LORD VIGO: “Walk the Shadows”

ALBUM

Όταν προσεγγίζεις ένα σημείο καμπής και αναρωτιέσαι ποια κατεύθυνση θ’ ακολουθήσεις, είναι δύσκολο να προεξοφλήσεις ποια επιλογή θα σου εγγυηθεί ότι προσδοκούσες εκ των προτέρων. Σε ένα τέτοιο κομβικό σταυροδρόμι βρέθηκαν οι Lord Vigo, πριν αποφασίσουν ν’ απομακρυνθούν υπεύθυνα από τις κορυφές στις οποίες είχαν στρογγυλοκαθίσει με τις δύο τελευταίες τους κυκλοφορίες (“Danse de Noir” και “We Shall Overcome“), οδεύοντας προς άλλες πολιτείες, όχι ιδιαίτερα ξένες για κάθε υποψιασμένο τους ακόλουθο.

Το επικό doom metal που μας συνήθισαν εξασθενεί αισθητά και στην μεγάλη εικόνα κυριαρχούν ποικίλα στοιχεία του darkwave που σαφώς προϋπήρχαν, τώρα όμως βγαίνουν στην επιφάνεια πιο θαλερά. Και δικαιολογημένα μπορεί η αλλαγή ύφους να δημιουργεί περιστασιακή αμηχανία και κάπου να προβληματίζει, όταν όμως αφεθείς στις ορέξεις του Vinz Clortho και της παρέας του χωρίς στεγανά, θα εισπράξεις γενναιόδωρα όσα απλόχερα προσφέρουν.

Παρατηρώντας αρχικά το εξώφυλλο βλέπεις μια ζοφερή τρομαχτική σκηνή που προκρίνει θάνατο και παραπέμπει προφανώς σε gothic αλλά και κλασικά metal album, χωρίς να προϊδεάζει για την στροφή των Γερμανών. Το ίδιο ισχύει και με την αρχική εισαγωγή (“A Morbid Realm”), μια ενός λεπτού ambient απόκοσμη απαγγελία, που δίνει το κατάλληλο έναυσμα στο εμβληματικό ομώνυμο κομμάτι (“Walk the Shadows”) να απλώσει το σκοτεινό του πέπλο με μια δυναμική, που δεν απομακρύνεται ιδιαίτερα από τις νόρμες του παρελθόντος. Αναμφίβολα η Sisters of Mercy αισθητική κυριαρχεί, με τα gothic και darkwave στοιχεία να πλημμυρίζουν την ατμόσφαιρα εναρμονισμένα στα γνώριμα χαρακτηριστικά της μπάντας. Ο επιβλητικός τρόπος που αφηγείται στον επίλογο ο Vinz, είναι το ιδανικό κερασάκι που ολοκληρώνει θεαματικά, πιθανόν το πιο στρωτό κι εύπεπτο  άσμα του album, που γεφυρώνει τις προηγούμενες δημιουργίες με τη νέες κατευθύνσεις που χαράσσονται.

Κατευθύνσεις που γίνονται άμεσα αντιληπτές με το “Through a Glass Darkly”, που διοχετεύει αστείρευτη ενέργεια με έναν σχεδόν χορευτικό ακατάπαυστο ρυθμό, μια πιο φωτεινή εκδοχή της gothic και της new wave (με αρκετή Depeche Mode επίδραση), μέσα πάντα από ένα “Lord Vigo” πρίσμα. Με παρόμοιους ήχους, εφέ κι ηλεκτρονικές “παρεμβολές” ξεκινά και το “We Shall Not” και γρήγορα σαγηνεύει κρατώντας σε αιχμάλωτο στις ημέρες δόξας των nineties, σε μια επαναλαμβανόμενη γλυκιά μελωδική ζάλη. Και αν αυτήν η στροφή φάνηκε απότομη, το “Killing Hearts and Endless Nights” πάει τα πράγματα ακόμη πιο μακριά, διαχέοντας μια synth-pop αύρα (φέρνει έντονα στο νου “Simple Minds”), που σκεπάζει τα πάντα και δεν αφήνει αμφιβολίες για την μετατόπιση σε άλλες εποχές και μουσικούς προορισμούς.

Το “Servant of the Dark” βγάζει έντονη μελαγχολία με synthesizers και “ευαίσθητα” φωνητικά, αλλά με το δυναμικό του ρεφρέν αφήνει μια χαραμάδα αισιοδοξίας και ίχνη από το “επικό” παρελθόν. To “The Triumph of the Killing Heart” θα συμπληρώσει μια ομάδα 5 κομματιών, που κινούνται σε παρόμοιο ύφος με μικρές εναλλαγές, ενώ παρατηρούνται κάπως απρόσμενα και σημεία που παραπέμπουν σε Rush μοτίβα. Ο επίλογος του 12λεπτου “El Hakimi” είναι μια επική ολοκλήρωση που παίρνει soundtrack διαστάσεις, πατάει πάνω σε ασιατικούς ήχους και χρησιμοποιεί παραδοσιακά όργανα, αλλά δεν απαρνιέται ποτέ  τα φορτισμένα συναισθήματα ούτε ξεφεύγει από τις δυσοίωνες ατραπούς. Αρκετά beats θα παγιώσουν ambient “μεθόδους”, οι κιθάρες καθορίζουν τις αισθήσεις, αλλά η κορύφωση του άσματος είναι αναμφίβολα οι σπαρακτικές ομιλίες και οι “επώδυνοι” ψίθυροι εν μέσω συγκινητικών μελωδιών, που σε σέρνουν σε μια ορμητική κλειστοφοβική δίνη.

Οι εκπλήξεις που θα συναντήσουν, ειδικά όσοι είχαν ουσιαστικά μυηθεί στο τελευταίων ετών σαφώς καθορισμένο ύφος των Lord Vigo είναι αλλεπάλληλες και διαδέχονται η μια την άλλη. Μια στρατιά συγκροτημάτων και ήχων που ευδοκίμησαν αρκετά χρόνια πριν, με κοινό παράγοντα μια σκούρα γλυκόπικρη οπτική, παρελαύνουν από τη σκέψη σου όσο διαρκεί η ακρόαση του “Walk the Shadows”. Από Cure και Fields of the Nephilim μέχρι Killing Joke και Bauhaus, με πλείστα post-punk και new wave στοιχεία σε μια γενικότερη gothic και dark rock ατμόσφαιρα. Ακόμη και αν αλλάξουν τρόπο έκφρασης, συνεχίζουν να προσφέρουν καθηλωτικές στιγμές σε μια διαπεραστική εμπνευσμένη ζύμωση σκοτεινών εικόνων και ήχων, που ξεπήδησαν από τις πιο παραγωγικές “λαμπρές” εποχές του παρελθόντος.

Είδος: Gothic/Darkwave 
Δισκογραφική Εταιρεία: High Roller Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 30 Μαΐου 2025

website
facebook

Avatar photo
About Γιώργος Καπετανόπουλος 65 Articles
Μόλις άνοιξε τα μάτια κατάλαβε ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψει στην άβυσσο από την οποία προήλθε. Μόνο η τέχνη θα μπορούσε να κάνει υποφερτό το ενδιάμεσο φωτεινό διάστημα. “Εικόνες και λέξεις” για την “γη της επαγγελίας” άκουγε περιπλανώμενος στους “δρόμους” πολλές φορές “αιμορραγώντας”, ψάχνοντας πάντα να βρει την “τέλεια συμμετρία”. “Φοβούμενος το φως του ήλιου” θα αφουγκραστεί το “κλάμα των αγγέλων” και τα “πουλιά της νύχτας”, ενώ “κινούμενες εικόνες” θα “ρέουν” σαν “σκηνές από μια ανάμνηση”. Σαν “ευγενής βάρβαρος” θα συναντήσει τον “πρίγκιπα στην γραμμή της φτώχειας” και θ’ αντιληφθεί ότι οι “νεκροί μπορούν να χορέψουν” ακόμη και υπό το “φόβο του σκοταδιού”. Ο “παράδεισος και η κόλαση” είναι εδώ θα ψελλίσει όταν η “πτώση των καρδιών” θα οδηγήσει στο “βαθύ τέλος”.