Ο Paul Baloff, που γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1960 και έφυγε πρόωρα στις 2 Φεβρουαρίου 2002 ήταν Αμερικανός τραγουδιστής, γνωστός σαν ο αρχικός τραγουδιστής του thrash metal συγκροτήματος Exodus. Απολύθηκε σύντομα από τους Exodus, μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ του συγκροτήματος το 1985, με τίτλο “Bonded by Blood”.
Ο κιθαρίστας των Exodus, Kirk Hammett και ο Baloff συναντήθηκαν σε ένα πάρτι στο North Berkeley το 1981 και έγιναν γρήγοροι φίλοι λόγω του κοινού θαυμασμού τους για το punk rock και το NWOBHM. Ο Baloff προσχώρησε στους Exodus το 1982 σαν βασικός τραγουδιστής για να ολοκληρώσει το lineup, το οποίο περιελάμβανε τον Hammett, τον κιθαρίστα Gary Holt, τον ντράμερ Tom Hunting και τον μπασίστα Geoff Andrews.
Οι Exodus ηχογράφησαν το πρώτο τους άλμπουμ “Bonded by Blood” το καλοκαίρι του 1984. Ο φοιτητής κολεγίου και μηχανικός ήχου Mark Whitaker, ο οποίος ήταν συμμαθητής στο γυμνάσιο με τον Baloff, ήταν υπεύθυνος για το management και την παραγωγή των δίσκων για το συγκρότημα εκείνη την εποχή. Φωτογραφίες συναυλιών του 1984 από τις εμφανίσεις των Exodus στο Eastern Front Metal Festival του Aquatic Park (με τους Slayer και Suicidal Tendencies) και το Ruthie’s Inn (με τους Megadeth και τους Slayer) συμπεριλήφθηκαν στο ένθετο του άλμπουμ. Με τον αρχικό τίτλο “A Lesson in Violence”, το άλμπουμ κυκλοφόρησε μόλις τον Απρίλιο του 1985 εν μέσω δημιουργικών και επιχειρηματικών εμποδίων.
Λίγο μετά την περιοδεία για το “Bonded by Blood”, ο Baloff απολύθηκε από το συγκρότημα για “προσωπικές και μουσικές διαφορές”, αν και είχε ήδη συμμετοχή στη σύνθεση στο επόμενο άλμπουμ τους, “Pleasures of the Flesh”. Αντικαταστάθηκε από τον Steve “Zetro” Souza, ο οποίος στο παρελθόν ήταν ο βασικός τραγουδιστής στους Legacy, μια πρώιμη μορφή των Testament. Ο Baloff συνέχισε και σχημάτισε το συγκρότημα Piranha. Τραγούδησε σε πολλά συγκροτήματα στην περιοχή του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο όπως οι Piranha, Hirax και Heathen.
Μετά από μερικά αδρανή χρόνια παρατεταμένης παύσης των Exodus, ο Baloff επανενώθηκε για λίγο με τον Holt και τον Hunolt για να επανασυνδέσουν το γκρουπ. Κυκλοφόρησαν ένα ζωντανό άλμπουμ το 1997 με τίτλο “Another Lesson in Violence”. Το συγκρότημα διαλύθηκε ξανά λίγο αργότερα, εν μέρει λόγω μιας διαμάχης με τη δισκογραφική Century Media σχετικά με τον τρόπο προώθησης του live άλμπουμ και μετά από μια ματαιωμένη απόπειρα για μια παραγωγή βίντεο ζωντανής εμφάνισης, που γυρίστηκε αλλά δεν κυκλοφόρησε ποτέ λόγω οικονομικώς διαφωνιών.
Το 2001, οι Exodus επανασυνδέθηκαν για άλλη μια φορά. Έγινε συζήτηση για την ηχογράφηση ενός νέου στούντιο άλμπουμ και το συγκρότημα συνέχισε να παίζει τοπικά σόου μέσα και γύρω από την περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο.
Τον Φεβρουάριο του 2002, ο Baloff υπέστη ένα εγκεφαλικό που τον άφησε σε κώμα και πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια ενώ βρισκόταν ακόμη σε υποστήριξη. Ήταν 41 ετών. Ο πρώην τραγουδιστής Steve Souza επιστρατεύτηκε ξανά στο συγκρότημα για να ολοκληρώσει τις υπόλοιπες συναυλιακές τους υποχρεώσεις. Αν και φαινόταν ότι με τον θάνατο του Baloff, οι Exodus θα έπαυαν να υπάρχουν, ο κιθαρίστας Gary Holt ήταν αποφασισμένος να κυκλοφορήσει ένα νέο δίσκο στο στούντιο. Το αποτέλεσμα ήταν το “Tempo of the Damned” του 2004, το οποίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Baloff.
1976– Κυκλοφορεί το “Gimme Back My Bullets”, που είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του αμερικάνικου southern rock συγκροτήματος Lynyrd Skynyrd, και κυκλοφόρησε από την MCA. Έφτασε στο νούμερο 20 στο chart album των ΗΠΑ και έγινε χρυσό στις 20 Ιανουαρίου 1981 από την RIAA.
Το άλμπουμ είχε αρχικά τον τίτλο “Ain’t No Dowd About It”, σαν φόρο τιμής στον παραγωγό Tom Dowd . Συνολικά θεωρείται πιο αδύναμο από τους προκατόχους του, αλλά διατήρησε τη φήμη τους σε μια εποχή που μεσουρανούσαν και αποτελούσαν από τις ισχυρότερες ζωντανές μπάντες.
]1979– Πεθαίνει ο Sid Vicious, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν John Simon Ritchie (είχε γεννηθεί στις 10 Μαΐου 1957), Άγγλος μουσικός, περισσότερο γνωστός σαν ο μπασίστας του punk rock συγκροτήματος Sex Pistols. Παρά το γεγονός ότι πέθανε το 1979 σε ηλικία 21 ετών, παραμένει ένα σύμβολο της πανκ υποκουλτούρας. Ένας από τους φίλους του είχε πει ότι ενσάρκωσε “ό,τι στο πανκ ήταν σκοτεινό, παρακμιακό και μηδενιστικό”.
Το πρωί της 1ης Φεβρουαρίου 1979, μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος αποτοξίνωσης, ο Vicious αφέθηκε ελεύθερος από το νησί Rikers. Όταν έφτασε στο Μανχάταν, τυχαία, συνάντησε τον φίλο του Peter Gravelle. Ο Vicious ζήτησε από τον Gravelle να του βρει λίγη ηρωίνη. Ο Gravelle έφερε το ναρκωτικό αξίας $200 στο διαμέρισμα του Michele Robison στην οδό Bank Street 63, όπου βρέθηκε με τους Vicious, Robison, Beverley, Jerry Only και Howie Pyro.Ο Gravelle είπε ότι έκαναν ναρκωτικά και έφυγε στις 3:00 π.μ. Πρόσθεσε μόνο ότι αυτός και η Anne Beverley έφτιαξαν το δείπνο και ότι έφυγε νωρίς, όταν άρχισε η χρήση ναρκωτικών. Σημείωσε ότι ο Vicious κουνούσε ήδη το κεφάλι, αλλά ο Gravelle είπε ότι ο Robison έδωσε στον Vicious τέσσερα quaaludes για να τον βοηθήσει να κοιμηθεί. Ο Vicious πέθανε τη νύχτα, από υπερβολική δόση ναρκωτικών, ο Robison και η μητέρα του βρήκαν το πτώμα του το επόμενο πρωί.
1981– Κυκλοφορεί το μυθικό “Killers”, που είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του αγγλικού heavy metal συγκροτήματος Iron Maiden. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 2 Φεβρουαρίου 1981 στο Ηνωμένο Βασίλειο από την EMI Records και στις 6 Ιουνίου στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Harvest and Capitol Records. Το άλμπουμ ήταν το πρώτο τους με τον κιθαρίστα Adrian Smith και το τελευταίο τους με τον τραγουδιστή Paul Di’Anno, ο οποίος απολύθηκε μετά από προβλήματα με τις ζωντανές του εμφανίσεις λόγω της κατάχρησης αλκοόλ. Το “Killers” ήταν επίσης το πρώτο άλμπουμ των Iron Maiden που ηχογραφήθηκε με τον παραγωγό Martin Birch, ο οποίος συνέχισε την παραγωγή των επόμενων οκτώ άλμπουμ τους μέχρι το Fear of the Dark (1992).
Αποτελεί το μοναδικό άλμπουμ των Iron Maiden που περιλαμβάνει δύο instrumental. Γράφτηκε σχεδόν αποκλειστικά από τον Steve Harris, και μόνο το “Twilight Zone” και το ομότιτλο κομμάτι είναι γραμμένα με συμμετοχή άλλων.
Τα “Murders in the Rue Morgue” (βασισμένο στην ομώνυμη ιστορία του Edgar Allan Poe) και “Prodigal Son”, είναι τα μοναδικά τραγούδια που γράφτηκαν πριν από την ηχογράφηση του ντεμπούτου άλμπουμ τους. Κανένα τραγούδι δεν ηχογραφήθηκε επαγγελματικά μέχρι τις ηχογραφήσεις του “Killers”, με εξαίρεση το “Wrathchild” (μια έκδοση που ηχογραφήθηκε το 1979 εμφανίστηκε στη συλλογή “Metal for Muthas”).
Το άλμπουμ έμεινε οκτώ εβδομάδες στο βρετανικό chart. Η έκδοση της Βόρειας Αμερικής, που κυκλοφόρησε λίγους μήνες αργότερα, κυκλοφόρησε αρχικά στη Harvest Records/Capitol Records και στη συνέχεια στην Sanctuary Records/Columbia Records. Το τραγούδι “Twilight Zone” προστέθηκε στο άλμπουμ.
Η περιοδεία “Killer World Tour” έφερε τις πρώτες συναυλίες του συγκροτήματος στις ΗΠΑ, ξεκινώντας από το “The Aladdin”, στο Las Vegas, ανοίγοντας για τους Judas Priest. Από τότε, το “Wrathchild” είναι το μόνο κομμάτι που παίζεται τακτικά από το άλμπουμ, και επιλέγεται σχεδόν σε όλες τις περιοδείες τους.
