Η πρώτη μου επαφή με τη μουσική των Αθηναίων progsters έγινε τον Ιούλιο του 2019 στο Κύτταρο, όταν εμφανίστηκαν πριν τους Άγγλους djent αρχιμάστορες TesseracT. Ρίχνοντας μια ματιά στα κιτάπια μου, σε μια σχεδόν φετιχιστική συνήθεια επιστροφής στην αρχική εντύπωση, συναντήθηκα με τις εντυπώσεις μιας ευρύτατης και ενδιαφέρουσας παλέτας, τους υπαινιγμούς του αμερικανικού εναλλακτικού προοδευτικού rock, αλλά και μια avant garde διάθεση.
Ακολουθώντας με επίμονη δουλειά το αέναο ρυάκι του χρόνου, οι Calyces είναι πια οπλισμένοι με το δεύτερο πλήρες άλμπουμ τους, έχοντας σμιλεύσει ένα ολοκληρωμένο χαρμάνι έκφρασης. Αν ήμουν κρεμασμένος σε έναν αβυσσαλέο γκρεμό έχοντας λίγα δεύτερα ζωής και με ρωτούσες για τη μουσική, θα σου απαντούσα λίγο πριν κουραστούν μοιραία τα δάχτυλά μου “σαν το εξώφυλλο”. Το εντυπωσιακό έργο της Μαρίας Στεργίου, αδερφής του τραγουδιστή/κιθαρίστα και ιθύνοντα νου Μάνθου Στεργίου ( αν ο συνειρμός σου φέρνει Tardive Dyskinesia, η μνήμη σου είναι ακόμα σε σπουδαία φόρμα), και αποπνέει αυτό το πολυσύνθετο, λεπτομερές, ανατρεπτικό αλλά ταυτόχρονα φρέσκο και φωτεινά μαχητικό μουσικό πνεύμα της μπάντας.
Με μια αδιαπραγμάτευτα “riff driven” λογική, η μουσική των Calyces μοιάζει να ανακαλύπτει νέες ευρηματικές δοκιμασίες στην τυπική ζωή και λειτουργία του ρυθμού. Με μια σειρά από θέματα που σου ζητούν να μείνεις και να επιμείνεις για να μπορέσεις να περάσεις το κατώφλι της πρόκλησης, τα τραγούδια ξεφυλλίζονται με την αίσθηση μιας μεγάλης περιπέτειας. Αν οι αναγωγές βοηθούν, είναι μάλλον αναπόφευκτο να επικαλεστώ τα ονόματα των Mastodon, Baroness και Intronaut, χωρίς να μειώνεται η αυθύπαρκτη αξία όσων προκύπτουν από την αντανάκλαση της ανόθευτης αγάπης που δεν κρύβεται. Όπως ευκολότερα από πριν μπορεί να υποθέσει κανείς, βρισκόμαστε στη δίνη τραγουδιών που καλλιεργούν μια επιτακτική, επίμονη ανατροπή ρυθμών, και ενισχύονται με φωνητικές μελωδίες που έχουν διαλέξει την εντύπωση μιας καπνισμένης, ευπρόσδεκτης αλητείας. Δεν χρειάζεται να έχεις κάνει διατριβές στον σκληρό ήχο για να διαγνώσεις γρήγορα πως αυτά τα δυο μαζί ενισχύουν και δίνουν μια ενδιαφέρουσα προσωπική αισθητική στο αποτέλεσμα.
Από εκεί και πέρα, και από τη στιγμή που θα δοθείς και συμφιλιωθείς με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, είναι δεδομένο πως θα αρχίσεις να ξεφυλλίζεις, να αποκρυπτογραφείς και να ανακαλύπτεις όλα αυτά τα επιμέρους στολίδια που κάνουν το δίσκο πολύχρωμο, ελκυστικό, ανθεκτικό και προκλητικό για διαφορετικούς ακροατές. Σαν να βρίσκεσαι στο βασίλειο των απαιτητικών ρυθμών, σύντομα θα εθιστείς στη δίνη των κατευθύνσεων, χωρίς να στερηθείς και τα όμορφα ξεκούραστα πεδία των αναπνοών και των ήπιων ανοιγμάτων. Αν θα διάλεγα μια γενναία βόλτα που αντικατοπτρίζει αυτή την πολυσχιδή ταυτότητα και το πλήθος των εντυπώσεων, σίγουρα θα έδειχνα το πολυπρόσωπο “Lethargy”, όμως όλη η διαδρομή έχει σπουδαίους σταθμούς, και δεν αξίζει να στερηθείς τη συνεχή ροή και όλα όσα θα ξεσκεπάσει.
Καλύπτοντας έναν απαιτητικό και μοντέρνο χώρο στην ντόπια σκηνή, το “Freshy Waves of Probability” έχει τα θέλγητρα να δελεάσει και αυτιά από πιο παραδοσιακούς χώρους με την πολυμήχανη μαγκιά του, ενώ η απαίτηση της διεκδίκησης της επιλογής και της έκφρασης είναι μια διαχρονική ανάγκη που μας ενώνει όλους.
Είδος: Progressive/Post Metal
Εταιρεία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 21 Μαρτίου 2025
