Ο Desmond Child, ο συνθέτης και παραγωγός πίσω από δεκάδες επιτυχίες του Billboard, όπως το “Livin’ On A Prayer” του Bon Jovi, το “I Hate Myself For Loving You” της Joan Jett, το “Dude Looks Like A Lady” των Aerosmith και το “Poison” του Alice Cooper, κυκλοφόρησε τα πρώτα του απομνημονεύματα, με τον τίτλο “Livin’ On a Prayer: Big Songs Big Life”, τον Σεπτέμβριο στη Βόρεια Αμερική μέσω του Radius Book Group. Τα απομνημονεύματα, τα οποία περιλαμβάνουν έναν πρόλογο του τραγουδιστή/κιθαρίστα των Kiss, Paul Stanley, κυκλοφόρησαν στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 2 Νοεμβρίου, από τις εκδόσεις Radius.
Καλεσμένος στο “Shout It Out Loudcast”, ο Child συζήτησε για το πώς γνώρισε τον Paul Stanley, τον τρόπο σύνθεσης και τη χημεία τους, τις ξεκαρδιστικές ιστορίες για τον Gene Simmons, τα τραγούδια των Kiss που έγραψε μαζί του και το Kisstory του. Μίλησε επίσης για τον δικό του τρόπο σύνθεσης, τη συνάντησή του με τον Bon Jovi στο σπίτι των γονιών του Richie Sambora και πολλές άλλες συναρπαστικές ιστορίες. Δείτε τη συνέντευξη παρακάτω:
Ο Demond Child είπε για τον Paul Stanley:
“Του χρωστάω τα πάντα γιατί ήταν επίσης αρκετά γενναιόδωρος για να μοιραστεί τον αριθμό μου με τον Jon Bon Jovi. Ο Bon Jovi ήταν ένας από τους μουσικούς που άνοιξαν για τους Kiss σε περιοδεία στην Ευρώπη και έγιναν φίλοι και ο Paul είπε: “Ξέρεις κάτι; Αυτό το συγκρότημα χρειάζεται επιτυχία”. Και έτσι τους είπε, “Γιατί δεν προσπαθείτε να γράψετε με τον Desmond Child;” , κυριολεκτικά εν αγνοία μου”.
Για πάνω από μισό αιώνα, ο Desmond Child έχει συνεργαστεί με τους πιο διάσημους καλλιτέχνες του κόσμου δημιουργώντας διαχρονικές επιτυχίες, όπως τα “Livin’ On A Prayer” και “You Give Love A Bad Name” των Bon Jovi καθώς και το “Livin’ La Vida” του Ricky Martin. Loca» και «The Cup Of Life» στον τεράστιο κατάλογό του. Αλλά στο βιβλίο “Livin’ On A Prayer”, ο ίδιος ο Desmond βρίσκεται στο επίκεντρο για να μοιραστεί την ιστορία της μεταμόρφωσής του από απροσάρμοστο αουτσάιντερ σε πολιτιστικό παράγοντα.
Σε συνεργασία με τον θρυλικό μουσικό βιογράφο David Ritz, ο Child αφηγείται την αντισυμβατική ανατροφή του καθώς η οικογένειά του εγκατέλειψε την Κούβα τη δεκαετία του 1960 και έπεσε στη φτώχεια. Περιγράφει αναλυτικά την αποκάλυψη που τον σοκάρισε στα 18 του ότι ο άνθρωπος που αποκαλούσε “μπαμπά” δεν ήταν τελικά ο βιολογικός του πατέρας, και αποκαλύπτει το θάρρος της ψυχής του απέναντι στις δοκιμασίες του να είναι ένας Λατίνος ομοφυλόφιλος στον φαλλοκρατικό κόσμο του rock & roll.
