PHILOSOPHOBIA: “Philosophobia”

ALBUM

Μια ιστορία περίπου δεκαπέντε ετών επιτέλους σφραγίζεται και βρίσκει διέξοδο προς το αντίστοιχο κοινό, στο συγκεκριμένο άλμπουμ. Ένα υλικό, που στη συντριπτική του πλειοψηφία άρχισε να γράφεται στην εμβρυακή μορφή του το 2007, από τον κιθαρίστα Andreas Ballnus και τον ντράμερ Alex Landenburg, έχει πια ωριμάσει με όλες τις επιμέρους λεπτομέρειες και μας σερβίρεται σε ένα εντυπωσιακό πακέτο.

Ας γυρίσουμε λοιπόν λίγο πιο πίσω, όταν οι συνθέσεις των δυο φίλων μπήκαν στο συρτάρι, καθώς το αίσθημα της επαγγελματικής επιβίωσης, οδήγησε τον Andreas στο γκρουπ του Paul Di’ Anno, ενώ ο Alex, που είχε αποχωρήσει από τους Kamelot, προσχώρησε στους Annihilator. Κάποια χρόνια αργότερα, ο Kristoffer Gildenlow είχε την ευκαιρία να ακούσει τα πρωτόλεια των δυο μουσικών και εντυπωσιάστηκε άμεσα, έτσι βρήκαν στο πρόσωπό του τον μπασίστα που θα μπορούσε να σηκώσει το ανάλογο βάρος. Οι τελευταίες προσθήκες στο σχήμα ήταν αυτή του Tobias Weibgerber στα keyboards, και του δικού μας Domenik Papaemmanouil των Wastefall, πίσω από το μικρόφωνο.

Οι βάσεις της μουσικής που γράφτηκε από τους δυο συνεργάτες ακουμπούν ξεκάθαρα στο πρώτο, παραδοσιακό κύμα του progressive metal. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως έχουν επιλέξει να μας συστηθούν, στην έναρξη του άλμπουμ, με το “Thorn In Your Pride”, που ξεπερνά τα εννέα λεπτά, και ουσιαστικά τραβά την κουρτίνα, αποκαλύπτοντας το μεγαλύτερο μέρος από το εύρος του μουσικού κόσμου των Philosophobia. Ουσιαστικά, το γκρουπ απλώνει την εξέλιξη βασισμένο σε συμπαγή ριφ, που εναλλάσσονται ομαλά με μελωδικά και ακουστικά μέρη, δεν υπάρχει υπερβολή και πολυπλοκότητα, αλλά αντίθετα η μουσική αφήνει φανερά τα χρώματα του συναισθήματος να πρωταγωνιστήσουν.

Και η τακτική αυτή επιβεβαιώνεται εμφατικά στο “I Am”, με τη σύμπραξη του Damian Wilson στα φωνητικά, ένα σκοτεινό τραγούδι, με επίμονο, κτητικό ρεφρέν, και όμορφα, άμεσα ρυθμικά ριφ. Τα leads είναι μετρημένα και μελετημένα, και μοιάζει αυτοσκοπός το σχήμα να συντονίζεται και να κατευθύνεται ομαδικά, αποφεύγοντας τις χαλαρότητες, τις στροφές του shredding, και τα fusion μονοπάτια, για χάρη ενός πειθαρχημένου ρυθμικού συντονισμού.

Στο “Time To Breathe”, η εξέλιξή του μας σπρώχνει σε πιο κλασικά metal μονοπάτια, με μια συρραφή από ρυθμικά στο μέσο του τραγουδιού, που μεταφέρουν και έντονες αντηχήσεις εποχές NWOBHM, και μαζί με τα εκφραστικά φωνητικά του Domenik, θα συγκινήσουν τους παραδοσιακούς.

Η συναισθηματική νάρκη του άλμπουμ παραμονεύει κάπου στο μέσο του, καθώς το απογυμνωμένο “Between The Pines”, αφήνει το πιάνο και τη φωνή να λυγίσουν τις αντιστάσεις, και όσες από αυτές μένουν, θα πέσουν στο σκοτεινό σόλο του.

Στην περαιτέρω εξέλιξη του δίσκου αρχίζει να ανθίζει περισσότερο η προοδευτική προσέγγιση στη σύνθεση, τόσο στο εντυπωσιακό “As Light Ceased To Exist”, με πιο σύνθετα ριφ και θέματα, όσο και στο πλούσιο instrumental “Thirty Years Of Silence”, όπου όλοι οι μουσικοί μοιάζουν να διεκδικούν τον χώρο που απελευθέρωσε η απουσία της φωνής, με μια όμως πειθαρχημένη και στρατηγικά βαλμένη πρωτοβουλία. Απάντηση σε αυτά, είναι η ένταση του “Voices Unheard”, μια επιθετική σύνθεση με τη φορτισμένη αγωνία της να κουκουλώνει τα φωνητικά, αλλά και τα στιβαρά ριφ. Η διαδρομή της θα συναντήσει στο δεύτερο μέρος του τραγουδιού τον λυρισμό με συναισθηματικό lead και όμορφα χρώματα στα keyboards. Και είναι η ιδανική γέφυρα για το συγκινητικό φινάλε του “Within My Open Eyes”, έναν ιδανικό mid tempo αποχαιρετισμό. Για δεύτερη φορά, μετά το “Between The Pines”, κάποιες αντηχήσεις των Pain Of Salvation αναδύονται μαζί με το δικό τους φίλτρο.

Με τα οχτώ τραγούδια της πρώτης τους απόπειρας, οι Philosophobia θα μπορέσουν να συγκινήσουν διάφορες τάξεις των ακροατών του σύγχρονου σκληρού ήχου: η αμεσότητα και η ουσιαστική προσέγγιση το εξασφαλίζουν αυτό, ενώ έχουν και μια προσεκτική, πληθωρική επένδυση στο παίξιμο. Όλα τα τραγούδια τους σκιαγραφούν δυνατά συναισθήματα και στοχεύουν στην καρδιά, και ο ήχος τους έχει δύναμη, όγκο και πειθώ.

Το “κάλλιο αργά παρά ποτέ” μοιάζει να τους πάει γάντι…

Είδος: Progressive Metal
Εταιρεία: Sensory Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24 Ιουνίου 2022

Facebook: https://www.facebook.com/philosophobiaband

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 836 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.