AWAKE AGAIN: Κυκλοφόρησαν νέο single

NEWS

Οι Awake Again από το Turku της Φινλανδίας, μια μπάντα alternative metal, κυκλοφορούν έναν τρελό ύμνο πάρτι της περιόδου των γιορτών. Το “Saturday Night (I Am Alive)” μοιάζει να είναι η απόλυτη  party metal έκρηξη σύμφωνα με τους δημιουργούς του, επιχειρώντας να αρπάξει τους ακροατές από την πρώτη νότα με συνδυασμό από σφιχτά riff και έντονους χορευτικούς ρυθμούς.

Ακούστε το τραγούδι:

“Το τραγούδι είχε έναν καλό ρυθμό ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής από την αρχή, οπότε αποφασίσαμε να πάμε αυτό το συναίσθημα στα άκρα”, λέει ο μπασίστας Ville “Ukkometso” Loukola. “Έχω τη συνήθεια να κάνω demo ιδέες και μελωδίες για τραγούδια ηχογραφώντας λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό αυτή τη στιγμή. Έτσι δούλεψα και με αυτό το τραγούδι. Ωστόσο, αυτή τη φορά, η φράση “Saturday Night” που κατέληξε στο demo αντήχησε τόσο έντονα και στο υπόλοιπο συγκρότημα και τελικά πυροδότησε την ιδέα για το θέμα του τραγουδιού”.

Το ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος, “No Matter How The World Turns”, κυκλοφόρησε το 2022 και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές από τα φινλανδικά μουσικά μέσα. Την άνοιξη του 2024, το συγκρότημα πρόκειται να κυκλοφορήσει ένα νέο EP, το οποίο θα περιλαμβάνει τα singles “Enemy” και “Even The Dead Fish Can Swim Upstream” που έχουν ήδη κυκλοφορήσει.

Οι Awake Again είναι: 

Matti Österman – Vocals 

Petteri Horn – Drums  

Maron Lahdenperä – Guitar

Ville Loukola – Bass

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 904 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.