ATOMIC LIFE: Κυκλοφόρησαν το πρώτο τους single

NEWS

Με καταγωγή από το Long Island, οι Atomic Life μπορούν να υπερηφανεύονται για μια σύνθεση έμπειρων μουσικών, ο καθένας με μια σημαντική ιστορία στη σκληροπυρηνική σκηνή της Νέας Υόρκης. Πίσω από τα ντραμς κάθεται ο θρυλικός Billy Rymer, του οποίου το εντυπωσιακό βιογραφικό περιλαμβάνει συμμετοχές με τους The Dillinger Escape Plan, Ho9909 και Thoughtcrimes. Κομματιάζει στην κιθάρα ο Cody Hosza, ένα οικείο πρόσωπο στους φίλους των Glassjaw, ενώ ο Michael Sadis, πρώην των NK και The Rivalry, ρυθμίζει τους ρυθμούς στο μπάσο.

Οι Atomic Life περιλαμβάνουν επίσης τη σαγηνευτική Adea Frances, μια ευέλικτη και δυναμική ερμηνεύτρια που προσφέρει τα δυνατά φωνητικά και τους υποβλητικούς στίχους της. Ο συνδυασμός εμπειρίας και φρέσκιας ενέργειάς τους δημιουργεί έναν ήχο που είναι τόσο οικείος όσο και ηλεκτρισμένος, πραγματικός, στο ντεμπούτο single τους, “Hit Me First”, τώρα διαθέσιμο σε όλες τις πλατφόρμες streaming.

Ακούστε το παρακάτω:

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1184 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.