Δύο ολόκληρα χρόνια, δύο ολόκληρα γ@&#*$να χρόνια χωρίς να μπορούμε να απολαύσουμε τη αγαπημένη μας μουσική εκεί που της αξίζει, επί σκηνής δηλαδή. Και μπορεί να έγιναν ένα-δύο συναυλίες τον προηγούμενο χρόνο, αυτές όμως ήταν σαν να πίνεις λίγες σταγόνες νερό στην έρημο. Επιτέλους έχουμε το πρώτο μεγάλο συναυλιακό γεγονός για το metal, εξ ολοκλήρου με Ελληνικές μπάντες, όλες από την αφρόκρεμα της σκηνής.
Επειδή όμως ακόμα ζούμε στα χρόνια του covid, δυστυχώς οι Sacral Rage δεν κατάφεραν να δώσουν το παρών, περαστικά αδέλφια και θα σας θαυμάσουμε τους επόμενους μήνες! Επίσης το festival ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του Νίκου “Mac” Ζαγγογιάννη, ο οποίος έφυγε αρκετά πρόωρα, ένα από τα καλύτερα παιδιά της Ελληνικής σκηνής. Μάλιστα ένα μέρος των εσόδων θα κατατεθούν σε ένα ίδρυμα που θα διαλέξει η σύζυγός του. Πάμε όμως να δούμε τι έγινε το Σάββατο στο Gagarin.
Πρώτο συγκρότημα και πιο ιδανικό για να ανοίξει τη συναυλία δεν θα μπορούσε να είναι κάποιο άλλο από τους Αθηναίους Convixion. Από τα καλύτερα speed/thrash συγκροτήματα της χώρας, είχαν την αποστολή να ζεστάνουν τον κόσμο, μια αποστολή που έφεραν με απόλυτη επιτυχία. Αρκετά έμπειροι πλέον, ανέβηκαν με φοβερή ορμή στη σκηνή και μας παρέσυραν σαν μπουλντόζα και εμάς από κάτω. Έπαιξαν τραγούδια και από τους δύο δίσκους τους, το “Convixion” (2010) και το φοβερό “Days of Rage, Nights of Wrath” (2016) αλλά και από το πρώτο τους EP “Metal Drinkin’ Conspiracy” και νομίζω ότι ικανοποίησαν απόλυτα το κοινό. Εννοείτε ότι κλείσανε και με το “Drink Metal”για επιπλέον πόρωση.
Convixion setlist:
Tomorrow’s Yesterday
Fist Of Agony
Spiral Into Oblivion
Matter Of Faith
Black Magic Night
Made Of Steel
Wings of Vengeance
Days Of Rage Nights Of Wrath
Avenger
I come Alive
Drink Metal
Δεύτερο στη σειρά τελικά βγήκε στη σκηνή, ένα από τα πιο ιστορικά σχήματα του χώρου, οι Mystery του Άγγελου Περλεπέ. Αυτό ήταν το πρώτο τους live εδώ και πάρα πολλά χρόνια, προσωπικά δεν τους είχα δει ζωντανά και υπήρχε αρκετή προσμονή για την εμφάνισή τους. Φυσικά και οι πάλιουρες δεν είχαν κανένα πρόβλημα να αποδώσουν τα μέγιστα στη σκηνή και από την αρχή να δείξουν πώς παίζεται το κλασικό heavy metal. Το ότι ο Άγγελος θα έδενε κόμπο την κιθάρα του ήταν δεδομένο αλλά ταυτόχρονα απόδειξε, παρά την φοβερή ικανότητα του και τα όσο έχει κάνει στην ελληνική σκηνή, πόσο προσγειωμένος είναι. Οι Mystery είχαν άψογη επικοινωνία με τον κόσμο και σίγουρα οι παρευρισκόμενοι θα ήθελαν η συγκεκριμένη εμφάνιση να είχε μεγαλύτερη διάρκεια. Εκλεισαν θεαματικά με διασκευή στο “Warrior” των Riot!
Mystery setlist:
Intro / Wizards of the western coast
The return
(Feels like) I’ve done it before
Fatal passion / Destiny
My dark lord
Warrior
Επόμενο σχήμα οι επικάδες Wrathblade. Ένα συγκρότημα που έκανε αίσθηση στο χώρο του epic metal παγκοσμίως με το ντεμπούτο τους “Into the Netherworld’s Realm” (2012) και συνέχισαν με την ίδια ένταση με το “God of the Deep Unleashed” (2017). Οι πρώτες νότες του “God-Defying Typhoeus” ακούγονται στο Gagarin και ήδη όσοι παρακολουθούν ψάχνουν να βρουν καταφύγιο από τον κατακλυσμό βαρβαρικού metal που θα έπεφτε για την επόμενη ώρα. Η μπάντα, αν και στην αρχή λίγο μουδιασμένη για τα δεδομένα της, στη συνέχεια έπιασε τρελά επίπεδα απόδοσης και μας διηγήθηκε όπως έπρεπε τις σκοτεινές ιστορίες από τη μυθολογία μας. Ο τραγουδιστής Nick Varsamis, όσο λακωνικός και σεμνός είναι όταν δεν τραγουδάει άλλο τόσο θηρίο είναι όταν πιάνει το μικρόφωνο, με τους συμπολεμιστές του στη σκηνή να μοιράζουν και αυτοί πόνο με την απόδοσή τους. Ακούστηκαν τραγούδια και από τους δυο δίσκους και επίσης μας έκαναν δώρο ένα νέο κομμάτι, το “Forcing men to mourn” από το επερχόμενο album.
Wrathblade setlist:
God defying Typhoeus
Flee to Freedom
Submersion
Reins of Doom
Sheer Vengeance will out upon thee
No Dole for the blest
For You
Forcing men to mourn
Έχοντας φτάσει ήδη στα μισά του line up ήρθε η ώρα να πατήσουν στο σανίδι οι Reflection για να μας χαρίσουν πραγματικά μια αρχοντική εμφάνιση. Ξεκίνησαν δυναμικά με το “Glorious Victory” από το “Bleed Babylon Bleed” και με το καλημέρα ξεσήκωσαν τον κόσμο από κάτω. Επόμενα κομμάτια τα “The Iron Tower” και “Time Traveller” με τον κοινό να συμμετέχει θερμά τραγουδώντας αρκετούς από τους στίχους. Το “Fire” που ακολούθησε μας πήγε σε εποχές “The Fire Still Burns…” αλλά οι Reflection γρήγορα μας επανέφεραν στο τώρα με το πρώτο single “March of the Argonauts” από το επερχόμενο νέο δίσκο. Χαμός από κάτω, ήδη μιλάμε για ένα κλασσικό κομάτι. Και 3 φορές να το παίζαν ακόμα οι αντιδράσεις θα ήταν οι ίδιες. Και σαν μην έφτανε αυτό πάρε και ένα “Wings of Fate” για να ξελαρυγγιαστείς. Ακολούθησαν τα έπη “The Sorceress”, “The Forbidden Seed” και “Giants (Lestrygon’s Land) από το υπέροχο “Οδύσσεια”. Φυσικά για να μας τινάξουν τα μυαλά κράτησαν για το τέλος τα “Ruler of My Own Land” και το “When Immortals Die” που το αφιέρωσαν στο Νίκο Ζαγγογιάννη. Με μπροστάρη τον Γιώργο Θωμαίδη οι Reflection διέλυσαν το Gagarin, με τους θεατές να μην σταματούν να τραγουδούν και να επιδίδονται σε headbanging.
Reflection setlist:
Glorious Victory
The Iron Tower
Time Traveller
Fire
March of the Argonauts
Wings of Fate
The Sorceress
The Forbidden Seed
Giants (Lestrygon’s Land)
Ruler of My Own Land
When Immortals Die
Τα καλά όμως δεν τελείωσαν εδώ γιατί μπροστά μας είχαμε να δούμε τους black metallers Yoth Iria, του Jim Mutilator, του οποίου ήταν η πρώτη εμφάνιση μπροστά στο Αθηναικό κοινό από το 1996. Επίσης όλοι αναμέναμε να ακούσουμε ζωντανά τη δισκάρα “As the Flame Withers”, ένα από τα καλύτερα album πέρσι. Δυστυχώς η μπάντα είχε απώλειες αφού ούτε ο Florian Magnus Maier aka Morean (Dark Fortress, Alkaloid) που αντικαθιστά τον The Magus στα live ούτε ο κιθαρίστας Jonkal (ex – Rotting Christ) κατάφεραν να δώσουν το παρών. Η μπάντα όμως δεν μάσησε και έφερε στα φωνητικά τον Merkaal (Order of the ebon hand), ο οποίος όχι μόνο κατάφερε να μάθει τα τραγούδια σε δυο μέρες αλλά έκανε μια φοβερή εμφάνιση, με full πάθος και θεατρικότητα. Ο Jim Mutilator παρά τη συγκίνηση του ήταν βράχος και ο drummer Vongaar (ex Twilight, ex Terrordrome) όπου χρειαζόταν κατεδάφιζε τα πάντα. Πολύ καλή εμφάνιση συνολικά, με highlights τα “The Red Crown Turns Black” και “The Great Hunter”. Καταχειροκροτήθηκαν από τον κόσμο και σίγουρα θα τους ξαναδούμε ζωντανά στο προσεχές μέλλον.
Μπορεί τα σημάδια της κούρασης να ήταν εμφανή πλέον στους περισσότερους αλλά σχεδόν κανένας δεν έφυγε αφού θα ακολουθούσε, σαν κερασάκι στην τούρτα, το μεγάλο metal party των Rock ‘n’ Roll Children. Η καλύτερη Ελληνική tribute μπάντα για άλλη μια φορά είχε ετοιμάσει πληθώρα κομματιών να παίξει από τις άπειρες επιτυχίες του Dio και επίσης έβαλε στο οπλοστάσιο της και άλλες γνωστές επιτυχίες metal συγκροτημάτων. Όπως καταλαβαίνεται μας πήρε και μας σήκωσε. Μέχρι και Savatage είχαν στο setlist οι αθεόφοβοι. Η μπάντα έπαιζε “παπάδες” και ο Γιάννης Παπανικολάου κατάφερε και τα είπε όλα αξιοπρεπέστατα. Η εμφάνιση ήταν τέλεια και θα τους ξαναδούμε στο κύτταρο στο Rock in Dio, τον Μάιο.
Rock ‘n’ Roll Children setlist:
MAN ON THE SILVER MOUNTAIN
BLOODSTREETS – (Riot)
LAST IN LINE
KILL THE KING
ONE NIGHT IN THE CITY
TOUCH OF EVIL – (Judas Priest)
HOLY DIVER
FALLING OFF THE EDGE OF THE WORLD
ROCK ‘N ROLL CHILDREN
STORMBRINGER – (Deep Purple)
EMERALD – (Thin Lizzy)
CRUSADER – (Saxon)
DIE YOUNG
THOR – (Manowar)
EDGE OF THORNS – (Savatage)
DON’T TALK TO STRANGERS
BARK AT THE MOON – (Ozzy Osbourne)
HEAVEN AND HELL
Γενικά, όλα πήγαν τέλεια. Οι διοργανωτές, οι μπάντες, ο κόσμος που μαζεύτηκε, όλοι ήταν άψογοι. Ήταν ένα φεστιβάλ που όλοι το χρειαζόμασταν και ευτυχώς ήταν όπως το περιμέναμε! Επίσης είναι ένα φεστιβάλ που έδειξε την ποιότητα της Ελληνικής σκηνής και μακάρι από εδώ και πέρα να το βλέπουμε κάθε χρόνο.
