“Born yellow, born brown, born red, born black, born dead…”. Με αυτούς τους στίχους μου συστήθηκε κάπου στο 1995 ο Ice-T με τους Body Count, στη διαπασών, σε ένα κασετόφωνο, ξημερώματα καθώς περιμέναμε το λεωφορείο για μια εκδρομή της Γ’ Γυμνασίου. Με αυτούς τους στίχους βέβαια συστήθηκε και στον «συμπαθή» εκείνο γείτονα που φρόντισε να μας διαολοστείλει μέσα από το παράθυρό του, λόγω του θορύβου εκείνο το πρωί.
Από τότε πέρασαν σχεδόν 30 χρόνια κι όμως ο 66χρονος πλέον Ice-T, μαζί με τον συνομήλικο και συνοδοιπόρο του Ernie C, συνεχίζει με την ίδια ακατάσχετη ορμή και οργή να παράγει heavy metal σε κατάσταση πριαπισμού. Στο 8ο τους πόνημα (και ίσως το βαρύτερο μέχρι τώρα) οι BC δείχνουν ακόμη πιο αμείλικτοι, ακολουθώντας με γεωμετρική πρόοδο τη «σκληράδα» που ήδη υπήρχε άπλετη με τα 3 προηγούμενα album τους. Κι αν το “Carnivore” πέρασε κάπως «απαρατήρητο» ελέω πανδημίας, το “Merciless” δεν μπορεί να αγνοηθεί καθώς αποτελεί μια ακόμη καλογυαλισμένη «σιδερογροθιά» στα ζυγωματικά του καθωσπρεπισμού.
Σε ένα album των Body Count δεν χρειάζεται να ψάξεις για εκπλήξεις. Σε βρίσκουν αυτές. Στο αδυσώπητο “Purge” με τη συμμετοχή του George ‘Corpsegrinder’ Fisher των Cannibal Corpse μπορεί να αποκτήσεις σοβαρά αυχενικά προβλήματα. Το “Psychopath” με το Slayer-ικό του riff (μεγάλη αγάπη του Ice-T οι σφαγείς) φαντάζει σαν ένας μυώδης δολοφονικός γίγαντας, με τη φωνή του Joe Bad (Fit For an Autopsy) να τον κάνει ακόμη πιο τρομακτικό. Κατά την προσφιλή τους τακτική, οι BC έχουν κι εδώ εκλεκτούς καλεσμένους όπως τον θρύλο Max Cavalera στο “Drug Lords” και τον Howard Jones (Light The Torch, ex-Killswitch Engage) στο “Live Forever” με το καταπληκτικό ρεφρέν.
Ο Ice-T ποτέ δεν έκανε «εκπτώσεις» στη θεματολογία των στίχων του. Πιστός στο να τραγουδά με καυστικό τρόπο όλα τα κακώς κείμενα μιας κοινωνίας, από τη φτώχεια και την καταπίεση μέχρι την αστυνομική βία και τον πόλεμο των συμμοριών, πράττει το ίδιο ακριβώς πράγμα πάνω από 30 χρόνια, καταλήγοντας έτσι στο τέλος της κάθε ακρόασης να θεωρείς πως ήσουν κι εσύ μέρος μιας μικρής «εξέγερσης». Συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν του, τοποθετεί και μια νέα εκτέλεση, πολύ πιο γαμάτη κατ’ εμέ, του “Mic Contract” από το 4ο προσωπικό του album “O.G. Original Gangster” (1991).
Ανάμεσα στις οργισμένες συνθέσεις του album, «ξεφυτρώνει» και η διασκευή στο διαχρονικό τραγούδι των Pink Floyd “Comfortably Numb”. Διατηρώντας τον βασικό κορμό του κομματιού, το ρίσκο ενός τέτοιου εγχειρήματος παύει να αποτελεί ρίσκο όταν ο μύθος αυτοπροσώπως, David Gilmour, χαρίζει το solo του στο τραγούδι, ενώ οι εντελώς νέοι στίχοι του Ice-T δίνουν ένα εντυπωσιακά συγκινητικό τελικό αποτέλεσμα. “Too much religious beef, too much racist shit and if there is a God we probably make him sick” αναφέρουν σε κάποιο σημείο οι στίχοι αποτυπώνοντας τις σκέψεις του Ice-T για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ανθρωπότητα σήμερα.
Δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα στη «ζούγκλα» τις τελευταίες πολλές δεκαετίες όμως οι Body Count αποδεικνύονται μία από τις σταθερές αξίες στον μουσικό χώρο, παραδίδοντας δωρεάν μαθήματα crossover/rap/groove (πες το όπως θέλεις) metal. Η rap και η heavy μουσική είναι πολύ πιο κοντά απ’ ότι νομίζεις και οι BC είναι εδώ για να στο υπενθυμίζουν κάθε φορά που ίσως το ξεχνάς. Αν χρειαζόταν να περιμένω ξανά το λεωφορείο κάποιο ξημέρωμα, πάλι τους Body Count θα χρησιμοποιούσα για να συστηθώ στον γείτονα που παραμονεύει να με διαολοστείλει. Αυτή τη φορά όμως θα έπαιζε το “Merciless”. Και αυτή τη φορά θα ήταν με ένα ηχοσύστημα με ακόμη μεγαλύτερη ισχύ.
Είδος: Crossover/thrash/rap metal
Δισκογραφική: Century Media Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22 Νοεμβρίου 2024
Facebook
Instagram
X
Tik Tok
