Καθώς το 2022 αρχίζει να ξεψυχά σταδιακά, αφήνοντας τον χρόνο να αποφασίσει για την αντοχή της μουσικής που βγήκε, είναι μια τελευταία ευκαιρία να συμμαζέψει ο καθένας δουλειές που παράπεσαν, ξεχάστηκαν, αγνοήθηκαν μέσα στην ορμή και επίδραση άλλων καλλιτεχνών. Δυο βασικοί λόγοι με κάνουν να γυρίσω πίσω στον Σεπτέμβρη και να πιαστώ ξανά με τους Figure of Speechless: ο πρώτος είναι πως ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με μια allstar μπάντα, με επώνυμους, εκπληκτικούς μουσικούς από το ψηλότερο ράφι, και ο δεύτερος πως πίσω από το μικρόφωνό τους συναντάμε τον Ray Alder.
Πνευματικός πατέρας και ουσιαστικά δημιουργός της μπάντας είναι ο Αυστραλός κιθαρίστας και συνθέτης Glen McMaster, ο οποίος ξεκίνησε τη δημιουργική διαδικασία των τραγουδιών ήδη από το 2020. Την επόμενη χρονιά ο Derek Sherinian ένωσε τις δυνάμεις του με τον Αυστραλό και άρχισαν να μοιράζονται τις ιδέες τους, έχοντας σχεδόν τις ίδιες βάσεις και πάθος για το σύγχρονο prog rock/metal. Μέσα σε διάρκεια περίπου τεσσάρων μηνών, κάποιοι πολύ σημαντικοί βετεράνοι μουσικοί πλαισίωσαν το δίδυμο, ολοκληρώνοντας τη σύνθεση που συναντάμε στο πρώτο άλμπουμ των Figure of Speechless: ο κιθαρίστας Ron “Bumblefoot” Thal (Guns ‘N’ Roses, Sons of Apollo), ο μπασίστας Tony Franklin (The Firm, Blue Murder), και ο ντράμερ Brian Tichy (Whitesnake, Billy Idol, Foreigner, Ozzy Osbourne) είναι ονόματα που μόνο να αυξήσουν τις προσδοκίες γίνεται.
Με έντεκα τραγούδια που κρατάνε το συγκεκριμένο ύφος χωρίς συνταρακτικές εκτροπές, γίνεται από νωρίς ξεκάθαρο πως η ομάδα δεν σκοπεύει και δεν στοχεύει σε καινοτομίες. Η συνταγή που ακολουθεί είναι μάλλον ένα νοσταλγικό progressive metal καθρέφτισμα κυρίως των 90’s, και όπως ήταν μάλλον αναμενόμενο, επηρεάζεται και χαρακτηρίζεται από τις θητείες των συμμετεχόντων σε άλλα ονόματα που άφησαν το ίχνος τους στο ιδίωμα διακριτό. Κάπου λοιπόν ανάμεσα στις πιο στρογγυλεμένες απόπειρες των Dream Theater και στους Fates Warning της εποχής του “Parallels”, περιφέρονται οι FoS, κρατώντας τους βασικούς ρυθμούς των τραγουδιών καθαρούς και προσιτούς, επενδύοντας στις φωνητικές μελωδίες και επιδιώκοντας έναν συγγενικό ήχο στην παραγωγή με τις συντεταγμένες αυτές. Τις περισσότερες φορές και τα αντίστοιχα leads υπακούουν στη συγκεκριμένη λογική, με έξυπνα μελωδικά θέματα. Ο μοναδικός που συλλαμβάνεται συχνά πυκνά να πλατειάζει , ιδιαίτερα συγκριτικά με τις διάρκειες των τραγουδιών, είναι ο Sherinian.
Βέβαια, όσο και αν η στρατηγική αυτή πραγματικά καταλήγει σε προσιτά τραγούδια που δεν θα απωθήσουν πιο συμβατικούς ακροατές, δεν σημαίνει βέβαια πως και το συνθετικό επίπεδο είναι ανάλογο των αρχικών επιδράσεων. Η αλήθεια είναι πως λείπουν περισσότερες έξυπνες ιδέες, σαν αυτή στο μέσο του “Midnight Desert Rendezvous”, και η γενική αίσθηση είναι πως οι συμμετέχοντες απολαμβάνουν αυτά τα όρια του φόρου τιμής που μοιάζει να έχουν ακούσια βάλει στο άλμπουμ. Ευκολότερα πιάνω τον εαυτό μου να επιστρέφει στα “Carve a Smile”, “Escape Hatch” και στο ομότιτλο, κερδίζοντας αυτή τη διαλογή χάρη στις ισχυρότερες μελωδικές τους γραμμές.
Χωρίς να υπάρχουν άσχημα ή αδιάφορα μέρη, το άλμπουμ παρουσιάζει μια γενική ισορροπία που αναδεικνύει τα αναμενόμενα, κάνοντας τον ακροατή να ζητά περισσότερη τόλμη και διαφοροποίηση στη συνέχεια. Μπορεί να ακουστεί πολύ ευχάριστα από διαφορετικούς ακροατές, χωρίς να τους συνταράξει συθέμελα, ενώ οι φίλοι του Alder είναι υποχρεωμένοι να το εξετάσουν.
Είδος: Progressive metal
Εταιρεία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2 Σεπτεμβρίου 2022
Website: https://figure-of-speechless.com/
Facebook: https://www.facebook.com/figureofspeechlessmusic
