, αποτελούν αυτονόητες πηγές άμεσης επαφής και φιλίας με τους καλλιτέχνες, εγχώριους αλλά και του εξωτερικού, και πρώτης τάξης ευκαιρία για τους φίλους της μουσικής να προσεγγίσουν σε μια πιο γήινη, ανθρώπινη βάση τα είδωλά τους.
Η σημασία της αποκέντρωσης σε τέτοια μουσικά γεγονότα απλώνεται από την ενίσχυση του τοπικού τουρισμού ως φυσικά την ενδυνάμωση της ντόπιας metal σκηνής, και οι εναλλακτικές προτάσεις σε διαφορετικές τοποθεσίες, πέρα των καθιερωμένων επιλογών σε πρωτεύουσα και συμπρωτεύουσα είναι άμεσα ελκυστικές και προκλητικές. Αν προσθέσει κανείς σε αυτό τις προσπάθειες αυτών των ανθρώπων να ενισχύσουν οργανωτικά το καθαρά μουσικό μέρος με λειτουργικές προτάσεις, όπως η λειτουργία camping στο φεστιβάλ του Βόλου, ή η ελκυστική επιλογή της λίμνης Τριχωνίδας ή και της θάλασσας στο Αγρίνιο, η αυτονόητη γοητεία του Ρεθύμνου, τότε η απόδραση διευρύνει το ρόλο της σε έναν πολύ δυνατό συνδυασμό. Είναι ιδανική συγκυρία να θυμίσω και την εξίσου σπουδαία παράδοση που έχει δημιουργήσει το “Horns Up Festival” στα Τρίκαλα, εδώ και αρκετά χρόνια, προσφέροντας στους επισκέπτες την παράλληλη δυνατότητα για εκδρομές σε υπέροχες τοποθεσίες και φυσικά με τις απαραίτητες στάσεις σε ταβέρνες με ξεχωριστές λιχουδιές. Το “Horns Up” στο σύνολό του, αποτελεί μια δράση, μια καινοτόμο σύλληψη που αναδεικνύει την υγιή σχέση που έχει και πρέπει να έχει η μουσική με τη ζωή, και οι αντίστοιχες διοργανώσεις στο Βόλο, το Ρέθυμνο και το Αγρίνιο αναδεικνύουν πόσο εύστοχα και λειτουργικά μπορούν να γίνουν τα μουσικά φεστιβάλ, όταν προετοιμάζονται με μεράκι και αγάπη από οπαδούς για οπαδούς.
Έχω ακόμα νωπή στη μνήμη μου την βαριά εντύπωση των δυσκολιών και των εμποδίων που είχαμε συναντήσει, όταν ακόμα και επίσημα σαν πολιτιστικός σύλλογος αναζητήσαμε δεδομένα και κριτήρια για κάποιο ψίχουλο των προβλεπόμενων επιδοτήσεων στον τομέα του πολιτισμού. Οι διαδρομές των ποσών ήταν φυσικά προδιαγεγραμμένες και αφανείς, οι προϋποθέσεις διεκδίκησης κλειδώνονταν κάτω από επαναλαμβανόμενες προφάσεις, καθώς ο χώρος και η μουσική αυτή ακόμα και σήμερα θεωρούνται ένα αλλόκοτο βίτσιο μιας εκκεντρικής μειονότητας και δεν χρήζει ισάξιας αντιμετώπισης. Χαίρομαι που έχω αντιληφθεί κάποιες χαραμάδες στήριξης και βοήθειας από τους αντίστοιχους δήμους στα τρία αυτά φεστιβάλ, χωρίς να γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες. Μακάρι να γνώριζα τον τρόπο που θα οδηγούσε σε μια αναθεώρηση των πολιτιστικών δεδομένων συνολικά από την πολιτεία και θα υπήρχε η πραγματική δυνατότητα σύμπραξης και γι’ αυτή τη μουσική. Μέχρι τότε όμως, είμαστε μόνοι μας, όλοι για έναν και ένας για όλους. Το πρακτικό και ουσιαστικό μήνυμα αυτού του κειμένου είναι φυσικά να στηρίξουμε με την παρουσία μας όλα όσα γίνονται σε διάφορα σημεία της χώρας (φυσικά υπάρχουν και άλλες ανάλογες πρωτοβουλίες σε άλλες πόλεις στην Κρήτη, την Καβάλα και αλλού), όχι για μια μεταμφιεσμένη ελεημοσύνη απέναντι σε μια ηρωική προσπάθεια κάποιων αξιέπαινων ανθρώπων, αλλά για πραγματική, ουσιαστική συμμετοχή και διασκέδαση σε μια γιορτή που θα διατηρήσει τα κεκτημένα, και πιθανά θα εμπνεύσει μιμητές. Και για μας τους πρεσβύτερους θα σηκώσει με μεγάλη καθυστέρηση το μεσαίο δάχτυλο σε μια μακρινή εποχή στερήσεων και απωθημένων.
Η τελευταία παγωμένη μπύρα του καλοκαιριού υψώνεται στην υγεία όλων αυτών που θα έχουν γεμίσει τα τελευταία φεγγάρια του Αυγούστου με αγαπημένη μουσική, κόντρα σε κάθε ανάποδη συγκυρία.
