Πολλά τα συναυλιακά δρώμενα τον τελευταίο καιρό στην Αθήνα και έχουμε βγει στους δρόμους. Η στέρηση που έφερε η σχεδόν διετής καραντίνα, ακολουθήθηκε από δίψα, τόσο του κόσμου ο οποίος θέλει να χτυπηθεί και να βγάλει την ένταση της εποχής, όσο και των ίδιων των καλλιτεχνών οι οποίοι άλλαζαν επί δυο χρόνια συνεχώς τις ημερομηνίες των Live εμφανίσεών τους.
Έχω ήδη παρευρεθεί σε αρκετά, post-covid, live, αλλά το συγκεκριμένο το περίμενα με ανυπομονησία. Λίγο το γεγονός ότι θα έβλεπα πρώτη φορά τον James Kent στη σκηνή και, ίσως, περισσότερο το γεγονός ότι οι Perturbator κυκλοφόρησαν ένα από τα καλύτερα album της χρονιάς για το 2021 με το “Lustful Sacraments” να ανοίγει κατα πολύ τη μουσική παλέτα για τον James και να πηγαίνει τον ήχο των Perturbator σε διαφορετικά μονοπάτια απο αυτά που είχαμε συνηθίσει μέχρι το “The Uncanny Valley”.
Βρέθηκα λοιπόν στο Gagarin 205 λίγη ώρα πριν αρχίσει το live, το οποίο άνοιγε ο ΦΩΝόΠΤΙΚΟΝ. Μου αρέσει να παρατηρώ το κόσμο που φτάνει σε κάποια συναυλία. Και στο show του Perturbator η ποικιλία των μουσικών “φυλών” είναι αξιοθαύμαστη. Το Gagarin άρχισε να γεμίζει με κόσμο από το χώρο του metal, του goth/dark, του industrial, του punk και ίσως και άλλα που μου διέφυγαν. Κι αυτό είναι το στοίχημα. Γιατί η μουσική αυτό κάνει και θα το κάνει πάντα. Θα ενώνει.
Γύρω στις 21:15 εμφανίζεται στη σκηνή ό Στέφανος Κωνσταντινίδης, κατά κόσμον ΦΩΝόΠΤΙΚΟΝ. Είναι η πρώτη μου συναυλιακή επαφή και με το Ελληνικό retro, sci-fi electro project και οι εντυπώσεις μόνο θετικές μπορώ να πω ότι είναι. Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης γέμισε το Gagarin με τους ηλεκτρονικούς ήχους του και τα techno, retro beats ενώ στην ατμόσφαιρα υπήρχε πολύ έντονα η επιρροή των ’80s movies από τις οποίες προέρχονται πολλές από τις εμπνεύσεις του ΦΩΝόΠΤΙΚΟΝ. Σε αυτό βοήθησε πολύ και η προσεγμένη επιλογή εικόνων από πολλές cult movies, όπως το Clockwork Orange, οι οποίες γέμιζαν το background video wall του stage. Παρουσιάζοντας, κυρίως, την τελευταία του κυκλοφορία “Outland” προετοίμασε το έδαφος και ζέστανε τον κόσμο για τη συνέχεια και το show των Perturbator. Και επειδή οι ΦΩΝόΠΤΙΚΟΝ σύντομα θα ανέβουν ξανά στη σκηνή, αν σας ελκύει το retro, electro, sci-fi soundscape, θα σας έλεγα να μην το χάσετε.
Μισή ώρα μετά τους ΦΩΝόΠΤΙΚΟΝ, τα φώτα χαμηλώνουν και στο stage του Gagarin 205 εμφανίζεται ο James Kent, συνοδευόμενος από τον άνθρωπο που πλέον έχει δώσει άλλη διάσταση στα live sets του, τον drummer του, που κάνει την την συναυλία των Perturbator ακόμα πιο γεμάτη. Έχοντας κυκλοφορήσει, όπως είπαμε, ένα από τα καλύτερα album του 2021, o James Kent ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει πάνω στη σκηνή για να παρουσιάσει το “Lustful Sacrament” το οποίο τον έχει πάει σε πολύ πιο σκοτεινά μονοπάτια. Μπαίνει στο show με ένα από τα πιο δυναμικά κομμάτια του album, το “Excess” κρατώντας την κιθάρα του και ηλεκτρίζοντας την ατμόσφαιρα από το πρώτο ακόρντο.
Ο κόσμος ανταποκρίνεται άμεσα στο κάλεσμα των ήχων που βγαίνουν από τα synths του James Kent, τα live drums, την κιθάρα αλλά και τα φωνητικά. Ναι, γιατί ο James Kent ήρθε και με φωνητικά στα οποία το αποτέλεσμα ήταν αρκετά αξιόλογο. Η εισαγωγή του show έρχεται ολοκληρωτικά από το “Lustful Sacraments” και θα ξαναπώ δικαιολογημένα. Κάπου όμως εκεί έρχονται οι “σφήνες” από Dangerous Days, με το “Future CLub” να κάνει το Gagarin να τρέμει από το χορό και το χτύπημα του κόσμου.
‘Ιδιες σκηνές εκτυλίσσονται καθόλη τη διάρκεια του live. Ο James Kent φαίνεται να έχει πλέον την αυτοπεποίθηση στα κόκκινα, ενώ η χημεία με τον κόσμο είναι αξιοθαύμαστη. Στο ίδιο ύφος και ο live drummer. Ήταν σημεία που θαρρείς πως το headbanging των δύο ήταν τόσο συγχρονισμένο, σα να έβγαινε από χορογραφία. Το setlist είχε σχεδόν όλο το “Lustful Sacraments” πράγμα που εμένα προσωπικά με χαροπoίησε ιδιαίτερα, (αν και θα ήθελα και το “Messalina, Messalina”), αλλά και τα “She Moves Like A knife”, “She Is Young, She Is Beautiful, She Is Next”, Humans Are Such Easy Prey”, “Tainted Empire”. Κάπου εκεί οι Perturbator αφήνουν τη σκηνή με το κοινό να τους ευχαριστεί και με τον τρόπο του να τους ξαναφέρνει πίσω για να κλείσουν με το “Perturbator’s Theme” και “The Cult of 2012”.
Ο James Kent έχει στήσει ένα show που αναδεικνύει απόλυτα τη μουσική του. Φέρνει μέσα σε αυτό την ένταση που θέλει να προσδώσει, τη “μαυρίλα” που έχει μπει για τα καλά στους ήχους του και το σημαντικότερο, ίσως, είναι η σιγουριά που βγαίνει όταν είναι στη σκηνή και το τρομερό interaction με τον κόσμο. Θα μπορούσε να μειώσει λίγο τον καπνό που είχε γεμίσει ασφυκτικά το Gagarin καθόλη τη διάρκεια του live, και κυρίως στην αρχή του. Το light show, έδωσε και αυτό άλλη διάσταση σε αυτό που είδαμε. Παρόλα αυτά, αν έχεις ευαισθησία στα δυνατά και εναλασσόμενα φώτα ίσως σε έκανε να αιθάνεσαι άβολα. Σίγουρο έιναι ότι ο φωτισμός ακολουθεί τα μουσικά μονοπάτια.
Πρώτη συναυλιακή εμπειρία και με τα δυο projects που ανέβηκαν στη σκηνή του Gagarin 205, στις 30 του Απρίλη, και το μόνο που μπορώ να πω, χωρίς δεύτερη σκέψη, είναι ότι θα επιδιώξω να τους δω, και τους δύο, ξανά και ξανά. Άψογη διοργάνωση από την Coma Esta Events.
